Volgens de staats- en federale wetgeving is het niet verschijnen voor de rechtbank na borgtocht uit de gevangenis een eigen misdrijf. Dat betekent dat verdachten die “op borgtocht springen”:
- de borgtocht (het bedrag dat ze voor de borgtocht hebben betaald) kunnen verliezen
- de lopende strafrechtelijke vervolging kunnen voortzetten, en
- nog meer aanklachten kunnen krijgen wegens het springen van de borgtocht.
In sommige staten wordt het springen van de borgtocht gedefinieerd als het niet verschijnen van de gedaagde in de rechtbank, waardoor de borgtocht verbeurd wordt, en vervolgens het niet overgeven binnen een bepaalde periode. Veel staten bepalen dat de gedaagde 30 dagen heeft om zich over te geven na het verbeuren van de borgtocht. Omdat het springen van de borgtocht een eigen strafbaar feit is, is de onschuld van de gedaagde ten aanzien van de aanklacht die tot zijn arrestatie heeft geleid, meestal geen verweer tegen het niet verschijnen.
In sommige staten is het springen van de borgtocht alleen een strafbaar feit als de gedaagde een misdrijf heeft, terwijl in andere staten elke aanklacht voldoende is. Sommige staten kennen verschillende gradaties van borgtochtspringen, bijvoorbeeld een versie voor misdemeanors wanneer de onderliggende aanklachten misdemeanors zijn en een versie voor misdrijven wanneer het misdrijven zijn. (Voor meer informatie over het niet verschijnen voor de rechtbank, wat “springen op borgtocht” kan worden genoemd, zelfs als de gedaagde voor het eerst voor de rechtbank is verschenen nadat hij uit de gevangenis is gekomen, zie Niet verschijnen voor de rechtbank en Wat gebeurt er als ik niet kom opdagen voor de rechtbank nadat ik uit de gevangenis ben gekomen?
Omzet
In de meeste staten moet de aanklager bewijzen dat de gedaagde opzettelijk niet naar de rechtbank is gekomen – het is meestal voldoende om aan te tonen dat de gedaagde wist dat hij naar de rechtbank moest komen en gewoon niet is komen opdagen. In deze en andere staten moet er bewijs zijn dat de gedaagde in kennis is gesteld van de verschijningsdatum. Afhankelijk van het rechtsgebied kan die kennisgeving verschillende vormen aannemen, waaronder een brief die naar de gedaagde wordt gestuurd en zelfs de formulering van de borgtocht.
Verontschuldigingen, verontschuldigingen
Of het excuus van een gedaagde om niet op de rechtbank te verschijnen (en zich daarna mogelijk niet over te geven) een verdediging vormt, hangt af van de feiten en het rechtsgebied. Het is vaak een geldige verdediging dat de gedaagde het niet verschijnen niet had kunnen voorkomen door omstandigheden buiten zijn of haar controle. Maar rechtbanken hebben excuses voor dronkenschap en drugsgebruik verworpen, en zijn sceptisch over slecht onderbouwde claims van ziekte. In sommige staten is zelfs het feit dat iemand in een ander rechtsgebied is opgesloten geen aannemelijk excuus om niet op tijd voor de rechter te verschijnen.
Voorbeeld: Na haar arrestatie voor drugsbezit, betaalt Kelly $5,000 om op borgtocht vrij te komen. Nadat ze een borgtochtdocument heeft ondertekend waarop de datum is vermeld waarop ze voor de rechter moet verschijnen en een aparte kennisgeving van die datum in de post heeft ontvangen, komt ze niet opdagen. Ongeveer 31 dagen later heeft ze zich nog steeds niet aangegeven. Na haar nieuwe arrestatie, tijdens haar proces wegens het springen van de borgtocht, getuigen twee getuigen dat zij haar de dag na haar geplande verschijning voor de rechtbank hebben gezien en dat zij er erg ziek uitzag. Een jury veroordeelt haar voor het springen van de borgtocht en zij gaat in beroep. Het hof verwerpt haar excuus en merkt op dat ze onvoldoende bewijs heeft geleverd dat ze niet naar de rechtbank had kunnen komen; ze heeft geen bewijs geleverd in de trant van dat ze in het ziekenhuis was geweest toen ze in de rechtbank had moeten zijn. (Staat v. Fredrick, 123 Wash. App. 347 (2004).)
Praat met een advocaat
Als u bent beschuldigd van borgtochtspringen of simpelweg uw rechtbankdatum hebt gemist en niet weet wat u moet doen, praat dan met een lokale strafrechtadvocaat. Een goed geïnformeerde advocaat kan u adviseren over de toepasselijke wetgeving, de lokale praktijken en de beste handelwijze, inclusief de vraag of overlevering aan de rechtbank of de autoriteiten een beschuldiging van borgtochtspringen kan voorkomen.