Bent u in een ‘voedselcoma’?

Wat u moet weten

Een voedselcoma is een spreektaalterm voor de slaperigheid of sufheid die volgt op een grote maaltijd, vaak het Thanksgiving-feest. Dit gebeurt omdat het lichaam bloed en energie moet omleiden naar de spijsvertering in plaats van andere functies.

Update: Dit woord is toegevoegd in januari 2020.

Je hebt net een heerlijk Thanksgiving-diner op en, eerlijk gezegd, je zit vol. Je denkt erover om na het afruimen van de tafel een wandeling te maken … maar plotseling is de bank comfortabeler dan je ooit eerder hebt gemerkt. En voor je het weet, word je uren later wakker, fris en klaar voor taart. Het is een veel voorkomend verschijnsel, en een teken dat je het ongeschreven kalkoendagdoel hebt bereikt: de voedselcoma.

alt 5a1344e3b1c55

Drie uur, Thanksgiving Day.

Maakt kalkoen slaperig?

Kalkoen bevat inderdaad tryptofaan, dat het serotonineniveau in de hersenen verhoogt en op zijn beurt gevoelens van ontspanning en slaperigheid veroorzaakt; de hoeveelheid die men tijdens het feest eet, is echter niet genoeg om slaperigheid op te wekken. Kalkoen bevat niet meer van het aminozuur dan kip, rundvlees, noten, eieren of kaas. Het is de kalkoen die, samen met de vele met jus overgoten koolhydraatrijke bijgerechten, gevolgd door meervoudige desserts (om nog maar te zwijgen van de drankjes en de urenlange reis), de slaperigheid opwekt.

Thanksgiving is waarschijnlijk mijn favoriete tijd van het jaar. En hoewel het organiseren van een diner voor een grote groep veel werk is, maken de blijvende herinneringen het altijd de moeite waard. Tegen die tijd ben je ongetwijfeld bijgekomen van je voedselcoma en wil je, na het opeten van alle restjes, niets meer zien dat ook maar enigszins op kalkoen lijkt.
– Greg Morris, The Indianapolis Business Journal, 30 nov. 2015

Afgezien van een zelf opgewekte voedselcoma elke Thanksgiving, zijn favoriete tradities onder meer voetbal en parades.
-Debbie Behrends, The Burlington Free Press (Burlington, VT), 20 nov. 2018

De medische naam voor de aandoening is postprandiale somnolentie. Onze taal heeft somnolentie overgenomen van het Latijnse somnus, dat “slaap” betekent, en prandiaal van het Latijnse prandium, dat “laat ontbijt, lunch” betekent, wat postprandiale somnolentie tot een deftige Latijnse term maakt voor een dutje na het eten (het voorvoegsel post- betekent “na”).

Waarom gebeuren voedselcoma’s?

Volgens drukwerk is de term voedselcoma (coma komt van een Grieks woord dat “diepe slaap” betekent) een muntslag uit 1980 en verwijst naar de slaperigheid die optreedt wanneer een grote hoeveelheid voedsel wordt geconsumeerd en het lichaam hard moet werken om het te verteren. Dit houdt in dat bloed en energie van andere lichaamsfuncties worden afgeleid voor de spijsvertering, waardoor men zich lusteloos gaat voelen. Je weet dat je op het punt staat er een te ervaren als je de volgende symptomen hebt na je overvloedig te hebben overgegeven aan een feestmaal: slaperigheid, volheid die je broek losmaakt, en spijt hebben van het herhalen van “Ik heb te veel gegeten” of “Ik kan niet geloven dat ik zo veel heb gegeten” terwijl je geeuwt.

Dus jij houdt de aardappelen in de gaten; wij houden een oogje op de voedselcoma. Zolang we wakker zijn, tenminste.

Words We’re Watching heeft het over woorden die we steeds vaker in gebruik zien, maar die nog niet aan onze criteria voor vermelding voldoen.

Delen
FacebookTwitter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *