Nick
Goedemorgen iedereen, en welkom op een zeer winterse dag in Hobart, de Antarctische poortstad naar Antarctica. We zijn op het hoofdkwartier van de Australische Antarctische Divisie hier in Kingston, en we zijn hier om de wetenschapsweek te vieren. Ik ben Nick Gales, en bij mij is mijn vriend en collega, Rob King, die onze krill expert is. Ik ben de directeur hier bij AAD, en als onderdeel van Facebook Live vandaag in de wetenschapsweek, gaan we een wandeling maken door de divisie en eindigen we in ons Krill Aquarium. Onderweg gaan we het hebben over waarom krill echt belangrijk is, we gaan het hebben over het werk dat we er aan doen, en we gaan een aantal van de wetenschappers en andere mensen die hier werken ontmoeten, en jullie alles laten weten over krill. Rob, hoe lang werk je al aan krill hier bij de AAD?
Rob
Ik werk nu 25 jaar aan Antarctisch krill, en dat is aan één soort krill. Maar weet je, er zijn 85 soorten krill op de hele planeet, maar deze ene soort, Euphausia superba, is de spil in het ecosysteem van de Zuidelijke Oceaan. Al het grote spul waar mensen van weten, de walvissen en de zeehonden en de pinguïns, zijn afhankelijk van die krill in grote zwermen. Daarom is er nog minstens 25 jaar werk te doen aan Antarctisch krill.
Nick
Er is altijd meer werk. Dus voordat we naar beneden gaan om de krill te bekijken, gaan we een paar dingen doen, en het eerste is een kijkje nemen op een kaart van Antarctica, en je even oriënteren op waar we het werk doen, en waar deze soorten krill leven. Dit is een vreemde kaart voor veel mensen – Antarctica ligt hier in het zuiden van de wereld, in het midden van de kaart, en in het noorden, in de bovenste hoek, zie je Hobart en Tasmanië, en de rode lijnen die naar beneden lopen zijn de wegen die we op onze schepen afleggen om bij onze drie onderzoeksbasissen in Antarctica te komen, bij Casey en Davis, en in het uiterste westen bij Mawson. En Rob, waar doen we het meeste krillonderzoek?
Rob
Zo, terwijl we naar die bases gaan, reizen we ook over het belangrijkste krillgebied, dat is alles rond Oost-Antarctica, ten zuiden van 60 graden, waar het krioelt van de krill. En vorig jaar zeilden we over een school krill van 200.000 ton in één school, ongeveer een zeemijl breed. Daarom zwemmen walvissen elk jaar helemaal van Australië naar Antarctica, voor elk krill, er is daar zoveel.
Nick
Zo, het werk dat je tot nu toe hebt gedaan was op de Aurora Australis, maar natuurlijk is het spannende nieuws, hoezeer we ook van de Aurora houden, dat ze nu een beetje oud wordt, en we staan op het punt om een nieuwe ijsbreker te gaan bouwen. In feite is de bouw van dit prachtige nieuwe schip al begonnen, en Rob, ik weet dat je veel te maken hebt gehad met het ontwerp van het schip, zodat het echt het meest vooraanstaande schip voor krillonderzoek kan worden. Wat heeft dit schip zo speciaal gemaakt voor het krillwerk?
Rob
Het is heel spannend om zo’n schip te bouwen, en de onderdelen waarin ik het meest geïnteresseerd ben, zijn nu aan elkaar gelast. Want het is deze natte put en maanpoel in de basis van het schip. Als we naar Antarctica gaan, is de zee bevroren met vast ijs. Je kunt niet in het water komen om monsters te nemen, om krill uit te halen. Dit schip heeft deuren die opengaan in de bodem van de romp, zodat je apparatuur, op afstand bestuurbare voertuigen, netten en allerlei andere dingen, in het water kunt laten zakken en monsters kunt nemen. Bovendien hebben we een waterput waar elke minuut vijf ton water door pijpen naar binnen stroomt, om krill en plankton uit te filteren. Dus dit is een functie die geen enkel ander schip ooit heeft gehad, dus we zijn erg enthousiast om daar te werken.
Nick
En voor degenen die net met ons meedoen, ik ben Nick Gales, ik ben de directeur van de Antarctische Divisie, en bij mij is Rob King, en we nemen een rondleiding – een Facebook Live rondleiding – van onze faciliteiten, met een groot deel over ons Krill Aquarium en krill. We hebben net gekeken naar onze nieuwe Icebreaker, en een van de spannende dingen die we doen met de Icebreaker is dat we op zoek zijn naar een nieuwe naam. We hebben een grote wedstrijd gehouden, waarbij schoolkinderen uit heel Australië een bijdrage hebben geleverd, en we zullen binnenkort een nieuwe naam bekendmaken, en de scholen die de winnende naam hebben bijgedragen zullen een aantal kinderen met ons mee kunnen sturen, deze komende zomer, naar Antarctica. We kijken er dus echt naar uit om de nieuwe naam van het schip bekend te maken en het over een paar jaar op de Derwent River in Hobart te zien varen.
Dus als iemand van jullie vragen heeft, stuur ze dan gerust door. We zullen ons best doen om ze onderweg te beantwoorden, en ik weet dat Rob online zal gaan nadat we hier live zijn gegaan, en nog een aantal van uw vragen zal beantwoorden. Een van de echt interessante dingen rond krill is dat veel dieren afhankelijk zijn van het eten ervan voor hun eigen leven. Hier bij de Antarctische Afdeling werken wetenschappers aan krill en ook aan de grootste dieren die krill eten. Dr Elanor Bell is dus een van die mensen.
Elanor
Hi Nick, hoi Rob.
Nick
Wil je ons iets vertellen over het werk dat je doet, en vooral hoe het komt dat je inzicht krijgt in hoe walvissen in de Zuidelijke Oceaan leven en met de krill omgaan?
Elanor
Absoluut, Nick. Nou, zoals je net zei, walvissen zijn de grootste wezens op de planeet, en een van de grootste soorten waar we mee werken is de Antarctische blauwe vinvis, die wel 30 meter lang kan worden, en ze kunnen tot wel drie ton krill op een dag eten. Dus, Rob, je krill is in grote problemen.
Rob
Daar zijn ze voor.
Elanor
Wat een van de opwindende dingen is die we doen, is dat we technologie kunnen gebruiken, zoals satelliet-tagging, om walvissen te volgen en uit te zoeken waar ze hun voedsel vinden, hoe diep ze duiken, hoe vaak ze duiken, op welk soort krill ze zich richten. Ik had onlangs het geluk om te werken op het West-Antarctisch Schiereiland, een deel van Antarctica dat onder Zuid-Amerika ligt. En we plaatsten satelliettags bij de dwergvinvissen, en keken naar informatie over hoe ze de krill gebruikten, waar ze heen gingen om het te krijgen. Maar de spannendste tag die we uitzetten was een video-zuignap-tag.
Nu, in Antarctica, rond het schiereiland, eten de bultruggen in het bijzonder zoveel krill dat ze dik en lui zijn en helemaal vol zitten, en overdag slapen ze gewoon aan de oppervlakte, zodat we naar ze toe kunnen sluipen in kleine bootjes, en video-zuignappen op hun rug kunnen plakken, en die video-zuignappen geven ons een walvisperspectief van wat de walvissen aan het eten zijn. We kunnen dus zien hoe ze met hun enorme bek zwermen krill opslokken, de krill doorslikken, en dan krijgen we ook informatie over hoe ze omgaan met andere walvissen en de omgeving. Het is heel, heel spannend spul.
Nick
Nou, dat is fantastisch, want ze brengen het grootste deel van hun tijd onder water door, dus het is behoorlijk verbazingwekkend om die inzichten te krijgen.
Elanor
Dat zien we normaal gesproken niet en je kunt het allemaal op onze website vinden, er is veel beeldmateriaal en nog veel meer informatie over het onderzoek dat we doen.
Nick
Fantastisch. Heel erg bedankt, Elanor.
Elanor
Dag, Nick.
Nick
Voor degenen die er net bij zijn gekomen, ik ben Nick Gales, en dit is Rob King, en we zijn op het hoofdkwartier van de Australische Antarctische Divisie in Kingston, in Hobart Tasmanië, en we nemen u mee op een rondleiding door de faciliteiten, en eindigen in niet al te lange tijd met het Krill Aquarium verderop. Dus, als u vragen heeft, stuur ze ons en wij zullen ons best doen om ze te beantwoorden. Op weg naar het Krill Aquarium, gaan we het hebben over hoe krill in het hele mariene systeem past. En vervolgens gaan we praten met iemand die een echte expert is op dat gebied, en erachter te komen welke rol krill echt speelt in de grote Zuidelijke Oceaan. Rob, jij hebt zelf in de loop der jaren veel met dit soort werk te maken gehad.
Rob
Ja, ik bedoel het werk dat we in het lab doen en dat we binnenkort zullen zien, gaat allemaal over het verkrijgen van gegevens om in zogenaamde modellen te stoppen, en modellen zijn echt hoe we de toekomst voorspellen.
Nick
Wel, de specialist op dit gebied is Jess Melbourne-Thomas. Welkom Jess.
Jess
Hoi Nick, hoi Rob.
Nick
Wil je beginnen met ons een beetje te vertellen over een woord dat we de hele tijd gebruiken – we hebben het de hele tijd over ecosystemen, en ik weet niet zeker of iedereen echt begrijpt wat een ecosysteem is, dus kun je ons daar een beetje over vertellen, en welke rol krill speelt in het ecosysteem in de Zuidelijke Oceaan?
Jess
Ja, zeker. Dus, Nick, het ecosysteem is letterlijk alles. Het zijn alle samenstellende soorten, het is de manier waarop ze met elkaar omgaan, inclusief wie wie eet, en het is ook de manier waarop ze met hun omgeving omgaan. Krill is dus bijzonder belangrijk in het ecosysteem, deels omdat het door zoveel soorten wordt gegeten, waaronder walvissen, maar ook zeehonden en pinguïns, en een hele reeks andere soorten. Maar ook omdat ze andere rollen spelen – bijvoorbeeld wanneer ze enorme zwermen vormen, kunnen ze het water fysiek mengen, omdat ze met zovelen zijn. Ze spelen een rol bij het recyclen van voedingsstoffen die belangrijk zijn voor het fytoplankton dat ze eten. Dus, er zijn veel manieren waarop krill een echt centrale rol speelt in het Zuidelijke Oceaan eco-systeem.
Nick
Al goed. En ik begrijp dat je modellen gebruikt om al die interacties uit te werken, en hoe ze in dat milieu leven. En nogmaals, het is een van die woorden die mensen vaak niet precies begrijpen wat een model is, dus hoe ga je te werk bij het ontwikkelen van modellen voor krill in de Zuidelijke Oceaan?
Jess
Ja, dat is een goede vraag. Dus, een model is letterlijk een vereenvoudiging van de werkelijkheid. Het is dus iets waarmee we onze ideeën over de werking van het echte systeem kunnen testen. Als je bijvoorbeeld je ogen sluit en door de woonkamer probeert te lopen, heb je een model in je hoofd over waar de meubels staan, zodat je er niet tegenaan botst. En het soort modellen dat we in ons werk gebruiken zijn wiskundige modellen die, nogmaals, vereenvoudigingen zijn van dit echt ingewikkelde ecosysteem. En in feite zijn ze het enige gereedschap dat we hebben om in de toekomst te kijken en vragen te stellen over de manier waarop dat ecosysteem zou kunnen reageren op veranderingen in het milieu, of op veranderingen in de manier waarop de mens ermee omgaat.
Nick
Okee. Dus ze zijn echt belangrijk. Je zit aan je bureau, je doet al dit slimme werk met deze ecosysteemmodellen, ben je ooit op een schip in het zuiden geweest om naar de krill te kijken, zodat je ze in het wild kunt zien?
Jess
Ja, dat heb ik, en ik denk dat dat een heel belangrijk onderdeel is van –
09:12.6 – 09:34.0.
Nick
We haken nu een beetje af, dus voor degenen onder jullie die zich net bij ons hebben aangesloten, jullie zijn bij de Australian Antarctic Division in Hobart in Tasmanië. We doen een rondleiding door de –
09:41.7 – 09:43.8.
Okay – voor degenen onder u, bedankt voor uw geduld, we hebben een paar uitvalproblemen, en we zijn bij de Australian Antarctic Division hier in Kingston in Hobart, met een rondleiding door onze faciliteiten, en we staan op het punt om naar het Krill Aquarium te gaan. We hebben krill expert Jess Melbourne-Thomas en Rob King bij ons, en we zullen nog iemand ontmoeten voordat we naar de krill gaan. Dus, Jess, heel erg bedankt voor het praten met ons over je werk.
Jess
Een absoluut genoegen. Veel plezier. Dag.
Nick
Tot later. We hebben hier uitgebreide gebouwen, en het gebied waar we nu doorheen lopen is waar veel van onze slimme technische mensen werken aan de ontwikkeling van alle apparatuur en sensoren die ons werk op Antarctica mogelijk maken, en dat is een belangrijk deel van het werk dat we hier doen, is het niet Rob? Je zou er echt zwaar op tillen.
Rob
Ja. Ik bedoel, deze jongens rennen als ze me zien aankomen omdat ze gewoon zo nuttig zijn deze mensen. Dit is een elektronica ingenieurs, instrument technici, marine wetenschap vistuig bureaus, en samen bouwen ze de apparatuur dat we vragen kunnen stellen die nog nooit eerder zijn gesteld. En dan brengen we de gegevens terug en analyseren ze. En het is zo’n opwindende manier om onderzoek te doen, omdat je dingen doet die nog nooit eerder zijn gedaan, en die je ook niet kon doen totdat deze apparatuur was gebouwd. Dus we vertrouwen echt op hen.
Nick
Nou, dat is geweldig. En vergeet niet dat iedereen alsjeblieft…
Maar we gaan zo meteen een paar van jullie vragen beantwoorden. We kunnen hier in de gang even pauzeren, want we hebben prachtige foto’s, genomen met een rasterelektronenmicroscoop van piepkleine diertjes. Wil je ons er iets over vertellen, Rob?
Rob
Ja. Dus, sommige van deze zijn het fytoplankton dat de basis vormt van de Antarctische voedselketen. Dus, dit is wat krill eet. Misschien 250 verschillende soorten drijven rond in de Zuidelijke Oceaan, fotosynthetiseren en stoppen al die energie van het zonlicht in het samenvoegen van water en koolstofdioxide, om complexe organische moleculen te maken, en dat is het begin van het hele systeem. En wat mensen zich waarschijnlijk niet realiseren is dat ze denken aan de grote dingen in de Zuidelijke Oceaan, ze denken aan blauwe vinvissen, en ze denken aan zeehonden en pinguïns en zo, maar eigenlijk is de grootste biomassa in de oceaan dit eencellige fytoplankton.
Nick
Dus, dit zijn de bossen van de Zuidelijke Oceaan.
Rob
Ze zijn de bossen van de Zuidelijke Oceaan.
Nick
En ze voeden de krill.
Rob
En ze voeden de krill, wat betekent, dat binnenkort, als we het aquarium ingaan, je grote kweken van deze zult zien, omdat we krill precies hetzelfde proberen te voeren als wat ze in de Zuidelijke Oceaan zouden eten.
Nick
Dus, eerder spraken we met Jess en Elanor over de dieren die krill eten, maar we weten ook dat mensen in de Zuidelijke Oceaan op krill vissen, en het is een belangrijke visserij, en een steeds belangrijkere visserij. Dus zijn we hier om te praten met Gill Slocum, die commissaris is voor de CCAMLR. Gill, wil jij ons eerst vertellen wat de CCAMLR is, en waarom zij belangrijk is voor de krillvisserij en het beheer ervan?
Gill
Zeker, Nick. De CCAMLR is de Commissie voor de instandhouding van de levende rijkdommen in de Antarctische wateren. Ik weet dat het een hele mond vol is. En het is een internationale organisatie die bestaat uit 25 lidstaten, en die 25 lidstaten komen elk jaar samen in Hobart, in oktober, en terwijl ze hier zijn, zijn ze verantwoordelijk voor het nemen van echt belangrijke beslissingen over hoe we het mariene ecosysteem van de Zuidelijke Oceaan kunnen beschermen en behouden. En enkele van de belangrijkste beslissingen die we elk jaar nemen, hebben betrekking op hoe we de visserij beheren, inclusief de krillvisserij, en ervoor zorgen dat de hoeveelheid krill die de vissersschepen uit het mariene milieu halen, rekening houdt met de behoeften van de pinguïns en de zeehonden, en de walvissen, en alle andere dieren die voor hun overleving ook afhankelijk zijn van krill.
Nick
Dus, het is echt een belangrijke functie.
Gill
Absoluut.
Nick
En zijn er veel landen die zich voor deze discussies aanmelden?
Gill
Ja. Zoals ik al zei, zijn er 25 landen lid en al die landen komen elk jaar opdagen, evenals een heleboel andere belanghebbenden, zowel de visserij-industrie als milieuorganisaties die het milieu in Antarctica een warm hart toedragen.
Nick
Geweldig, bedankt, Gill. Ik zie een vraag binnenkomen van Sacred Heart in Geelong. Ze willen weten hoe krill kan overleven in water met zulke lage temperaturen. Rob, jij bent de expert.
Rob
Dat is een goede vraag. Wij overleven niet in zulk water. Als we bij die temperatuur van min één graad in het water zouden springen, zouden we binnen vijf minuten of zo doodvriezen. Krill zijn ectothermen – dat betekent dat ze niet veel warmte produceren en proberen warm te blijven in dat water, ze hebben dezelfde temperatuur als het water waarin ze zwemmen, en ze zijn in de loop van miljoenen jaren geëvolueerd om in die omstandigheden te werken. Al hun enzymen werken het best bij die temperatuur. Als je krill in een aquarium boven de drie of vier graden probeert te houden, gaat het snel bergafwaarts met ze. Alles aan hen is daaraan aangepast omdat ze zich in de loop van de tijd en de evolutie geleidelijk hebben aangepast. En één van de grote interessante dingen voor ons is, met de snelheid waarmee de planeet op dit moment verandert, op een schaal die in de geologische geschiedenis niet is voorgekomen, kan krill dat evolutionaire proces bijhouden? We weten het antwoord gewoon nog niet.
Nick
Wel, ik denk dat we het daarover kunnen hebben als we naar de krill gaan kijken. Dus, nogmaals bedankt, Gill.
Gill
Geen zorgen, dank je.
Nick
Clie.
Gill
Dag.
Nick
Nu, voor degenen die net meedoen, je bent op het hoofdkwartier van de Australische Antarctische Divisie in Tasmanië, en we doen een rondleiding door onze faciliteiten, en we staan op het punt om naar de krill te gaan kijken, wat het hoogtepunt van de show is. Dus, we hebben een aquarium opgezet hier bij de Antarctische Divisie Rob, en ik weet dat je er al vanaf het begin bij betrokken bent. Wil je ons iets vertellen over wat we gaan zien?
Rob
Ja, dus dit aquarium vervangt er een dat echt een rudimentair aquarium was, dat gewoon in een koude kamer was gebouwd in de jaren 1980. Dat was toen we de Nella Dan als onderzoeksschip gebruikten, dus nog voor de Aurora. Dus die allereerste experimenten die we uitvoerden waren in koelkasten, maar dit aquarium is speciaal gebouwd voor krill en draait op 15 graden voor ons, maar –
Dus, we gaan nu het aquarium in Nick, en we gaan door het quarantaine voetpad, omdat we hier een klein stukje Antarctica runnen, in Tasmanië, dus het is een quarantaine grens daar waar we doorheen gaan.
Nick
En dit is slechts een van de twee aquaria in de hele wereld die erin is geslaagd om krill door hun hele levenscyclus te laten zwemmen.
Rob
Ja, dat klopt. Er is het Port of Nagoya Aquarium in Japan, en wij sturen hen regelmatig krill zodat ze er onderzoek mee kunnen doen en er ook wat displays van kunnen maken.
Nick
Een andere vraag die net binnenkwam is waarom krill niet alleen op Antarctica wordt gehouden? Waarom houden we ze eigenlijk helemaal hier in Hobart, zo ver van hun normale leefgebied?
Rob
Wel, dat is een heel goede vraag. Je kunt het beste onderzoek in het veld doen. Elke wetenschapper wil aan zijn dier werken in het veld waar het dier leeft. Helaas voor mensen, is dat bovenop een rollende oceaan, die absoluut woest kan zijn, waar je helemaal geen onderzoek kunt doen. Dus, wat we doen is de krill hierheen halen en het beste van beide werelden hebben. Door ze hierheen te brengen, kunnen we wetenschappers van overal ter wereld laten overvliegen, hier laten landen, onderzoek laten doen op krill, hun gegevens meenemen en publiceren. De doorlooptijd van het verzamelen van gegevens tot het versturen van een publicatie voor collegiale toetsing bedraagt slechts enkele weken. Als je dat in Antarctica probeert te doen, moet je rekening houden met een proces van twee tot drie jaar.
Nick
Fantastisch. En wat zijn deze verbazingwekkende buizen, deze grote – ze zien eruit als een sportdrank collectie. Wat zijn dit Rob?
Rob
Wel, dit is een sportdrank voor krill. Dit is Antarctisch fytoplankton – je kijkt naar twee verschillende soorten hier. Deze heeft chlorofyl A voor het fotosynthetische pigment dat het gebruikt om de energie van die lichten op te vangen, om die eerste stap in de voedselketen te maken. Terwijl deze een andere fotosynthetische stof bevat en daarom een andere kleur heeft. Maar we kweken dit en halen er elke dag misschien wel 30 liter uit, om in de krill te gieten als hun voedsel.
Nick
Dus, dit zijn levende versies van wat we net zagen op de foto’s aan de muur verderop in de gang.
Rob
Precies. Dit is een levende cultuur van het Antarctische zeewater.
Nick
Er komt net een vraag binnen van Christine, die vraagt hoe het zit met krill en klimaatverandering? Zullen ze waarschijnlijk worden beïnvloed door klimaatverandering?
Rob
Ja, we denken van wel, want krill leeft in een van de gebieden die de grootste opwarmingshaarden vertoont die we tot nu toe op de planeet hebben gezien. En krill is echt afhankelijk van dat ijs en dat fytoplankton waar ze het verwachten als ze het nodig hebben – als ze uit het ei komen en zich moeten gaan voeden als ze aan de oppervlakte komen. Dus, het is echt de grote vraag voor krill.
Nick
Okay. Nou, hier zijn we dan Rob, we zijn bij de krill en wil je ons een klein beetje vertellen over waar we hier naar kijken, want voor mensen die voor het eerst kijken, zien ze er misschien vrij klein uit. Maar zijn het in de krill-wereld redelijk kleine dieren?
Rob
Nee, dit zijn eigenlijk enorme krill op de wereldschaal. Dit is een van de grootste van de 85 soorten. Maar wat echt verbijsterend is aan krill is niet alleen hun grootte, de soorten, maar de biomassa, waarvan we denken dat die rond de 500 miljoen ton ligt.
Nick
Wat betekent biomassa? Ik weet niet wat dat betekent, Rob?
Rob
Als je toevallig al dat krillmateriaal weegt, dan is dat hoeveel ton krill je hebt. En als je denkt aan de gemiddelde gezinsauto die een ton weegt, stel je dan eens voor dat 500 miljoen auto’s krill wegen – een duizelingwekkende hoeveelheid.
Nick
Dus, een vraag van de St James School in Cygnet in Tasmanië, is hoeveel krill dat eigenlijk is? Kun je daar een schatting van geven?
Rob
Wel, één krill is ongeveer één gram. Ik laat het aan hen over om het uit te rekenen, in plaats van het live op Facebook te doen en het fout te hebben. Maar 500 miljoen ton, en het is een gram per krill, voor een volwassen krill.
Nick
En hier in de tank, kijken we naar beneden naar een kleine donkerder bruine poel hier. Wat is dat en waarom wil de krill daar omheen zwemmen?
Rob
Okay, dit is dus een 24-uurs voederbak. Deze krill heeft zich vanochtend gevoed. Je kunt zien dat hun ingewanden in het midden donker zijn. Dat is al het fytoplankton dat ze met hun voorpoten uit het water hebben gefilterd. Ze zijn zulke efficiënte eters, en ze hebben dat allemaal naar binnen gegooid en ze verpakken het strak. Maar dit is extra voedsel, want in de oceaan word je niet elke dag om 10:00 uur gevoed, wanneer de ambtenaar binnenkomt, je wordt de hele dag gevoed, als je toegang tot het voedsel kunt krijgen. Krill zwemt overdag naar de diepte om te ontsnappen aan zichtbare roofdieren, zoals pinguïns en zeehonden. En ’s nachts komen ze naar de oppervlakte om het fytoplankton te eten, waar het licht is. We hebben hier een aantal van die dingen gebeuren, alle lichten zijn in de tijd met de Zuidelijke Oceaan, enzovoort.
Nick
Wel, natuurlijk, de ambtenaren hier bij de Antarctica Divisie komen veel vroeger dan 10:00 in de ochtend, Rob. Maar vertel ons eens iets over het onderzoek dat jullie hier doen met de krill, en vooral in relatie tot de klimaatverandering.
Rob
Okee, het belangrijkste deel van het klimaatveranderingswerk dat we doen, is waarschijnlijk niet het deel waar de meeste mensen aan denken. Als de meeste mensen aan klimaatverandering denken, denken ze aan een opwarmende planeet, maar er is ook nog een ander probleem, het zogenaamde kooldioxideprobleem. En dat is dat al die kooldioxide die we in de atmosfeer brengen, oplost in de oceaan. Elk jaar lost er ongeveer negen miljard ton kooldioxide op in de oceaan. Wanneer het dat doet, reageert het met water om koolzuur te vormen, dus de zee wordt zuurder, het gaat richting neutraal, het hoort alkalisch te zijn, en het begint te dalen. En wat we hier in het lab hebben laten zien door deze krill hier te kweken en eieren te produceren in het lab, en ze bloot te stellen aan verschillende niveaus van kooldioxide – we hebben kunnen aantonen dat als we niets zouden doen om onze uitstoot van kooldioxide te verminderen, tegen het einde van deze eeuw nog maar de helft van de krill die nu uit het ei komt, zou uitkomen in de Zuidelijke Oceaan in bepaalde gebieden rond Antarctica, en dit zijn enkele van de hotspots voor krill om zich voort te planten en te broeden.
Nick
Nou, dat is echt belangrijk onderzoek en dat wordt hier gedaan, en dat is een van de echte redenen waarom we een geavanceerde aquariumfaciliteit nodig hebben om dat soort werk te doen, denk ik.
Rob
Ja. Het is mogelijk om dat soort werk op het schip te doen, maar het is erg moeilijk en je moet de juiste krill op de juiste dag tegenkomen, met tijd om te stoppen en het te doen.
Nick
Zo, het runnen van een aquarium als dit is een beetje uitdagender en geavanceerder dan het gemiddelde thuisaquarium, en we lopen nu even door naar de plantenkamer waar het harde werk wordt gedaan om het water te laten circuleren en schoon te maken. Waar kijken we hier naar, Rob?
Rob
Okee, dus al deze apparatuur is vrij standaard aquacultuur technologie. Het ongewone is dat het water begint bij nul graden en we verwarmen het tot 20 voordat we het filteren. Dat geeft ons een veel betere gasoverdracht en ammoniakverwijdering. Dit is een schuim fractionator of eiwitafschuimer. Wat hier gebeurt is dat we microbelletjes inbrengen, die zich vasthechten aan opgeloste organische stoffen, en ze naar boven slepen omdat ze drijvend zijn. En dit lijkt opmerkelijk veel op het schuim dat je op het strand ziet aanspoelen, omdat het precies hetzelfde is – wanneer een golf op het strand breekt, ontstaan er microbelletjes in het water en die slepen de natuurlijke organische stoffen naar buiten. Dus dit is gewoon een manier om wat normaal door bacteriën in de oceaan wordt gedaan, en de biogeochemische cyclus, snel in het lab na te bootsen, zodat we meer krill kunnen houden, ze een verstandige hoeveelheid kunnen voeren, in wat echt een klein volume zeewater is – het is ongeveer 30 ton water hier, elke anderhalf uur hier doorheen lopen en opnieuw surfen.
Nick
Dus, het moet behoorlijk goed werken, want ik weet dat je krill hier heel lang leeft. Hoe lang heb je individuele krill in leven kunnen houden?
Rob
We hebben krill tot tien jaar in leven kunnen houden in het lab.
Nick
Tien jaar?
Rob
Ja. Dus we denken dat vijf tot zeven jaar typisch is op Antarctica, want iets gaat ze opeten. Als je een volwassen krill wordt, heb je geluk. Vanaf het moment dat ze als eitjes uitkomen, zijn ze een prooi voor zoveel verschillende wezens.
Nick
En ik weet dat je erg trots bent op dit kleine ding dat we hier hebben – nou ja, een behoorlijk groot ding hier. Dit is een speciale tank, die jij en het team hebben ontworpen om mensen krill te laten zien en te laten bewegen. Hoe werkt het eigenlijk? Het ziet eruit als een grote ijsklomp in een buis met water.
Rob
Het is precies hoe het werkt. Dit ijs hier is gewoon feestijs in een kamer in deze tank, en het houdt deze krill koud. Maar de truc is dat de kern hier gevuld is met een superzoute pekel. Het is hier zes graden onder nul, dus alle warmte die hier doorheen wordt gesleept… Rob, ik weet dat er vandaag schoolkinderen kijken bij de Antarctica Divisie… en ze vragen ons of krill kan krimpen. En deze kinderen weten duidelijk heel wat over krill. Dus, wil je die vraag beantwoorden?
Rob
Ja, want ik ken niet veel andere dieren die kunnen krimpen, dus daar heb je gelijk in. Krill kan krimpen. Als je krill al het voedsel ontneemt, kun je ze van een grote maat weer tot een juveniel laten krimpen. Ze zullen ook seksueel regresseren – ze verliezen hun seksuele kenmerken en gaan terug op een jong lijken. Dus wat krill hier doet is extreme aanpassing aan het verlies van voedsel in de winter, want in de winter is de zon er niet, dus groeit het fytoplankton niet. Dus, krill schakelt over naar het achtervolgen van dierlijk plankton en doet andere dingen, maar ze kunnen ook krimpen als ze echt wanhopig worden. Het betekent dat ze levend en wel zijn, en klaar als het fytoplankton terugkomt, de zon op is, het fytoplankton afsterft, en boem gaat het ecosysteem, en weg is het krill dat binnenkomt om het op te eten. Dus ja, krimpen is een truc, en het maakt ze tot het meest succesvolle schaaldier in de Zuidelijke Oceaan van vandaag.
Nick
Dus, Rob, een hele moeilijke vraag van Denise, hoe smaakt krill?
Rob
Waar smaakt krill naar? Nou, het spijt me krill, maar je smaakt best goed. Er is een grote visserij op krill, het is de grootste Antarctische visserij nu. 300.000 ton per jaar en je kunt krill in Australië kopen in dingen als vis-fingery-achtige producten, en ook krill olie is een grote zaak. Maar als je gewoon wat krill uit het net haalt en het bakt met wat knoflook, is het fantastisch. Op zichzelf, is het prima, maar het is een beetje gewoon. Maar ze hebben een hoog gehalte aan fluoride in het exo-skelet, dus als we ze non-stop zouden eten, zouden we eigenlijk fluoride vergiftiging krijgen van het hoge gehalte. Walvissen en pinguïns hebben een enzym om het af te breken. Wees dus voorzichtig met hoeveel krill je eet.
Nick
Dank je Rob. En we zijn erg voorzichtig met hoeveel er in de oceaan wordt gevangen, omdat we willen dat ze daar nog lang blijven. Bedankt dat je met me meeging op deze tour. We laten u nu achter bij onze mooie krill tank hier, en heel erg bedankt voor uw komst hier bij de Antarctische Divisie.