Met meer dan 75 procent van de mensen op aarde die niet in staat zijn om lactose op de juiste manier te verwerken (lactose-intolerant), is het bewijs genoeg dat we niet doen wat natuurlijk is en in overeenstemming met ons lichaam.
De vermindering van lactase-activiteit na de kindertijd is een genetisch geprogrammeerde gebeurtenis. Lactase is nodig voor de vertering van lactose, het belangrijkste koolhydraat in melk, en zonder lactase kan melkconsumptie leiden tot een opgeblazen gevoel, winderigheid, krampen en misselijkheid. Mensen die geen melk konden verteren, werden vroeger “lactose-intolerant” genoemd. Zij worden nu als normaal beschouwd, terwijl volwassenen die de enzymen behouden die hen in staat stellen melk te verteren, “lactase persistent” worden genoemd. De enige reden dat deze mensen lactase produceren tot op volwassen leeftijd is dat sommige populaties mutaties hebben omdat mensen vee hebben gedomesticeerd dat melk produceert.
Commerciële melkproducten worden vaak afgeschilderd als de “oplossing” voor lactose-intolerantie.
Deze producten zijn enzymatisch gemodificeerd om symptomen van lactose maldigestie te voorkomen. Maar zelfs de lactase-pillen lossen het probleem niet op, omdat mensen nog steeds verteringsverschijnselen kunnen ervaren.
Er is geen reden voor mensen met lactose-intolerantie om zichzelf te dwingen melk te drinken. Koemelk biedt namelijk geen voedingsstoffen die niet in een gezondere vorm in andere voedingsmiddelen kunnen worden gevonden.
De zuivelindustrie heeft maar één ding voor ogen en dat is zoveel mogelijk van haar producten aan de consument verkopen.
De gezondheidsproblemen die ermee gepaard gaan, zijn ernstig. Verrassend genoeg blijkt het drinken van melk zelfs osteoporose, het belangrijkste verkoopargument, niet te voorkomen. Uit onderzoek blijkt dat calciumverlies toeneemt door het gebruik van dierlijke eiwitten, zout, cafeïne en tabak, en door lichamelijke inactiviteit. Dierlijke eiwitten onttrekken calcium aan de botten, waardoor het in de urine wordt uitgescheiden.
Calcium is echter gemakkelijk beschikbaar in andere bronnen dan zuivelproducten. Groene bladgroenten, zoals broccoli, boerenkool en collards, zijn rijk aan een vorm van calcium waarvan de absorptie net zo goed of beter is dan die van koemelk.
Zuivel is nu een belangrijke en centrale strijd geworden en die verliest nu de wereld overgaat op plantaardige voeding.
Een enorme toename van melk alternatieve producten zoals rijstmelk, amandelmelk en kokosmelk duiken overal op in supermarkten en buurtwinkels.
We hebben zeker geen zuivel nodig om gezond te leven zoals marketing campagnes ons proberen te overtuigen. De waarheid over melk begint aan het licht te komen en velen kiezen voor alternatieven