Alderman, lid van het wetgevend lichaam van een gemeentelijke corporatie in Engeland en de Verenigde Staten. In Angelsaksisch Engeland waren ealdormen, of schepenen, hoge ambtenaren van de kroon die rechterlijke, administratieve of militaire functies uitoefenden. Graven, de gouverneurs van shires (graafschappen) en andere personen van aanzien behoorden tot degenen die de titel van schepen ontvingen. Later werd de titel gebruikt om de hoofdmagistraat van een graafschap of groep graafschappen aan te duiden. In het kader van de wetgeving tot hervorming van het Engelse lokale bestuur in de 19e eeuw werd de term wethouder gebruikt om één soort lidmaatschap aan te duiden van districts-, gemeente- en districtsraden. Van de twee soorten leden van deze raden werden de raadsleden door de kiezers gekozen, terwijl de wethouders door de raadsleden werden gekozen. Deze schepenen hadden wetgevende, bestuurlijke en enkele rechterlijke functies. Omdat het als ondemocratisch werd beschouwd, werd het ambt van wethouder in heel Engeland (behalve in het bestuur van de stad Londen) afgeschaft door de Local Government Act van 1972.
In de Amerikaanse koloniale periode leken de gemeenteraden op hun Britse prototypen, waarin wethouders en raadsleden samen als één orgaan onder voorzitterschap van de burgemeester zitting hadden. Naast hun wetgevende taken oefenden de schepenen ook rechterlijke macht uit in kleine burgerlijke en strafzaken. In de meeste koloniale gemeenten werden zowel de schepenen als de raadsleden door de kiezers gekozen, een praktijk die in de periode van de Amerikaanse onafhankelijkheid algemeen werd. In de 19e eeuw, toen tweekamerwetgeving in stadsbesturen gebruikelijk was, vormden de wethouders de ene wetgevende kamer en de raadsleden de andere.
In de 20e eeuw werd de titel wethouder meestal gebruikt voor leden van de wetgevende macht in die steden die een burgemeester-raadsvorm van bestuur gebruikten. In een dergelijk systeem werden de wethouders meestal per wijk gekozen en niet voor de hele stad. Leden van de wetgevende macht in steden die de commissarissen- of gemeenteraadsvorm gebruikten, werden daarentegen meestal commissarissen of raadsleden genoemd. Deze titels hebben geleidelijk die van wethouder vervangen in de meeste Amerikaanse stadsbesturen, ongeacht hun organisatorische plan.