Benelux, voluit Benelux Economische Unie, Franse Union Économique Benelux, of Nederlandse Benelux Economische Unie, economische unie van België, Nederland en Luxemburg, met als doel de totstandbrenging van een totale economische integratie door het verzekeren van het vrije verkeer van personen, goederen, kapitaal en diensten; door het voeren van een gecoördineerd beleid op economisch, financieel en sociaal gebied; en door het voeren van een gemeenschappelijk beleid op het gebied van de buitenlandse handel.
België en Luxemburg hadden in 1921 bilateraal een economische unie gevormd; plannen voor een douane-unie van de drie landen werden gemaakt in het Douaneverdrag van Londen in september 1944 en werden van kracht in 1948. Tegen 1956 was bijna de gehele interne handel van de unie tariefvrij. Op 3 februari 1958 werd het Verdrag betreffende de Benelux Economische Unie ondertekend; dit werd in 1960 van kracht. De Benelux werd de eerste volledig vrije internationale arbeidsmarkt; ook het verkeer van kapitaal en diensten werd vrij gemaakt. De post- en vervoerstarieven werden gestandaardiseerd en het sociale beleid werd gecoördineerd. In 1970 werden de grenscontroles afgeschaft.
Het dagelijks bestuur van de Benelux berust bij het Secretariaat-Generaal; de uitvoerende macht van de organisatie berust bij het Comité van Ministers, dat elk kwartaal bijeenkomt.
De Benelux werd ooit beschouwd als een veelbelovend experiment waarbij buurlanden douane-unies zouden vormen die vervolgens zouden kunnen opgaan in grotere economische unies. Na de ratificatie van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal in 1952, verschoof de belangstelling voor dergelijke ontwikkelingen echter naar plannen voor de Europese Economische Gemeenschap (EEG; later opgevolgd door de Europese Unie), waarvan België, Nederland en Luxemburg de oorspronkelijke leden zijn. Voor praktische vraagstukken van economische integratie diende de Benelux als een nuttig voorbeeld voor de EEG.