Vampieren zijn tegenwoordig bijna overal, met de ‘Twilight’-franchise en tv-serie ‘The Vampire Diaries’ die de verbeelding van tienerpubliek over de hele wereld in hun greep houden. Gedeeltelijk komt dit door het element van seksualiteit dat inherent is aan vampieren, iets dat al aanwezig is sinds het archetype geboren werd in Bram Stoker’s “Dracula”. Maar het idee van vampieren die tieners aanspreken, iets dat nu miljarden dollars waard is, kan rechtstreeks worden teruggevoerd op één film: Joel Schumacher’s 1987 film “The Lost Boys.”
De film volgt Michael en Sam Emerson (Jason Patric en Corey Haim), die verhuizen naar het kustplaatsje Santa Clara, alleen voor Michael om te vallen met een lokale bende die, zoals blijkt, een gemene groep vampieren zijn, geleid door David (Kiefer Sutherland), en Sam moet samenwerken met lokale vampierjagers Edgar en Alan Frog (Corey Feldman en Jamison Newlander) om zijn broer te redden van het worden van een van de ondoden. Met zijn van-de-moment soundtrack, MTV-stijl visuals en quote-unquote sexy vampieren, werd de film een grote hit, en maakte de weg vrij voor alles van “Buffy The Vampire Slayer” tot Edward en Bella. De film werd deze week 25 jaar geleden uitgebracht, op 31 juli 1987, en om de gelegenheid te herdenken, dachten we dat we een kijkje zouden nemen op vijf feiten die je misschien niet wist over Schumacher’s rudimentaire slaapfeestje horror / komedie. Lees hieronder verder.
1. De film begon als een “Goonies”-achtig avontuur gericht op kinderen.
Gezien het feit dat het een film is waarin personages smelten in een bad vol knoflook, een huis overspoelen met bloed, en exploderen na te zijn geëlektrocuteerd, is het bijna onmogelijk om je “Lost Boys” voor te stellen als iets anders dan R-rated. Maar in feite was de film oorspronkelijk bedoeld als een familie-avonturenfilm, vergelijkbaar met “The Goonies” (die twee jaar eerder een grote hit was). Geïnspireerd door het idee van Peter Pan als een vampier (vandaar de titel), had het oorspronkelijke script van schrijvers Janice Fischer en James Jeremias (die geen van beiden ooit een groot krediet hebben gehad na de film), personages genoemd naar die gevonden in J.M Barrie’s boek, waaronder Michael en John, en hun Wendy. De Frog Brothers waren vampieren, jongens uit de 5e en 6e klas die “mollige 8-jarige Cub Scouts” waren, en het personage van Star was een andere jongen, in plaats van een love interest. Toen schrijver Jeffrey Boam (“Straight Time,” “Indiana Jones And The Last Crusade”) op aandringen van regisseur Joel Schumacher aan de slag ging, veranderde hij de film van wat Schumacher omschreef als “een soort schattige, ‘G’-gewaardeerde film gericht op jonge kinderen” in de tienervriendelijke film die we uiteindelijk kregen.
Populair op IndieWire
2. De film was oorspronkelijk bedoeld voor regisseur Richard Donner, en ook videoclipmaakster Mary Lambert had een tijdlang de baan.
Gezien de vergelijkingen met “The Goonies” is het misschien geen grote verrassing te horen dat de regisseur van die film, Richard Donner, de eerste naam was die aan het project verbonden was. De “Superman” regisseur had de film opgezet bij Warner Bros. in zijn oorspronkelijke familie-vriendelijke incarnatie, maar de studio bood hem een script aan voor een politie-actiefilm van een jonge schrijver genaamd Shane Black, getiteld “Lethal Weapon,” en Donner raakte gecharmeerd door het script en liet de kindvriendelijke film vallen voor iets meer volwassen (hoewel hij een uitvoerend producent credit behield). De volgende aan boord, zij het kort, was muziek video regisseur Mary Lambert, die verantwoordelijk was voor vroege Madonna promo’s zoals “Like A Virgin”, “Material Girl” en “Like A Prayer”, maar ook clips voor Annie Lennox, Motley Crue en Tom Tom Club, onder anderen. Ze viel echter snel uit, om onbekende redenen, en maakte uiteindelijk haar debuut in hetzelfde jaar met “Siesta,” met Ellen Barkin en Gabriel Byrne in de hoofdrollen. Haar grootste succes kwam in 1989 met de Stephen King verfilming “Pet Sematary”, en ze was het laatst te zien in de regie van “Mega Python Vs. Gatoroid” uit 2011… Na Lambert’s vertrek kwam Joel Schumacher, die een recente hit had met “St. Elmo’s Fire” (die hij op een gegeven moment eer aandoet met een poster van Rob Lowe op het scherm) erbij – Lauren Shuler Donner, de vrouw van Richard Donner, had die film geproduceerd.
3. De film betekende de terugkeer van Oscar-genomineerde “Raging Bull” DoP Michael Chapman na een afwezigheid van vier jaar.
Het zou cinefielen kunnen verbazen, als ze de aftiteling van “The Lost Boys” bekijken, om de naam van cinematograaf Michael Chapman te zien, gezien de lange lijst van prestigieuze credits die de DoP had opgestapeld. Chapman begon als cameraman bij films als “The Godfather” en “Jaws”, voordat hij zijn debuut maakte als cinematograaf bij Hal Ashby’s “The Last Detail”. Daarna werkte hij drie keer samen met Martin Scorsese aan “Taxi Driver”, “The Last Waltz” en “Raging Bull”, waarvoor hij een Oscarnominatie kreeg (de prijs ging helaas verloren aan Roman Polanski’s “Tess”). Hij werkte ook mee aan “Fingers” van James Toback, “Invasion Of The Body Snatchers” van Philip Kaufman, “Hardcore” van Paul Schrader en “Personal Best” van Robert Towne. Maar na twee films voor regisseur Carl Reiner (“Dead Men Don’t Wear Plaid” en “The Man With Two Brains”) ging Chapman regisseur worden, en zei later: “Iedereen zou tenminste één keer moeten regisseren, al was het maar om het uit zijn systeem te krijgen.” Hij maakte zijn regiedebuut met het Tom Cruise vehikel “All The Right Moves,” en volgde het op met de minder succesvolle Darryl Hannah film “The Cave Of The Clan Bear,” uit 1986. Na het floppen van die film besloot Chapman terug te keren naar de cinematografie, en als fan van vampierfilms koos hij “The Lost Boys” als zijn terugkeer. En op basis van dit interview lijkt hij een beetje ambivalent over de film, maar hij zegt wel: “Het is een heel stijlvolle, licht komische film, en Joel Schumacher’s meest oprechte film.” Hij zou nog één Oscarnominatie krijgen, voor “The Fugitive”, en trok zich terug van de camera na “Bridge To Terabitha” uit 2007.
4. Schumacher haalde een aantal bands binnen voor de soundtrack door te beloven dat hij muziekvideo’s voor ze zou regisseren.
Net als aan veel films uit die tijd, wordt aan “The Lost Boys” met liefde teruggedacht, mede dankzij de baanbrekende soundtrack, met een aantal belangrijke covers en originele nummers van grote 80-er jaren bands. Roger Daltrey nam het toepasselijk genaamde Elton John-nummer “Don’t Let The Sun Go Down On Me” voor zijn rekening, Tim Capello coverde The Call’s “I Still Believe”, INXS en Jimmy Barnes duetten op “Good Times” van de Australische band The Easybeats uit de jaren ’60 en Echo & The Bunnymen namen The Doors’ “People Are Strange” voor hun rekening. De score was van Thomas Newman en Lou Gramm, de zanger van Foreigner, droeg bij met het themalied “Lost In The Shadows (The Lost Boys).” Maar het muziekbudget van de film was niet enorm, en om INXS (die ook een tweede nummer bijdroeg aan de film) en Gramm binnen te halen, beloofde Schumacher om muziekvideo’s voor beide bands te regisseren. De regisseur maakte één van die beloften waar en regisseerde het jaar nadien de video voor INXS’s “Devil Inside”, maar voor zover we kunnen nagaan, heeft hij nooit met Foreigner gewerkt. Er zijn ook een paar nummers in de film die nooit op de uitgebrachte soundtrack hebben gestaan: Run DMC & Aerosmith’s rudimentaire “Walk This Way”, “Ain’t Got No Home” van bluesman Clarence “Frogman” Henry en The Rascals’ “Groovin'”
5. Schumacher probeerde zijn eigen vervolg te ontwikkelen, getiteld “The Lost Girls.”
In de afgelopen jaren heeft Warner Bros. geprofiteerd van de steeds groter wordende “Lost Boys” cult met een paar direct-to-video vervolgen, 2008’s “Lost Boys: The Tribe” (die Corey Feldman en, in een cameo, Corey Haim terugbracht), en 2010’s “Lost Boys: The Thirst,” die Jamison Newlander ziet terugkeren als Alan Frog. Geen van beide, het zal je niet verbazen, zijn erg goed. Maar bijna tien jaar eerder kondigde Joel Schumacher aan dat hij met een deal zou komen voor een vervolg, getiteld “The Lost Girls,” dat hij zou produceren, terwijl er op dat moment een nieuwe regisseur werd gezocht. Schumacher heeft zelfs officieel gezegd dat Sutherland’s personage David (die we nooit zien ontploffen of oplossen) bedoeld was om terug te keren in een vervolg, omdat hij zijn spietsing aan het einde van de film overleefde (een stripboek uit 2008, “The Lost Boys; Reign Of Frogs” gaat verder met zijn verhaal). Een script, naar verluidt van de oorspronkelijke co-schrijver Jeffrey Boam, doet al een tijdje de ronde op het internet, maar het leest ons als fan-fictie (ook al is het behoorlijk geschreven). Maar de film kwam nooit van de grond, en Warners ging door met een vervolg, tot woede van Schumacher. De regisseur zei in 2007: “Ik zei dat ze ‘Lost Girls’ moesten doen en niet ‘Lost Boys Sequel’. Er is geen ‘Lost Boys’ vervolg. Al de jongens zijn dood. De Coreys zijn te oud. Dus wat zou de film zijn? Je zou een hele nieuwe reeks personages moeten verzinnen. Ik zei dat ze ‘Lost Girls’ moesten doen. Dat zou geweldig zijn. Ik zei, ‘Doe prachtige tiener motor meiden die vampieren zijn. Dat zou geweldig zijn. Maar ze luisteren niet naar me.”
