De verhouding tussen langlopende schuld en kapitalisatie geeft aan hoeveel financiële hefboomwerking – het gebruik van schuld om groei te financieren of andere activa te verwerven – een bedrijf heeft. Deze ratio is een variatie op de verhouding tussen schuld en eigen vermogen. Wanneer een bedrijf een hoge verhouding heeft ten opzichte van andere bedrijven in de sector, kan dit erop wijzen dat schuld de belangrijkste financieringsbron is en dat het bedrijf op wankele grond staat.
Inzicht in langlopende schuld en totale kapitalisatie
Langlopende schuld wordt gedefinieerd als een rentedragende verplichting die langer dan 12 maanden verschuldigd is vanaf de datum dat deze op de balans is opgenomen. Deze schuld kan de vorm hebben van een bankbiljet, een hypotheek, een obligatie of een andere financiële verplichting. De schuld wordt op de balans opgenomen, samen met de rentevoet en de vervaldatum.
De totale kapitalisatie is de som van de schulden op lange termijn en alle andere soorten eigen vermogen, zoals gewone aandelen en preferente aandelen. De totale kapitalisatie vormt de kapitaalstructuur van een bedrijf en wordt soms berekend als het totaal aan activa minus het totaal aan passiva.
Financiering met langlopende schulden
De verhouding tussen langlopende schulden en totale kapitalisatie geeft aan in hoeverre langlopende rentedragende schulden (zoals obligaties en hypotheken) worden gebruikt voor de permanente financiering van het bedrijf of de financiële hefboom van het bedrijf. Aan de andere kant laat het zien hoeveel van de onderneming wordt gefinancierd door investeerdersfondsen of eigen vermogen. Het stelt investeerders dus in staat om de hoeveelheid controle die door een bedrijf wordt gebruikt te identificeren en te vergelijken met andere bedrijven om het totale risico van een bepaald bedrijf te analyseren.
Bedrijven die een groter deel van het kapitaal financieren met schulden worden als riskanter beschouwd dan bedrijven met lagere financieringsratio’s.
De verhouding tussen vreemd en eigen vermogen en de verhouding tussen lang vreemd en totale kapitalisatie meten beide de mate van financiering van een bedrijf met schulden.
Berekening van de verhouding tussen langlopende schuld en totale kapitalisatie
De berekening van de verhouding tussen langlopende schuld en totale kapitalisatie is:
Langlopende schuld / Langlopende schuld + Eigen vermogen = ___ procent
Laten we eens kijken naar de kapitaalstructuur van bedrijf XYZ. Het bedrijf heeft een langetermijnschuld van $70.000 – $50.000 op hun hypotheek en de resterende $20.000 op apparatuur. Zij hebben activa voor een totaal van $100.000 en passiva voor een totaal van $70.000, wat resulteert in $30.000 aan eigen vermogen. Dus, hun lange termijn schuld aan de totale kapitalisatie verhouding zou zijn $ 70.000 / $ 100.000 = 0,7 (70%).
Overwegingen van Schuld
Hoe meer de verhouding stijgt, hoe meer schuld wordt gebruikt voor de permanente financiering van het bedrijf in tegenstelling tot investeerdersfondsen uit de verkoop van aandelen-equity financiering. U moet echter beschikken over historische gegevens van het bedrijf of gegevens uit de sector om een goede vergelijking te kunnen maken. Naarmate het aandeel van de schulden toeneemt, neemt ook het risico van insolventie toe. Omgekeerd zou een daling van de ratio wijzen op een toename van het eigen vermogen.
Banken en andere kredietinstellingen beoordelen het insolventie- of faillissementsrisico alvorens krediet te verstrekken. Een hoog risico wijst op het onvermogen van de klant om zijn schuldverplichtingen na te komen en op de waarschijnlijkheid van wanbetaling.
Als de verhouding tussen langlopende schuld en kapitalisatie groter is dan 1,0, geeft dit aan dat het bedrijf meer schuld heeft dan kapitaal, wat een sterk waarschuwingsteken is dat wijst op financiële zwakte. Elke verdere schuld boven dit punt zou het risico van de onderneming vergroten.
Een hoge verhouding tussen langlopende schuld en kapitalisatie kan ook het rendement op het eigen vermogen van aandeelhouders verhogen, omdat rentebetalingen aftrekbaar zijn van de belasting. Het vermindert echter ook de financiële flexibiliteit van een onderneming. Een ratio van minder dan 1,0 geeft aan dat het bedrijf gezond is, geen financiële problemen heeft en dat de schuldenlast binnen beheersbare grenzen ligt.
Bedrijfseigenaren moeten de verhouding tussen langlopende schulden en kapitalisatie in de gaten houden om ervoor te zorgen dat deze onder controle is, omdat het dient als een indicator dat hun schulden onder controle zijn.