Opnieuw heeft de zoektocht naar verborgen betekenissen in het alledaagse geresulteerd in een interessant gerucht over de vermeende acronymische oorsprong van de naam van een populaire kledingzaak. Net als de troep Sport (“To Rule Over Oppressed People”) en Adidas (“All Day I Dream About Sex”) canards, beweert het gerucht over The Gap dat het zijn naam ontleende aan een initialisatie van de uitdrukking “Gay And Proud”:
Gisteren hoorde ik het volgende: The GAP is opgericht door een homoseksuele man en de naam betekent Gay And Proud.
Hoewel The Gap is begonnen in San Francisco, een stad met een grote homoseksuele bevolking en een sterke associatie met gay pride, heeft de naam niets te maken met een van deze toevallige feiten. Gap Inc. werd in 1969 opgericht door Donald en Doris Fisher als een enkele winkel met een handvol werknemers. De detailhandelaar ontleende zijn naam aan “de generatiekloof”, een term die eind jaren zestig populair was en de intellectuele, ethische en sociale kloof beschreef tussen jongeren en de generatie van hun ouders.
De inspiratie voor deze eerste jeanswinkel kwam voort uit de frustraties van Donald Fisher als consument: hij vond het moeilijk om jeans te kopen en moest naar verschillende winkels reizen om verschillende merken te bekijken, omdat ze niet allemaal in één winkel te vinden waren. Zijn ervaring, zo bedacht hij, was waarschijnlijk een veel voorkomende; als dat zo was, gaf het aan dat er een markt was voor een jeans-only winkel, zelfs als anderen in de detailhandel dat nog niet hadden opgemerkt.
Gap Inc. is sinds het begin van zijn jeans-only uitgegroeid tot een van de meest populaire kledingzaken van zijn tijd. Het bedrijf heeft wereldwijd meer dan 166.000 mensen in dienst en exploiteert 3.800 winkels onder merknamen als Gap, Banana Republic, Old Navy, Athleta en Intermix.
“Gay and proud” werd een slagzin binnen de homogemeenschap omdat het op een positief-stemmige manier verkondigde dat haar leden trots waren op wie ze waren in plaats van zich te schamen voor hun levensstijl. Het was nog niet zo lang geleden dat het verbergen van alle bewijzen van een voorkeur voor hetzelfde geslacht aan de orde van de dag was, en de uitdrukking “Gay and proud” vertegenwoordigde dus een belangrijke verschuiving in hoe een gemeenschap zichzelf en de waarde van haar individuele leden in de samenleving zag.
Het is zeer ironisch dat een gerucht zou beweren dat zo’n sterke verklaring van trots opzettelijk voor iedereen behalve de ingewijden als een acroniem verborgen zou zijn gehouden. Hoe “trots” moet je zijn om zo’n boodschap in het geheim te willen uitdragen?
De impliciete shockfactor van het Gap-gerucht komt voort uit de veronderstelling dat, als het waar zou zijn, dragers van Gap-artikelen onbewust een levensstijl zouden propageren die zij persoonlijk al dan niet zouden goedkeuren. (Het is één ding om met een “Gay and Proud”-bordje te zwaaien als je weet dat je het vasthoudt, maar iets heel anders om te ontdekken dat er een op je rug is gespeld zonder dat je het weet. Zelfs de meest homo-ympathieke persoon zou daar verontwaardigd over kunnen zijn.)
Buiten deze factor, wat dit gerucht voedt is het verlangen om te geloven dat we een stukje geheime kennis te horen hebben gekregen; onze vreugde om dit met anderen te delen verblindt ons vaak voor de valsheid van de verzamelde informatie. Weinigen kunnen de verleiding weerstaan van een verrukkelijk en slecht weetje, en dus stoppen weinigen om de feiten te controleren alvorens de onwaarheid verder te verspreiden.