Een onderzoeksteam onder leiding van Sheldon Cohen van de Carnegie Mellon University heeft ontdekt dat chronische psychologische stress wordt geassocieerd met het verlies van het vermogen van het lichaam om de ontstekingsreactie te reguleren. Het onderzoek, gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences, toont voor het eerst aan dat de effecten van psychologische stress op het vermogen van het lichaam om ontstekingen te reguleren, de ontwikkeling en progressie van ziekten kunnen bevorderen.
“Ontstekingen worden deels gereguleerd door het hormoon cortisol en wanneer cortisol deze functie niet mag vervullen, kan ontsteking uit de hand lopen,” zei Cohen, de Robert E. Doherty hoogleraar psychologie binnen CMU’s Dietrich College of Humanities and Social Sciences.
Cohen stelde dat langdurige stress de effectiviteit van cortisol om de ontstekingsreactie te reguleren verandert omdat het de weefselgevoeligheid voor het hormoon vermindert. Meer specifiek, immuuncellen worden ongevoelig voor het regulerende effect van cortisol.
Cohen, wiens baanbrekende vroege werk aantoonde dat mensen die lijden aan psychologische stress vatbaarder zijn voor verkoudheid, gebruikte de verkoudheid als model om zijn theorie te testen. Bij een gewone verkoudheid worden de symptomen niet veroorzaakt door het virus – ze zijn in plaats daarvan een “neveneffect” van de ontstekingsreactie die op gang wordt gebracht als onderdeel van de inspanning van het lichaam om de infectie te bestrijden. Hoe groter de ontstekingsreactie van het lichaam op het virus, hoe groter de kans op het ervaren van de symptomen van een verkoudheid.
In Cohens eerste studie werden 276 gezonde volwassenen, na het invullen van een intensief stressinterview, blootgesteld aan een virus dat de verkoudheid veroorzaakt en werden ze vijf dagen in quarantaine gehouden voor tekenen van infectie en ziekte. Cohen ontdekte dat het ervaren van langdurige stress in verband werd gebracht met het onvermogen van immuuncellen om te reageren op hormonale signalen die normaal gesproken ontstekingen reguleren. In de tweede studie werden 79 gezonde deelnemers beoordeeld op hun vermogen om de ontstekingsreactie te reguleren en vervolgens blootgesteld aan een verkoudheidsvirus en gecontroleerd op de productie van ontstekingsbevorderende cytokinen, de chemische boodschappers die ontstekingen opwekken. Hij ontdekte dat degenen die minder goed in staat waren om de ontstekingsreactie te reguleren, meer van deze ontstekingsbevorderende chemische boodschappers produceerden toen ze werden geïnfecteerd.
“Het vermogen van het immuunsysteem om ontstekingen te reguleren voorspelt wie een verkoudheid zal ontwikkelen, maar belangrijker is dat het een verklaring biedt voor hoe stress ziekte kan bevorderen,” zei Cohen. “Wanneer cellen van het immuunsysteem onder stress staan, zijn ze niet in staat om te reageren op hormonale controle, en als gevolg daarvan produceren ze ontstekingsniveaus die ziekte bevorderen. Omdat ontsteking een rol speelt bij veel ziekten, zoals hart- en vaatziekten, astma en auto-immuunziekten, suggereert dit model waarom stress ook op hen van invloed is.”
Hij voegde eraan toe: “Dit weten is belangrijk voor het identificeren van welke ziekten kunnen worden beïnvloed door stress en voor het voorkomen van ziekte bij chronisch gestresste mensen.”
Naast Cohen bestond het onderzoeksteam uit CMU’s Denise Janicki-Deverts, onderzoekspsycholoog; Children’s Hospital of Pittsburgh’s William J. Doyle; Gregory E. Miller van de University of British Columbia; Bruce S. Rabin en Ellen Frank van de University of Pittsburgh School of Medicine; en Ronald B. Turner van het University of Virginia Health Sciences Center.
Het National Center for Complementary and Alternative Medicine, het National Institute of Mental Health, het National Heart, Lung and Blood Institute en het MacArthur Foundation Research Network on Socioeconomic Status and Health financierden dit onderzoek.