Een voorbeeld van mannelijke laryngeale prominentie
De Engelse uitdrukking “Adamsappel” is een calque van het Latijnse pomum Adami, dat al vanaf 1600 in Europese medische teksten wordt aangetroffen. Het Engelse “Adam’s Apple” is te vinden in een vertaling uit 1662 van Thomas Bartholin’s werk Anatomia uit 1651.
De citatie uit 1662 bevat een verklaring voor de oorsprong van de uitdrukking: een stuk verboden vrucht zou in de keel van Adam zijn terechtgekomen, die volgens de Abrahamitische religies de eerste mens was:
het gewone volk heeft het geloof, dat door het oordeel van God, een deel van die fatale appel, in Adams keel is blijven steken, en zo is doorgegeven aan zijn nageslacht
Deze etymologie wordt ook voorgesteld door “Brewer’s Dictionary of Phrase and Fable” en de uitgave van 1913 van Webster’s Dictionary. Het verhaal komt niet voor in de Bijbel of andere joods-christelijke of islamitische geschriften.
Linguïst Alexander Gode heeft beweerd dat de Latijnse uitdrukking om het strottenhoofd aan te duiden waarschijnlijk vanaf het begin foutief is vertaald. De uitdrukking in het Latijn was “pomum Adami” (letterlijk: “Adamsappel”). Dit kwam op zijn beurt van het Hebreeuwse “tappuach ha adam” dat “appel van de mens” betekent. De verwarring ligt in het feit dat in de Hebreeuwse taal de eigennaam “Adam” (אדם) letterlijk “man” betekent, en het woord voor “appel” lijkt op het woord “tafuach” dat “gezwollen” betekent, dus in combinatie: de gezwollenheid van een man. Voorstanders van deze versie beweren dat de daaropvolgende zinnen in het Latijn en andere Romaanse talen vanaf het begin een verkeerde vertaling zijn.
De medische term “prominentia laryngea” (laryngeale prominentie) werd geïntroduceerd door de Bazelse Nomina Anatomica in 1895.
In het Amerikaanse zuiden wordt goozle in de volksmond gebruikt om de adamsappel aan te duiden, waarschijnlijk afgeleid van guzzle.