Rocky
Rocky is dit weekend uitgelaten en hij is in het echt nog knapper dan op deze foto’s! Rocky is zo lief als maar zijn kan en heeft een nobele ziel. Hij heeft ook Pannus, waardoor zijn ogen troebel lijken, en zijn gezichtsvermogen is aangetast. We denken dat hij schaduwen kan zien, maar we moeten hem nog leren kennen.
Omdat Pannus meer voorkomt bij Herders dan bij de meeste andere rassen, dachten we dat we wat informatie naar buiten zouden brengen.
Overzicht
Pannus, ook bekend als chronische oppervlakkige keratitis, is een aandoening die het hoornvlies en het derde ooglid van het oog of de ogen van een hond aantast. Pannus verschijnt als een grijs-roze film op het oog, en naarmate de ziekte vordert, wordt het hoornvlies ondoorzichtig. Meestal worden beide ogen aangetast. Hoewel de precieze oorzaken die tot pannus leiden niet volledig bekend zijn, zijn er enkele factoren die tot de ziekte kunnen bijdragen:
Blootstelling aan irriterende stoffen in de lucht
Wimpers die naar binnen draaien (entropion)
Hoge hoogten
Blootstelling aan grote hoeveelheden direct zonlicht
Immuun-gemedieerde ontsteking
Onderliggende oogaandoeningen
Duitse herders en Belgische Tervurens hebben de hoogste prevalentie voor pannus, maar het kan bij elk ras of mix van rassen voorkomen.
Symptomen
Als uw pooch pannus ontwikkelt, kunt u de volgende symptomen zien:
Een grijs-roze film op het oog (of de ogen)
Roodheid en tranen
Cornea pigmentatie (donkerbruin)
Opaciteit van het hoornvlies
Diagnose
Om de oogaandoening van uw hond te diagnosticeren, zal uw dierenarts een volledige anamnese, lichamelijk onderzoek en oogonderzoek uitvoeren. Daarnaast kan hij of zij u het volgende aanraden, afhankelijk van de specifieke behoeften van uw hond:
Een apart bezoek aan een veterinaire oogarts, die gespecialiseerd is in oogziekten
Een Schirmer Tranentest om de traanproductie te meten
Fluorescente kleuring van het oog om een zweervorming van het oog uit te sluiten
Cytologie (microscopische evaluatie van cellen) op monsters verkregen door het “schrapen” van het hoornvlies en/of de bekleding van het oog (coniunctiva).
Bloedonderzoek kan worden aanbevolen om de onderliggende oorzaak vast te stellen. Deze kunnen bestaan uit:
Chemie-onderzoek om de nier-, lever-, en alvleesklierziekte en -functie te evalueren, evenals de suikerspiegel
Een volledig bloedbeeld om infectie, ontsteking, bloedarmoede en andere aandoeningen uit te sluiten
Ontsmettingsonderzoek om infectieziekten, zoals de ziekte van Lyme, uit te sluiten
Specialiteitstesten: Kweken en PCR-testen
Behandeling
Pannus vereist meestal levenslange behandeling, maar de meeste gevallen reageren redelijk goed met goede therapietrouw van de eigenaar en regelmatige controle door een dierenarts. De behandeling omvat vaak het gebruik van uitwendige corticosteroïden en andere oogmedicijnen. In extreme gevallen kan een operatie of bestraling worden toegepast. Honden met pannus hebben voortdurend medicatie nodig om te voorkomen dat de oogletsels terugkeren. Ze moeten ook regelmatig oogonderzoek krijgen om te zien of er opflakkeringen optreden, als de pannus eenmaal onder controle is.
Preventie
Weliswaar kan de oorzaak van pannus variëren, maar van twee omgevingsfactoren is bekend dat ze bijdragen aan het ontstaan ervan:
Blootstelling aan fel zonlicht
Hoewel u misschien niet naar een lagere hoogte kunt verhuizen, kunt u wel de hoeveelheid zonlicht waaraan uw beste vriend wordt blootgesteld regelen, als uw dierenarts denkt dat uw huisdier een risico loopt. Als u zich zorgen maakt over de ontwikkeling van pannus bij uw hond, praat dan met uw dierenarts – uw belangrijkste bron voor informatie over de gezondheid en het welzijn van uw huisdier
Als u veel buiten in het zonlicht bent, kunt u overwegen om een hondenbril te dragen. Pannus kan worden behandeld, dus als u vermoedt dat uw hond Pannus heeft, ga dan naar uw dierenarts.