De Arabische Zee ligt in het noordwestelijke deel van de Indische Oceaan, tussen het Arabisch schiereiland en het Indiase subcontinent. Ze vloeit samen met de Golf van Oman in het noordwesten en de Golf van Aden in het zuidwesten, en strekt zich uit over een totale oppervlakte van 1.491.000 vierkante mijl. De diepte van de zee varieert naarmate deze in het zuiden met de Indische Oceaan samenvloeit, maar wordt over het algemeen geschat op 8.970 voet.
De Zee vormt een belangrijke verbinding tussen de aangrenzende gebieden Iran, het Arabisch Schiereiland (met inbegrip van Jemen, Oman, Verenigde Arabische Emiraten), Pakistan, de Hoorn van Afrika naties, en India. Om deze reden is het een zeer belangrijke historische handelsroute geworden. Ook kleinere politieke gebieden grenzen aan de Arabische Zee, waaronder Socotra voor de kust van Jemen, de Khuriyya Muriyya eilanden en de Lakshadweep eilanden.
Geografie
De Arabische Zee is met de omliggende watermassa’s verbonden door een reeks kloven en zeestraten die een gestage doorgang naar de zee bieden. De grootste en meest opmerkelijke van de kloven die in zee uitmonden zijn de Golf van Oman, die de Arabische Zee met de Perzische Golf verbindt, en de Golf van Aden, die de Arabische Zee met de Rode Zee verbindt. De Arabische Zee heeft echter niet alleen toegang tot de golf, maar ook tot twee belangrijke rivieren. De Arabische Zee wordt vergroot door water dat de rivieren Indus en Narmada afstroomt, die de voornaamste toegangswegen tot de Arabische Zee vormen.
De Arabische Zee onderscheidt zich door een opmerkelijk diep waterpeil dat vaak dicht bij landmassa’s wordt gehandhaafd. Het diepe waterpeil wordt verondersteld een van de redenen te zijn waarom er in het centrum van de Arabische Zee geen belangrijke eilandontwikkelingen zijn, ondanks het feit dat er aan de buitengrenzen vrij veel eilanden zijn. De bodem van de Arabische Zee, die zich ver onder de oppervlakte bevindt, vertoont een verbazingwekkende complexiteit die verwant is aan die van standaard landformaties. Het meest opmerkelijke onderzeese verschijnsel is wellicht de Maldive-rug, die langs de oceaanbodem van de Arabische Zee naar de Indische Oceaan loopt. Deze bergrug, die in wezen vergelijkbaar is met een bergketen op het land, komt uiteindelijk boven het waterniveau uit en vormt de Maldive-eilanden.
De Maldive-rug, samen met andere formaties op de zeebodem in de Arabische Zee, zijn vermoedelijk het resultaat van seismische activiteit, zo’n 50 miljoen jaar geleden. Volgens geologen botste Azië in deze periode op het subcontinent India, waardoor de Arabische Zee en zijn unieke ondergrondse bergkammen ontstonden. Na de aanvankelijke botsing van de twee landmassa’s is de Arabische Zee gevormd door een aantal zeer invloedrijke factoren, waaronder erosie door waterstromingen. Een van de diepste delen van de zeebodem is de plaats waar de Indus-rivier en de Arabische Oceaan samenvloeien. Op de plaats waar de twee watermassa’s samenkomen, heeft zich op de zeebodem een scherpe canyon gevormd, doordat de krachten van het binnenstromende water de zandbodem wegvegen. Ook als gevolg van deze erosie voert de Indus-rivier het sediment verder de zee in, waar het overtollige sediment uiteindelijk wordt afgezet in bergkammen of andere formaties.
Klimaat
De Arabische Zee draagt bij aan een moessonklimaat in de omliggende regio door het water te leveren dat nodig is voor de natte stormen. Tijdens de moessontijd waaien de winden op zee over het algemeen uit het zuidwesten en zijn ze bijzonder koud. De winden zijn in dat seizoen zelfs zo sterk dat zij erin slagen een deel van het zoutgehalte van de bovenste lagen van het zeewater weg te vegen. Tijdens het moessonseizoen bedraagt het zoutgehalte van het bovenste waterpeil minder dan 35 delen per duizend, terwijl het zoutgehalte in het niet-moessonseizoen meer dan 36 delen per duizend bedraagt. De verandering in zoutgehalte wordt toegeschreven aan de stroming van de wind, die verschuift naar een noordwestelijke stroming wanneer de moessons voorbij zijn.
Wildlife and Natural Resources
Een rijke en gevarieerde aquatische habitat wordt in de Arabische Zee ondersteund door hoge niveaus van anorganische voedingsstoffen. Deze voedingsstoffen, met name fosfaat, komen in zee voor als gevolg van een waterstroming langs het continentaal plat die voedingsstoffen van de zeebodem laat circuleren. Het effect van aquatische recirculatie is bijzonder uitgesproken in de ondiepere delen van de zee, waar licht in het water kan doordringen. Andere belangrijke natuurlijke hulpbronnen in de regio zijn aardolie en aardgas.
De Arabische Zee is ook opmerkelijk voor zijn grote populatie pelagische vissen, of die vissen die dicht bij de oppervlakte van het water leven. Vele soorten worden gevangen in kleinschalige visbedrijven in het gebied, waaronder tonijn, sardines, zeebaars, wahoo en een verscheidenheid aan haaien. Hoewel de Arabische Zee momenteel grote vispopulaties herbergt, wordt de mariene habitat echter voortdurend bedreigd door periodieke massale sterfte. Af en toe wordt de vispopulatie in de Arabische Zee het slachtoffer van een bijzonder sterke fosfaatstijging. Wanneer fosfaat in grote hoeveelheden toeneemt, daalt het zuurstofgehalte dramatisch, met massale sterfte onder water tot gevolg.
Geschiedenis
Vervoer over water langs de Arabische Zee was al voor de Romeinse tijd een feit, en nam alleen maar toe naarmate de tijd vorderde. Vroege handelsroutes die vervoer over land combineerden met vervoer over zee, werden later verlaten om alleen vervoer over water te omvatten, toen de handelsroutes toegankelijker werden. De vroege handelsroutes die de zee overstaken raakten al snel ingeburgerd in de internationale handelsgemeenschap, waardoor veel leiders kanalen aanlegden in een poging de handel te bevorderen. De eerste voorbeelden van de aanleg van kanalen zijn te vinden in het gebied dat nu door het Suezkanaal wordt bestreken. De ondiepe kanalen waren echter bijzonder onstabiel en werden vaak verzwolgen door zandstormen.
De Arabische Zee bereikte een historische bloeiperiode in de negende eeuw v. Chr., toen Arabische en Perzische zeelieden de zee begonnen te gebruiken als communicatiemiddel met naburige gemeenschappen. Door de windstromingen van de zee te beheersen, konden zeelieden nauwkeurig navigeren naar Zuid-Arabië, Oost-Afrika en een verscheidenheid aan Rode Zee-havens. Er bestaat schriftelijke documentatie met gedetailleerde instructies voor het varen op de Arabische Zee, en de routes die gevolgd moesten worden om met succes op een gewenste plaats aan te komen. Deze instructies, rahmangs “boek van routes” genoemd, zijn een waardevolle bron voor het analyseren van de mariene kennis van vóór de moderne tijd.
In de meer recente geschiedenis vormde de John Murray/Mabahiss Expeditie van 1933-1934 het leeuwendeel van de hedendaagse informatie over de zee. De ingewikkelde studies naar zeestromingen, landformaties op de zeebodem en sedimenten, gepubliceerd over een periode van 30 jaar, hebben de moderne academische wereld bewust gemaakt van het wetenschappelijk belang van de Arabische Zee.
Economie
De Arabische Zee speelde in het verleden een rol in de handel en is ook nu nog een vitaal gebied voor de internationale scheepvaart. De Arabische Zee werd een belangrijke speler in het internationale scheepvaartgebeuren door de aanleg van het Suezkanaal in 1869. Hoewel het Suezkanaal niet rechtstreeks in de Arabische Zee uitmondt, maakte de aanleg ervan een toename van de zeehandel in het gebied mogelijk.
De Arabische Zee wordt beschouwd als een van ’s werelds drukste scheepvaartroutes, voornamelijk door de nabijheid van de Rode Zee en de Perzische Golf. De meeste schepen die de Arabische Zee voor transportdoeleinden gebruiken zijn grote tankers, die hun reis vaak beëindigen in Oost-Azië, Europa of Noord- en Zuid-Amerika.
Milieuproblemen en instandhoudingsmaatregelen
De Arabische Zee biedt, vanwege de seizoensgebonden weersschommelingen, uitstekende voorbeelden van biologische aanpassing aan het milieu. De diverse aquatische habitat wordt momenteel echter bedreigd door de olie-industrie, die de zee gebruikt als scheepvaartroute. Olielekkages, ankerschade en sedimentatie zijn voortdurende bedreigingen in de regio. Het zeemilieu wordt ook geschaad door gemechaniseerde visserijpraktijken, waaronder het gebruik van dynamiet, waardoor het ecosysteem instabiel wordt.
Op dit moment worden plannen overwogen om de kwetsbare fauna van de Arabische Zee te beschermen, met name de schildpadden- en koraalpopulaties. Om een programma voor natuurbehoud in de regio te kunnen uitvoeren, moet een groot aantal landen echter multilateraal overeenkomen om stappen in de richting van behoud te ondernemen.
- Encyclopedia Britannica. Arabian Sea Retrieved November 19, 2007.
- World Wildlife Fund. Arabian Sea – A Global Ecoregion (Arabische Zee – een mondiale ecoregio), ontleend aan 24 november 2007.
- Encyclopedia of the Orient. Arabian Sea. Opgehaald 26 november 2007.
- Costantino, Maria. 2001. The Illustrated Flag Handbook. Gramercy Books, New York. ISBN 0517218100
- Lewis, Brenda Ralph. 2002. Grote Beschavingen. Bath, UK: Parragon Publishing, ISBN 0752561413
- Singh, Sarina Singh, et al. Lonely Planet India. Lonely Planet Publications, 2007. ISBN 1741043085
Alle links opgehaald 11 april 2016.
- De geologie en geofysica van de Arabische Zeeregio
|
|||||||||||||
Credits
De schrijvers en redacteuren van de Nieuwe Wereld Encyclopedie hebben dit Wikipedia-artikel herschreven en aangevuld in overeenstemming met de normen van de Nieuwe Wereld Encyclopedie. Dit artikel voldoet aan de voorwaarden van de Creative Commons CC-by-sa 3.0 Licentie (CC-by-sa), die gebruikt en verspreid mag worden met de juiste naamsvermelding. Eer is verschuldigd onder de voorwaarden van deze licentie die kan verwijzen naar zowel de medewerkers van de Nieuwe Wereld Encyclopedie als de onbaatzuchtige vrijwillige medewerkers van de Wikimedia Foundation. Om dit artikel te citeren klik hier voor een lijst van aanvaardbare citeerformaten.De geschiedenis van eerdere bijdragen door wikipedianen is hier toegankelijk voor onderzoekers:
- Geschiedenis van Arabische Zee
De geschiedenis van dit artikel sinds het werd geïmporteerd in de Nieuwe Wereld Encyclopedie:
- Geschiedenis van “Arabische Zee”
Note: Er kunnen enkele beperkingen gelden voor het gebruik van afzonderlijke afbeeldingen waarvoor een aparte licentie is afgegeven.