WAARSCHUWINGEN
Inbegrepen als onderdeel van de sectie VOORZORGSMAATREGELEN.
Voorzorgsmaatregelen
ernstige cardiovasculaire voorvallen
Noodlottige dood en voorafbestaande structurele hartafwijkingen of andere ernstige hartproblemen
Kinderen en adolescenten
Een plotselinge dood is gemeld in verband met de behandeling met CNS-stimulantia bij gebruikelijke doseringen bij kinderen en adolescenten met structurele hartafwijkingen of andere ernstige hartproblemen. Hoewel sommige ernstige hartproblemen op zichzelf al een verhoogd risico op plotseling overlijden met zich meebrengen, dienen stimulantia in het algemeen niet te worden gebruikt bij kinderen of adolescenten met bekende ernstige structurele hartafwijkingen, cardiomyopathie, ernstige hartritmestoornissen of andere ernstige hartproblemen die hen kwetsbaarder kunnen maken voor de sympathomimetische effecten van een stimulerend geneesmiddel.
Volwassenen
Onverwachte sterfgevallen, beroertes en myocardinfarcten zijn gemeld bij volwassenen die stimulantia gebruiken in de gebruikelijke doses voor ADHD.Hoewel de rol van stimulantia in deze gevallen bij volwassenen ook onbekend is, hebben volwassenen een grotere kans dan kinderen op het hebben van ernstige structurele hartafwijkingen, cardiomyopathie, ernstige hartritme-afwijkingen, coronaire hartziekte, of andere ernstige hartproblemen. Volwassenen met dergelijke afwijkingen mogen in het algemeen ook niet behandeld worden met stimulantia.
Hypertensie en andere cardiovasculaire aandoeningen
Stimulantia veroorzaken een bescheiden verhoging van de gemiddelde bloeddruk (ongeveer 2-4 mmHg) en de gemiddelde hartslag (ongeveer 3-6 spm), en bij individuen kunnen grotere verhogingen optreden. Hoewel de gemiddelde veranderingen op zich naar verwachting geen gevolgen op korte termijn zullen hebben, dienen alle patiënten te worden gecontroleerd op grotere veranderingen in hartslag en bloeddruk. Voorzichtigheid is geboden bij de behandeling van patiënten van wie de onderliggende medische toestand in gevaar kan komen door een verhoging van de bloeddruk of de hartfrequentie, bijv, patiënten met reeds bestaande hoge bloeddruk, hartfalen, recent myocardinfarct of ventriculaire aritmie.
Het beoordelen van de cardiovasculaire status bij patiënten die worden behandeld met stimulerende medicatie
Kinderen, adolescenten of volwassenen die in aanmerking komen voor behandeling met stimulerende medicatie moeten een zorgvuldige anamnese (inclusief beoordeling voor een familiegeschiedenis van plotseling overlijden of ventriculaire ritmestoornissen) en lichamelijk onderzoek ondergaan om de aanwezigheid van hartaandoeningen te beoordelen, en moeten verder cardiaal onderzoek ondergaan als de bevindingen op een dergelijke aandoening wijzen (bijv. elektrocardiogram en echocardiogram). Patiënten die tijdens de behandeling met stimulantia symptomen ontwikkelen zoals inspanningspijn op de borst, onverklaarde syncope, of andere symptomen die duiden op een hartziekte, dienen onmiddellijk een cardiale evaluatie te ondergaan.
Psychiatrische bijwerkingen
Pre-existente psychose
Toediening van stimulantia kan de symptomen van gedragsstoornissen en denkstoornissen verergeren bij patiënten met een pre-existente psychotische stoornis.
Bipolaire stoornis
Bij het gebruik van stimulantia voor de behandeling van ADHD-patiënten met een comorbide bipolaire stoornis is bijzondere voorzichtigheid geboden, omdat men zich zorgen maakt over de mogelijke inductie van een gemengde/manische episode bij deze patiënten. Alvorens de behandeling met een stimulerend middel te starten, dienen patiënten met comorbide depressieve symptomen adequaat te worden gescreend om vast te stellen of zij risico lopen op een bipolaire stoornis; een dergelijke screening dient een gedetailleerde psychiatrische anamnese te omvatten, inclusief een familieanamnese van suïcide, bipolaire stoornis en depressie.
Het optreden van nieuwe psychotische of manische symptomen
Bij de behandeling optredende psychotische of manische symptomen, bijv,hallucinaties, waanideeën, of manie bij kinderen en adolescenten zonder voorgeschiedenis van psychotische ziekte of manie kunnen worden veroorzaakt door stimulantia in de gebruikelijke doseringen. Indien dergelijke symptomen zich voordoen, moet worden overwogen of het stimulerende middel mogelijk een oorzakelijke rol speelt en kan het staken van de behandeling aangewezen zijn. In een gepoolde analyse van meerdere placebogecontroleerde kortetermijnstudies traden dergelijke symptomen op bij ongeveer 0,1% (4 patiënten met voorvallen op 3482 patiënten die gedurende enkele weken aan gebruikelijke doses methylfenidaat of amfetamine waren blootgesteld) van de patiënten die met stimulantia werden behandeld, vergeleken met 0 bij de patiënten die een placebo kregen toegediend.
Aggressie
Aggressief gedrag of vijandigheid wordt vaak waargenomen bij kinderen en adolescenten met ADHD, en is gerapporteerd in klinische trials en de postmarketing ervaring van sommige medicijnen die geïndiceerd zijn voor de behandeling van ADHD. Hoewel er geen systematisch bewijs is dat stimulantia agressief gedrag of vijandigheid veroorzaken, moeten patiënten die beginnen met een behandeling voor ADHD worden gecontroleerd op het optreden of verergeren van agressief gedrag of vijandigheid.
Langdurige onderdrukking van de groei
Tijdens de behandeling met stimulantia moet de groei bij kinderen worden gecontroleerd. Bij patiënten die niet groeien of in gewicht toenemen zoals verwacht, kan het nodig zijn de behandeling te onderbreken. Zorgvuldige follow-up van gewicht en lengte bij kinderen in de leeftijd van 7 tot 10 jaar die gerandomiseerd werden naar methylfenidaat- of niet-medicatiebehandelingsgroepen gedurende 14 maanden, alsmede in naturalistische subgroepen van nieuw methylfenidaat behandelde en niet-medicatiebehandelde kinderen gedurende 36 maanden (tot de leeftijd van 10 tot 13 jaar), suggereert dat consequent medicamenteuze kinderen (d.w.z, (d.w.z. behandeling gedurende 7 dagen per week gedurende het hele jaar) een tijdelijke groeivertraging vertonen (gemiddeld in totaal ongeveer 2 cm minder groei in lengte en 2,7 kg minder groei in gewicht over 3 jaar), met geen aanwijzingen voor groeiherstel gedurende deze ontwikkelingsperiode.
In een gecontroleerde studie met ADDERALL XR bij adolescenten was de gemiddelde gewichtsverandering ten opzichte van de uitgangswaarde binnen de eerste 4 weken van de therapie respectievelijk -1,1 pond en -2,8 pond, respectievelijk voor patiënten die 10 mg en 20 mg ADDERALLXR kregen. Hogere doses werden geassocieerd met een groter gewichtsverlies binnen de eerste 4 weken van de behandeling. Chronisch gebruik van amfetaminen zal naar verwachting een soortgelijke onderdrukking van de groei veroorzaken.
Stuipen
Er zijn klinische aanwijzingen dat stimulantia de convulsiedrempel kunnen verlagen bij patiënten met een voorgeschiedenis van aanvallen, bij patiënten met eerdere EEG-afwijkingen in afwezigheid van aanvallen, en zeer zelden, bij patiënten zonder een voorgeschiedenis van aanvallen en zonder eerdere EEG-aanduidingen van aanvallen. In aanwezigheid van aanvallen moet ADDERALL XR worden gestaakt.
Perifere vasculopathie, waaronder het fenomeen van Raynaud
Stimulantia, waaronder ADDERALL XR, gebruikt voor de behandeling van ADHD worden geassocieerd met perifere vasculopathie, waaronder het fenomeen van Raynaud. Tekenen en symptomen zijn gewoonlijk intermitterend en mild; zeer zeldzame sequelae omvatten echter digitale ulceratie en/of afbraak van weke delen. Effecten van periferevasculopathie, waaronder het fenomeen van Raynaud, werden waargenomen in postmarketingrapporten op verschillende tijdstippen en bij therapeutische doses in alle leeftijdsgroepen gedurende de gehele behandelingsduur. De tekenen en symptomen verbeteren over het algemeen na verlaging van de dosis of stopzetting van het geneesmiddel. Zorgvuldige observatie voor digitale veranderingen is noodzakelijk tijdens de behandeling met ADHD-stimulantia. Verdere klinische evaluatie (bijvoorbeeld verwijzing naar de reumatoloog) kan aangewezen zijn voor bepaalde patiënten.
Visuele stoornissen
Afwijkingen en wazig zien zijn gemeld bij behandeling met stimulantia.
Tics
Amphetamines zijn gemeld als verergeraars van motorische en fonische tics en het syndroom van Gilles de la Tourette. Daarom moet klinische evaluatie van tics en het syndroom van Gilles de la Tourette bij patiënten en hun familie voorafgaan aan het gebruik van stimulerende medicatie.
Voorschrijven en verstrekken
Er moet zo weinig mogelijk amfetamine per keer worden voorgeschreven of verstrekt om de kans op overdosering tot een minimum te beperken. ADDERALL XR dient met voorzichtigheid te worden gebruikt bij patiënten die andereympathomimetische drugs gebruiken.
Informatie over patiëntenvoorlichting
Informatie over de medicatiegids
Patiënten, hun familie en hun verzorgers informeren over de voordelen en risico’s van behandeling met ADDERALL XR en hen adviseren over het juiste gebruik ervan. Er is een patiëntenmedicatiegids beschikbaar voor ADDERALL XR. Instrueer patiënten, hun familie en hun verzorgers om de medicatiegids te lezen en help hen om de inhoud te begrijpen. Geef patiënten de gelegenheid om de inhoud van de medicatiebijsluiter te bespreken en om antwoorden te krijgen op eventuele vragen. De volledige tekst van de Medicatiegids is achterin dit document afgedrukt.
Status gereguleerde stof/Mogelijkheid van misbruik, verkeerd gebruik en afhankelijkheid
Adviseer patiënten dat ADDERALL XR een federaal gereguleerde stof is omdat het misbruikt kan worden of tot afhankelijkheid kan leiden.Bovendien moet benadrukt worden dat ADDERALL XR op een veilige plaats bewaard moet worden om misbruik en/of verkeerd gebruik te voorkomen. Evalueer de voorgeschiedenis van de patiënt (inclusief familiegeschiedenis) van misbruik of afhankelijkheid van alcohol, voorgeschreven medicijnen, of illegale drugs.
ernstige cardiovasculaire risico’s
Adviseer patiënten over ernstige cardiovasculaire risico’s (inclusief plotseling overlijden, myocardinfarct, beroerte en hypertensie) met ADDERALLXR.
Psychiatrische risico’s
Voordat de behandeling met ADDERALL XR wordt gestart, moeten patiënten met comorbide depressieve symptomen adequaat worden gescreend om te bepalen of zij risico lopen op bipolaire stoornis. Een dergelijke screening moet een gedetailleerde psychiatrische anamnese omvatten, inclusief een familiegeschiedenis van zelfmoord, bipolaire stoornis en/of depressie. Bovendien kan ADDERALL XR therapie bij de gebruikelijke doses behandeling-emergente psychotische of manische symptomen veroorzaken bij patiënten zonder eerdere geschiedenis van psychotische symptomen of manie.
Circulatieproblemen in vingers en tenen
Instrueer patiënten die beginnen met de behandeling met ADDERALL XR over het risico van perifere vasculopathie, waaronder het Fenomeen van Raynaud, en de bijbehorende tekenen en symptomen: vingers of tenen kunnen gevoelloos, koel, pijnlijk aanvoelen en/of kunnen van kleur veranderen van bleek, naar blauw, naar rood. Instrueer patiënten om hun arts op de hoogte te stellen van elke nieuwe gevoelloosheid, pijn, verandering van huidskleur of gevoeligheid voor temperatuur in vingers of tenen. Instrueer patiënten om onmiddellijk hun arts te waarschuwen bij tekenen van onverklaarbare wonden aan vingers of tenen tijdens het gebruik van ADDERALL XR. Verdere klinische evaluatie (bijv,
Groei
Controleer de groei bij kinderen tijdens de behandeling met ADDERALLXR, en patiënten die niet groeien of in gewicht toenemen zoals verwacht, moeten mogelijk hun behandeling onderbreken.
Zwangerschap
Adviseer patiënten hun arts op de hoogte te stellen als zij zwanger worden of van plan zijn zwanger te worden tijdens de behandeling.
Nursing
Adviseer patiënten geen borstvoeding te geven als zijADDERALL XR gebruiken .
Beperking van het vermogen om machines of voertuigen te bedienen
ADDERALL XR kan het vermogen van de patiënt aantasten om deel te nemen aan potentieel gevaarlijke activiteiten zoals het bedienen van machines of voertuigen; de patiënt moet daarom dienovereenkomstig worden gewaarschuwd.
Voor meer informatie belt u 1-800-828-2088
Pharmaceut: Medicatiegids voor verstrekking aan patiënten
Nonklinische toxicologie
Carcinogenese, mutagenese, verminderde vruchtbaarheid
Er zijn geen aanwijzingen gevonden voor carcinogeniteit in studies waarin d,l-amfetamine (enantiomeerverhouding van 1.:1) in de voeding werd toegediend aan muizen en ratten gedurende 2 jaar in doses tot 30 mg/kg/dag bij mannelijke muizen, 19mg/kg/dag bij vrouwelijke muizen, en 5 mg/kg/dag bij mannelijke en vrouwelijke ratten. Deze doses zijn respectievelijk ongeveer 2,4, 1,5 en 0,8 maal de aanbevolen maximumdosis voor kinderen van 30 mg/dag, op basis van mg/m² lichaamsoppervlak.
Amphetamine, in de enantiomeerverhouding die aanwezig is in ADDERALLXR (d-/l-verhouding van 3:1), was niet clastogeen in de beenmerg-micronucleustest van muizen in vivo en was negatief bij tests in de E. coli-component van de Ames-test in vitro. Van d,l-amfetamine (1:1 enantiomeerverhouding) is gerapporteerd dat het een positieve reactie teweegbrengt bij de micronucleustest met beenmerg van muizen, een onduidelijke reactie bij de Ames-test en een negatieve reactie bij de invitro-test op de uitwisseling van chromatiden en de chromosoomafwijkingstest.
Amphetamine, in de enantiomeerverhouding aanwezig in ADDERALLXR (d- tot l-verhouding van 3:1), had geen nadelige invloed op de vruchtbaarheid of de vroege embryonale ontwikkeling bij de rat bij doses tot 20 mg/kg/dag (ongeveer 8 maal de maximale aanbevolen dosis voor de mens van 20 mg/dag voor adolescenten, op amg/m² lichaamsoppervlakbasis).
Gebruik bij specifieke bevolkingsgroepen
Zwangerschap
Teratogene effecten
Zwangerschapscategorie C
Amphetamine, in de enantiomeerverhouding aanwezig in ADDERALLXR (d- tot l-ratio van 3:1), had geen duidelijke effecten op de embryofetalmorfologische ontwikkeling of overleving wanneer het oraal werd toegediend aan zwangere ratten en konijnen gedurende de gehele periode van de organogenese in doses tot respectievelijk 6 en 16mg/kg/dag. Deze doses zijn respectievelijk ongeveer 2 en 12 maal de maximale aanbevolen dosis voor de mens (MRHD) van 20mg/dag voor adolescenten, op basis van mg/m² lichaamsoppervlak. Bij muizen zijn foetale misvormingen en sterfte gemeld na parenterale toediening van d-amfetaminedoses van 50 mg/kg/dag (ongeveer 10 maal de MRHD voor adolescenten op amg/m²-basis) of hoger aan drachtige dieren. De toediening van deze doses ging ook gepaard met ernstige maternale toxiciteit.
Er is een onderzoek uitgevoerd waarbij zwangere ratten een dagelijkse orale dosis amfetamine kregen (d-/l-enantiomeerverhouding van 3:1, dezelfde als in ADDERALL XR) van 2, 6 en 10 mg/kg vanaf dag 6 van de dracht tot dag 20 van de lactatie.Deze doses zijn ongeveer 0,8, 2 en 4 maal de MRHD voor adolescenten van 20 mg/dag, op mg/m²-basis. Alle doses veroorzaakten hyperactiviteit en verminderde gewichtstoename bij de moederdieren. Bij alle doses werd een afname van de overleving van de pups waargenomen. Een toename van het lichaamsgewicht van de pup werd gezien bij 6 en 10 mg/kg, wat samenhing met vertragingen in de ontwikkeling. Een verhoogde bewegingsactiviteit van de pups werd waargenomen bij 10 mg/kg op dag 22 na de geboorte, maar niet op 5 weken na het spenen. Bij het testen van de voortplantingsprestaties van de pups bij het volgroeien, waren de gewichtstoename tijdens de dracht, het aantal implantaties en het aantal geboren jongen lager in de groep waarvan de moeders 10 mg/kg hadden gekregen.
Een aantal onderzoeken bij knaagdieren wijst erop dat prenatale of vroeg-postnatale blootstelling aan amfetamine (d- of d, l-), in doses vergelijkbaar met die welke klinisch worden gebruikt, kan leiden tot neurochemische en gedragsmatige veranderingen op de lange termijn. Tot de gerapporteerde gedragseffecten behoren leer- en geheugentekorten, veranderde bewegingsactiviteit en veranderingen in de seksuele functie.
Er zijn geen adequate en goed gecontroleerde onderzoeken bij zwangere vrouwen. Er is één melding van ernstige aangeboren benige misvorming, tracheo-oesofageale fistel, en anale atresie (vater associatie) bij een baby geboren bij een vrouw die dextroamfetaminesulfaat met lovastatine innam tijdens het eerste trimester van de zwangerschap. Amfetaminen mogen alleen tijdens de zwangerschap worden gebruikt als het potentiële voordeel opweegt tegen het potentiële risico voor de foetus.
Nonteratogene effecten
Baby’s geboren uit moeders die verslaafd zijn aan amfetaminen hebben een verhoogd risico op vroeggeboorte en een laag geboortegewicht. Ook kunnen deze zuigelingen ontwenningsverschijnselen ervaren, zoals dysforie, waaronder agitatie, en significante lusteloosheid.
Labor And Delivery
De effecten van ADDERALL XR op de arbeid en bevalling bij mensen is onbekend.
Nursing Mothers
Amphetamines worden uitgescheiden in de moedermelk. Moeders die amfetaminen gebruiken, moet worden geadviseerd geen borstvoeding te geven.
Pediatrisch gebruik
ADDERALL XR is geïndiceerd voor gebruik bij kinderen van 6 jaar en ouder.
De veiligheid en werkzaamheid van ADDERALL XR bij kinderen jonger dan 6 jaar zijn niet onderzocht. De langetermijneffecten van amfetaminen bij kinderen zijn niet goed vastgesteld.
In een ontwikkelingsonderzoek bij jonge ratten kregen ratten dagelijks orale doses amfetamine (d/l-enantiomeerverhouding van 3:1, dezelfde als in ADDERALL XR) van 2, 6 of 20 mg/kg op dagen 7-13 van de leeftijd; vanaf dag 14 tot ongeveer dag 60 van de leeftijd werden deze doses b.i.d. toegediend voor totale dagelijkse doses van 4, 12 of 40 mg/kg. Deze laatste doses zijn ongeveer 0,6, 2 en 6 maal de aanbevolen maximale dosis voor kinderen van 30 mg/dag, op mg/m²-basis. Bij alle doses werd hyperactiviteit na toediening gezien; de motorische activiteit, gemeten vóór de dagelijkse dosis, was tijdens de toedieningsperiode verminderd, maar de verminderde motorische activiteit was grotendeels afwezig na een herstelperiode van 18 dagen zonder drugs.De prestaties bij de Morris-waterdoolhoftest voor leren en geheugen waren bij de dosis van 40 mg/kg, en sporadisch bij de lagere doses, gestoord wanneer dit werd gemeten voorafgaand aan de dagelijkse dosis tijdens de behandelingsperiode; er werd geen herstel gezien na een drugsvrije periode van 19 dagen. Een vertraging in de ontwikkelingsmijlpalen van vaginale opening en preputiale scheiding werd gezien bij 40 mg/kg, maar er was geen effect op de vruchtbaarheid.
Geriatrisch gebruik
ADDERALL XR is niet onderzocht bij de geriatrische populatie.