Hoi iedereen! Hopelijk gaat het goed met jullie!
We zijn zo druk bezig geweest met het tiny house, Grace naar sport en school brengen en alle andere dingen die mamma’s (en pappa’s) zo druk houden, dat het moeilijk is om bij te blijven. De lente is altijd een drukke tijd, nietwaar?
Velen van jullie hebben gevraagd naar de badkamer (of eigenlijk het gebrek aan een badkamer) in ons tiny house. Dus vandaag wil ik twee dingen doen – antwoord geven op wat we gaan doen voor de badkamer en waarom, en dan deel ik met u de plannen voor de badkamer van onze cabine.
In Alaska, hebben we een hele uitdaging om een goed functionerende badkamer te maken terwijl we off grid leven.
– Ten eerste is er het klimaat. Composttoiletten moeten bij 55F graden of warmer hun werk kunnen doen. In een warmer klimaat zou je het gebouw gewoon consequent moeten verwarmen, maar in Alaska, waar het zo koud is en warmte zo duur, is dat niet altijd redelijk. Of mogelijk – in ons tweede huisje hebben we gewoon een houtkachel en houden we alleen warmte in het huisje als we aanwezig zijn.
– Dus als we geen composttoilet kunnen maken, hoe zit het dan met het aanleggen van een riolering? We hebben deze optie zeker overwogen, maar er zijn twee grote problemen. Bij ons huisje is er geen toegang voor zwaar materieel, dus kunnen we geen riolering uitgraven. En zelfs als we dat wel zouden doen, moeten we de hut constant verwarmen om te voorkomen dat de waterleidingen bevriezen, of moeten we de waterleidingen laten leeglopen telkens als we onze hut verlaten.
– Hoe zit het met het verbranden van toiletten? Deze optie zou waarschijnlijk werken, maar het zou ons verplichten brandstof voor het verbrandingstoilet mee te nemen, en alles wat we hebben gelezen is dat ze luidruchtig zijn en buiten geuren veroorzaken.
In Alaska graven de meeste mensen een groot gat in de grond, bouwen er een schuurtje overheen, maken er een ventilatiegat in en hakken een maanvorm in de deur.
En dat hebben wij gedaan.
Wel, technisch gezien hebben we een springende vis en een haak in de deur uitgehakt.
Misschien komt het omdat ik uit Alaska kom, waar je gewoon accepteert dat als je buiten wilt zijn, je een toilet moet hebben dat niet doorspoelt. Misschien ben ik gewoon raar. Maar ik heb het nooit erg gevonden om een buitentoilet te gebruiken. Als het goed gebouwd en geventileerd is, stinkt het niet en is het gemakkelijk schoon te houden.
Laat ik dat terugnemen – als de temperatuur onder de -20F komt, kan die toiletbril behoorlijk koud worden.
En dan heb je nog de momenten dat er een beer in de buurt rondloopt en je midden in de nacht naar het toilet moet.
Maar verder mag ik niet klagen.
Voor ons buitenhuisje hebben we restanten van het houten plafond en de vloer van de zolder gebruikt. Natuurlijk kun je dit plan aanpassen om multiplex te gebruiken (mag ik t1-11 voorstellen?).
Voor de deur hebben we 1×6 messing en groef gebruikt, een restje van de wandplanken, om de deur licht te houden, met de dwarsbalk aan de binnenkant.
We hebben in het verleden al veel bijgebouwen gebouwd, maar dit is veruit mijn favoriet. Misschien komt het door het gevonden gewei als handvat en de jashaken aan de zijkant. Of aan de tonge en groef planken die het zo mooi maken.
Een paar dingen die we aan dit bijgebouw hebben gedaan en die het ontwerp echt hebben geholpen, zijn
– Het dek is groot genoeg om op te staan als je de deur opent. Ik weet dat dit gek klinkt, maar het maakt de hele ervaring makkelijker en beter dan een deur te openen en in het bijgebouw te stappen. Het grotere terras houdt ook het gewicht weg van het eigenlijke gat in de grond en voorkomt erosie. (Als uw grond onstabiel is, zorg er dan voor dat u iets doet om te voorkomen dat het gat erodeert).
– Het dek is voorzien van latten, waardoor de vloer schoon blijft. Dit lijkt zo eenvoudig, maar de roostervloer helpt de vloer schoon te houden. En als het bijgebouw er schoon uitziet, is dat een aangenamere ervaring.
– We hebben een groot vat in de bodem van het bijgebouw geplaatst. Dit is om het water uit het gat te houden. Het bijgebouw composteert in de zomermaanden, maar moet uiteindelijk worden leeggepompt. Er is een bedrijf dat dit op afstand doet, dus om de paar jaar zullen wij, samen met andere hut eigenaren in de omgeving, de tank laten leegpompen. Bij drogere grond zou je gewoon een ander gat graven, het bijgebouw verplaatsen, en het eerste gat opvullen (geen tank) en het terug laten composteren aan de natuur. Denk eraan, dit is een afgelegen Alaska, waar de bevolking veel minder geconcentreerd is.
– Ik heb dit bijgebouw ruim gemaakt, zodat het geen benauwde ruimte is om in te zitten. Er is genoeg ruimte binnen, en je voelt je nooit benauwd of claustrofobisch.
En wat denk jij? Zou jij een bijgebouw bouwen? Onze plannen volgen, bekijk ze!
XO Ana