De bedwants (Cimex lectularius) is een parasiet die de mens door de geschiedenis heen heeft vergezeld. De bedwants past zich zo goed aan de mens aan dat de beet pas lang nadat hij zijn slachtoffer heeft verlaten wordt gevoeld, als hij al wordt gevoeld. Aangetrokken door onze lichaamswarmte en de kooldioxide die we uitademen, komen bedwantsen gewoonlijk ’s nachts uit hun schuilplaatsen tevoorschijn, op zoek naar menselijk bloed. Hoewel in bedwantsen ziekteverwekkers zijn aangetroffen, brengen zij blijkbaar geen ziekten over op mensen.
Vóór het wijdverbreide gebruik van synthetische insecticiden was dit bruine, bloedzuigende insect misschien wel Amerika’s minst gewilde parasiet. Vanwege hun verraderlijke aard werden bedwantsen nog meer verafschuwd dan kakkerlakken. Hoewel het effect van de kever in de jaren 1940 en 1950 sterk werd verminderd door insecticiden, bleef hij een incidentele indringer in huizen, hotels en schuilplaatsen. Ongediertebestrijders zijn het er nu over eens dat bedwantsen de moeilijkst te bestrijden plaag zijn geworden.
De bedwantsen (Cimex spp.) voeden zich met het bloed van dieren, waaronder mensen en huisdieren. Sommige soorten, bekend als vleermuiswantsen, voeden zich met vleermuizen, andere met vogels zoals kippen, duiven, zwaluwen en gierzwaluwen. Deze soorten gaan soms op zoek naar een nieuwe gastheer als hun primaire gastheer zijn tak verlaat of zijn nest in de steek laat. In gebouwen komen bedwantsen meestal voor op en rond zolders en schoorstenen. Hoewel ze mensen bijten, kunnen bedwantsen niet overleven zonder de aanwezigheid van hun favoriete gastheren.
Wantsen kunnen meer dan een jaar overleven zonder voedsel, hoewel de meeste volwassen wantsen en larven of jonge bedwantsen niet langer dan zes maanden zonder voedsel kunnen overleven. Dit vermogen stelt hen in staat te wachten op tijdelijke gastheren die periodiek huisjes, appartementen, en tijdelijke huisvesting bewonen. Het helpt hen ook het vervoer te overleven. Bedwantsen worden tegenwoordig gemakkelijker dan ooit tevoren vervoerd, via het openbaar vervoer en bagage, maar ook via gebruikt meubilair, matrassen, beddengoed en kleding. In meergezinswoningen verspreiden bedwantsenplagen die niet goed worden verzorgd zich vaak tussen naburige wooneenheden, met of zonder menselijke hulp, waardoor ze duurder en moeilijker uit te roeien zijn.
De meeste mensen hebben nog nooit een bedwants gezien. De volwassen dieren van deze soort, zijn vleugelloos, ongeveer ¼ inch lang, en draaien zich plat om in spleten en kieren te komen waar ze zich overdag schuilhouden. De vrouwtjes leggen gewoonlijk drie tot vijf eieren per dag, die zich vastzetten in spleten en kieren. Eieren en larven in het begin van de broedtijd zijn enigszins doorschijnend en meten slechts 1/16de van een inch. Na het voeden verkleuren de larven naar helder rood.
S nachts zoeken bedwantsen de warmte van het lichaam van de gastheer op en verlaten ze hun schuilplaatsen in matrassen, boxsprings of matrasbodems, bedframes, nachtkastjes, gordijnen, sofa’s en muurholtes, plinten, tapijten, deur- en raamkozijnen, rookmelders, elektrische schakelaars en stopcontacten, afbladderende verf en behang.
BUG BITCH
De bedwants bijt zijn slachtoffer pijnloos, injecteert speeksel om de bloedstroom te verzekeren, en neemt het bloed van zijn gastheer op via een naaldachtig deel van zijn mond. Tijdens de drie tot vijf minuten die nodig zijn om zich te voeden, wordt de bedwants langwerpig en roodachtig. Hij keert dan terug naar zijn schuilplaats om het voedsel te verteren, en zal na drie tot tien dagen terugkeren om zich te voeden.
De reacties op bedwantsenbeten variëren van individu tot individu. Veel mensen vertonen geen tekenen dat ze gebeten zijn. Anderen beseffen niet dat ze gebeten zijn totdat het gebied rond de beet gezwollen en rood wordt, samen met hevige jeuk. Sommige vertonen gezwollen plekken die in een lineaire reeks of in de vorm van een uitslag kunnen verschijnen. Wanneer bijtwonden verschijnen, gebeurt dit soms pas enkele dagen nadat de persoon gebeten is.
Tekenen van aanwezigheid van bedwantsen
Wanneer bedwantsen worden vermoed, moeten slaapruimtes of ruimtes waar mensen slapen zorgvuldig worden geïnspecteerd. Controleer alle mogelijke schuilplaatsen, denk eraan dat bedwantsen, vooral jonge larven en eitjes, in heel kleine kieren en spleten kunnen passen. Zie geen plaatsen over het hoofd waar huisdieren slapen, of waar vleermuizen of vogels de constructie zijn binnengedrongen. In deze gevallen kunnen insecten van vogels of vleermuizen, niet bedwantsen, aanwezig zijn. Als vleermuizen of vogels een bron van ongedierte zijn, moeten zij uit de lokalen worden verwijderd. Vleermuizen en de meeste vogelsoorten zijn bij wet beschermd en mogen niet worden gedood. Neem contact op met het Illinois Department of Natural Resources voor instructies over hoe u vleermuizen of vogels kunt verwijderen of buitensluiten.
Bloedvlekken op beddengoed kunnen wijzen op de aanwezigheid van bedwantsen, samen met donkerbruine spetters (uitwerpselen van bedwantsen) en amberkleurige “schelpen” (verveld exoskelet) van bedwantsen. Ernstige aantastingen kunnen worden waargenomen door de eigenaardige zoete muffe geur van bedwants afscheidingen.
Hoe BUGS TE BEHEREN
Misschien meer dan enig ander structureel ongedierte, geven bedwantsenplagen de noodzaak aan van een Integrated Pest Management (IPM) aanpak. IPM maakt geen gebruik van één enkele methode, zoals de toepassing van een bestrijdingsmiddel alleen, maar combineert veeleer verschillende van de beste bestrijdingsmethoden, waarbij gewoonlijk de minst gevaarlijke en meest doeltreffende methode wordt gekozen. Daarom maakt het beste plan voor de bestrijding van bedwantsen gebruik van meer dan één van de hieronder vermelde effectieve bestrijdingsmethoden.
MATTRESSHoezen
Matrashoezen worden gebruikt om matrassen en boxsprings af te dekken. Ze kunnen online worden gekocht of in winkels die woninginrichting en beddengoed verkopen. Goede hoezen zijn gemaakt van zacht materiaal en hebben stevige sluitingen waardoor bedwantsen niet kunnen ontsnappen.
Als bedwantsen worden aangetroffen of vermoed in matrassen en boxsprings, kunnen beide worden verzegeld met hoezen. Meestal zijn matrasbodems de voornaamste schuilplaatsen voor bedwantsen. Eventuele bedwantsen die in de hoes gevangen zitten, kunnen daar niet meer bijten en zullen uiteindelijk sterven.
Het inpakken van matrassen en boxsprings met hoezen is meestal beter dan ze te behandelen met pesticiden of ze te moeten weggooien. Hoezen of afdekhoezen voorkomen dat bedwantsen in matrassen en boxsprings leven, en twee hoezen kopen is goedkoper dan een nieuwe matras en boxspring kopen.
VACUUMGEBRUIK
Als bedwantsen en hun schuilplaatsen zijn ontdekt, is een pesticidevrije oplossing om te stofzuigen en de stofzuigerzak weg te gooien, in een verzegelde vuilniszak of in een vuilnisbak. Stofzuigen kan bedwantsen opzuigen, maar eitjes worden minder snel opgezogen omdat ze zich aan oppervlakken hechten. Stofzuigers zijn vaak een bron van verspreiding van bedwantsen. Niet alle bedwantsen gaan dood als ze worden opgezogen. De exemplaren die overleven, kunnen uit de stofzuiger ontsnappen en zich naar andere plaatsen verplaatsen indien stofzuigerzakken of -containers niet zorgvuldig worden weggegooid. Bovendien kunnen bedwantsen en hun eitjes achterblijven in stofzuigerborstels en opzetstukken, waar ze kunnen worden overgebracht naar andere kamers of eenheden. Om deze redenen moet het besluit om in deze gevallen te stofzuigen zorgvuldig worden overwogen. Als er eenmaal gestofzuigd is, moet dat heel voorzichtig gebeuren om te voorkomen dat de plaag zich verspreidt.
Stoomreiniging
Net als stofzuigen zal stoomreiniging waarschijnlijk niet alle bedwantsen van de locatie verwijderen, maar het kan een nuttige aanvulling zijn op een behandeling met pesticiden. Stoom kan nuttig zijn bij het wegspoelen en vernietigen van die bedwantsen die diep verborgen zitten in meubels zoals sofa’s, waar behandeling met pesticiden niet effectief of praktisch is.
Het is minder waarschijnlijk dat het huishoudelijke goederen beschadigt, met apparaten die “droge” stoom produceren. Stoom moet ten minste 113 graden Fahrenheit zijn, de minimumtemperatuur om bedwantsen te vernietigen, en de druk moet worden verminderd zodat de bedwantsen er niet letterlijk “uitvliegen” voordat de stoom ze kan doden. Stoom moet worden vermeden op plaatsen zoals elektrische installaties, waar het gevaarlijk kan zijn.
WARMTE
Sommige besmette voorwerpen kunnen in de magnetron worden gelegd om bedwantsen te vernietigen. Het drogen van kleding en kleine tapijten in een hete droger gedurende 20 minuten of meer doodt ook alle stadia van zich ontwikkelende bedwantsen. Anderzijds is het geen doeltreffende methode gebleken om besmette voorwerpen in verzegelde zakken in de zon te leggen op warme dagen. Draagbare warmtekasten, zoals Pack Tite TM, verwarmen besmette voorwerpen tot temperaturen die dodelijk zijn voor bedwantsen. Ze zijn nuttig voor het elimineren van bedwantsen in bagage, maar misschien niet te elimineren bed bugs in hogere dichtheid items zoals boeken.
Pest management professionals zijn het gebruik van warmte voor bed bug controle te verhogen. Hele huizen en soms meergezinswoningen worden verwarmd tot temperaturen boven de dodelijke temperatuur voor bedwantsen om te zorgen voor een gelijkmatige verwarming van de voorwerpen in het huis. De kamers moeten enkele uren worden verwarmd, waarbij de omvangrijke inhoud wordt gedraaid om ervoor te zorgen dat de warmte diep genoeg doordringt om de bedwantsen in hun schuilplaatsen te elimineren.
Warmtebehandeling is arbeidsintensief en vereist speciale apparatuur. Gewoonlijk wordt een generator gebruikt om de thermische eenheden (drie of vier voor een huis van standaardafmetingen) van stroom te voorzien en ventilatoren (ongeveer 2 per kamer) om de warmte te laten circuleren, gewoonlijk tussen 149 F en 150 F. Hogere temperaturen kunnen meubilair en elektrische apparatuur beschadigen.
Warmtebehandelingen van deze stijl zijn voordelig omdat er geen bestrijdingsmiddelen worden gebruikt. Maar tegelijkertijd zorgen ze niet voor restactiviteit. Dat wil zeggen dat zij niet voorkomen dat de structuur na de warmtebehandeling opnieuw wordt geïnfesteerd. Daarom worden residuele bestrijdingsmiddelen gewoonlijk toegepast in combinatie met warmte. Deze toepassingen voorkomen misschien niet dat de insecten opnieuw worden besmet, maar helpen wel de insecten onder controle te houden die door de warmtebehandeling niet zijn uitgeroeid. Een bepaald percentage van de hittebehandelingen, misschien 10-20%, slaagt er niet in alle aanwezige bedwantsen te elimineren. Dit is meestal te wijten aan het feit dat de bewoners de kamer niet voldoende hebben voorbereid op de warmtebehandeling.
COOL
Een plotselinge temperatuursverandering is het beste wanneer men bedwantsen probeert te doden, zodat ze niet de tijd hebben om zich aan de nieuwe temperaturen aan te passen. Aangezien het verscheidene uren kan duren voordat warmte of koude voorwerpen binnendringt, wordt het uitroeien van bedwantsen bemoeilijkt door de dichtheid en de diepte van de voorwerpen wanneer ze worden verhit of bevroren. Het kan 15 dagen duren bij een temperatuur van 32 F om volwassen bedwantsen te doden en 30 dagen om onbeschermde bedwants eieren te doden, en een nog langere tijd om de insecten te doden die in voorwerpen verborgen zitten. Temperaturen onder het vriespunt doden ze sneller, maar er is minder informatie beschikbaar over de vernietiging van bedwantsen door koude in vergelijking met het gebruik van warmte voor hetzelfde doel.
Een methode om vriestemperaturen toe te passen op bedwantsen vereist het gebruik van kooldioxide (CO2) dat in de vorm van “sneeuw” wordt aangebracht via een draagbaar apparaat, bv. CryoniteTM. Wanneer het direct op de bedwantsen wordt aangebracht, zal de bevroren CO2 ze uitroeien. Deze methode is echter vergelijkbaar met het gebruik van contactpesticiden, d.w.z. dat er geen residuele activiteit is. Het kan alleen zoveel bedwantsen doden als de applicator kan vinden. Het voordeel van dit type vriesapparaat is dat bedwantsen snel en zonder gebruik van gevaarlijker bestrijdingsmiddelen kunnen worden gedood. Nogmaals, dit is geen op zichzelf staande behandeling, en het wordt aanbevolen dat het wordt gebruikt als aanvulling op de toepassing van residuele pesticiden en/of andere bestrijdingsmethoden.
PESTICIDEN
Pesticiden, waaronder vloeibare en poedervormige formuleringen, kunnen direct worden toegepast in spleten en kieren waarin zich bedwantsen bevinden. Voor de meeste bedwantsenplagen is het beter een ervaren ongediertebestrijder in te schakelen dan het zelf te doen.
Ook bekend als bombarderen, condensatie en ten onrechte fumigatie* genoemd, is het behandelen van ruimtes met spuitbussen ineffectief voor bedwantsen die goed verborgen zijn, en kan het brand- of explosiegevaar opleveren. Het gebruik ervan wordt afgeraden.
Gebruik geen pesticiden op matrassen, beddengoed of meubelen, tenzij het productetiket toepassing op dergelijke voorwerpen uitdrukkelijk toestaat. Breng geen pesticiden aan op oppervlakken die langdurig in contact komen met mensen.
Effectief gebruik van pesticiden voor bedwantsenbestrijding omvat meestal een strenge inspectie waarbij de technicus alle bedwantsen die hij of zij ontdekt, vernietigt door contact- of residu-pesticiden rechtstreeks op het insect aan te brengen. Dit wordt gevolgd door een residuele toepassing op alle kieren, spleten en holten, waarin zich bedwantsen kunnen ophouden. Het gebruikte bestrijdingsmiddel moet wekenlang actief blijven, zodat bedwantsen die bij de eerste inspectie niet werden gevonden, lang genoeg in contact kunnen komen met behandelde oppervlakken om een dodelijke dosis te krijgen.
Onderzoek heeft uitgewezen dat sommige bedwantsen resistent zijn tegen pyrethroïde bestrijdingsmiddelen, die de laatste jaren op grotere schaal worden gebruikt door ongediertebestrijders. Ook pyrethroïden zoals deltamethrin en permethrin zijn de meest algemeen verkrijgbare werkzame bestanddelen in bestrijdingsmiddelen uit de handel. Het voortgezette gebruik van pyrethroïden heeft ongetwijfeld bijgedragen tot de resistentie die we vandaag bij bedwantspopulaties zien.
In verschillende mate zijn bedwantsen met succes bestreden met pyrethroïden, maar meer recentelijk met niet-pyrethroïden, waartegen bedwantsen minder of geen resistentie hebben laten zien.
Als we alleen vertrouwen op de toepassing van pesticiden om bedwantsen te bestrijden, gaan we voorbij aan de geïntegreerde aanpak van succesvolle plaagdierbestrijding, die ook moet bestaan uit het verdrijven van bedwantsen uit hun schuilplaatsen, het vernietigen van bedwantsen met behulp van warmte/stoom/koude, en veranderingen in het gedrag van mensen om te helpen bedwantsen in te dammen en de verspreiding ervan te voorkomen.
Zelfs met deze geïntegreerde plaagdierbestrijdingsplannen, duurt het uitroeien van bedwantsen meestal weken of maanden, en follow-up inspecties en noodzakelijke behandelingen moeten worden uitgevoerd met tussenpozen van twee weken – tenminste totdat bewoners niet gebeten worden of geen bedwantsen waarnemen gedurende twee opeenvolgende maanden.
Vallen
Op zichzelf, indien geschikt, worden vallen zelden gebruikt in de uitroeiing van bedwantsenplagen. Bedwantsvallen zijn in de eerste plaats controleapparaten, geen bestrijdingsapparaten. Ze zijn nuttig om de aanwezigheid van bedwantsen te detecteren, vooral om ze op te sporen voordat ze zich vermenigvuldigen en verspreiden.
Gewone insectenvallen (“sticky traps”) zijn helaas niet erg goed in het vangen van bedwantsen. Tot nu toe is de “Climbup Insect Interceptor TM” de beste bedwantsenval, gelet op kosten, gebruiksgemak en doeltreffendheid. Deze val lijkt op een plastic plaat en wordt geplaatst onder de poten van bedden en andere meubels waarop mensen kunnen rusten en dient als “aas” voor bedwantsen. Bedwantsen die in de schaal klimmen, kunnen niet over de gladde binnenzijde klimmen (die met talkpoeder is gecoat). Studies tonen aan dat zelfs bij inspecties door ervaren en getrainde ongediertebestrijders altijd een deel van de bedwantsen onontdekt blijft, vooral bij ernstige aantastingen, en dat bedpootvallen de bedwantsen vangen die gemist werden.
Of u nu vallen gebruikt of niet, bedden en beddengoed mogen niet in contact staan met muren of meubels, en beddengoed moet niet in contact staan met de vloer. Op deze manier wordt het bed geïsoleerd, waardoor bedwantsen die willen proberen toegang te krijgen tot de slapende persoon gedwongen worden de vallen binnen te gaan, gevangen te worden en te sterven. Wrapping de benen van bedden in bi-faced tapijt tape of duct tape kan ook bed bugs vangen in hun poging om toegang te krijgen tot de bedden.
Andere soorten bed bugs vallen omvatten degenen die niet vertrouwen op mensen zoals lokaas, maar in plaats daarvan gebruik maken van CO2 en / of andere vormen van lokstof. CO2 is verreweg de krachtigste lokstof voor bedwantsen, en is de eerste poort die ze volgen naar de plaatselijke gastheren. Vallen die gedurende een bepaalde tijd CO2 uitstoten zijn duurder dan ClimbupTM vallen, maar kunnen effectief bedwantsen vangen wanneer er geen gastheer aanwezig is, zoals in gemeenschappelijke ruimtes, leegstaande huizen of appartementen, kantoren, scholen en theaters. Ze kunnen ook helpen bij de bevestiging of uitroeiing van een plaag.
U kunt uw eigen zelfgemaakte versies van CO2 bedwantsvallen maken die ook effectief zijn. Het bouwen van een CO2-val kan veel goedkoper zijn dan het kopen van een aantal kant-en-klare exemplaren, maar u moet oppassen dat u uw huid niet verbrandt bij het hanteren van het koude ijs, en u zult het ijs waarschijnlijk elke nacht moeten aanvullen.
Note: Wanneer pesticiden worden gebruikt, is het de wettelijke verantwoordelijkheid van de toepasser om de instructies op het etiket van het product te lezen en op te volgen. Het niet opvolgen van de aanwijzingen op het etiket, zelfs als het etiket in strijd is met de hier verstrekte informatie, is een overtreding van de federale wet.
* Meestal gebruikt voor de bestrijding van houtaantastende organismen, wordt fumigatie van echte structuren af en toe gebruikt voor de bestrijding van bedwantsen. Fumigatie van structuren houdt in dat een structuur wordt “opgetuigd”, d.w.z. bedekt en verzegeld met dekzeilen, zodat het fumigant, een giftig gas, aan de binnenzijde kan worden aangebracht en binnen de structuur kan worden gehouden, zodat het de inhoud binnendringt en het daar aanwezige ongedierte elimineert. Evenals warmtebehandelingen in de hele ruimte heeft fumigatie geen blijvend effect (er blijft geen residu van het bestrijdingsmiddel achter), is het arbeidsintensief en kan het de inhoud van de omgeving aantasten. Het is ook duurder, vooral in noordelijke staten waar minder vaak wordt gerookt. Het voordeel van fumigatie ten opzichte van warmtebehandeling is dat fumigatie de kans vergroot dat plaagdieren uit structuren worden verwijderd.
Foto’s met dank aan de U.S. Centers for Disease Control and Prevention
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met het Illinois Department of Public Health, Division of Environmental Health, 525 W. Jefferson St., Springfield, IL 62761, Springfield, IL 62761, Springfield, IL 62761, 217-782-5830, TTY (alleen voor slechthorenden) 800-547-0466.
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met.