Brandweerauto

conventionele brandweerautoEdit

De standaard brandweerauto vervoert brandweerlieden naar de plaats van de brand, levert een beperkte voorraad water waarmee de brand kan worden bestreden, en vervoert apparatuur die de brandweerlieden voor de meeste brandbestrijdingsscenario’s nodig hebben. Het gereedschap op de brandweerwagen zal sterk variëren op basis van vele factoren, waaronder de grootte van de afdeling en de gebruikelijke situaties die de brandweerlieden te hanteren. Bijvoorbeeld, afdelingen in de buurt van grote organen van het water of rivieren zijn waarschijnlijk om een soort van water redding apparatuur hebben. Standaard gereedschap op bijna alle brandweerauto’s zijn ladders, hydraulische redgereedschap (vaak aangeduid als de kaken van het leven), schijnwerpers, brandslang, brandblussers, self-contained ademhalingsapparatuur, en warmtebeeld camera’s.

De exacte lay-out van wat wordt uitgevoerd op een motor wordt bepaald door de behoeften van de afdeling. Bijvoorbeeld, brandweerkorpsen in stedelijke gebieden zullen apparatuur bij zich hebben om gevaarlijke stoffen te beperken en technische reddingen uit te voeren, terwijl korpsen die opereren in de wildland-urban interface de uitrusting nodig hebben om met kreupelhoutbranden om te gaan.

Sommige brandweerauto’s hebben een vast delugekanon, ook wel bekend als een master stream, die een zware stroom water leidt naar waar de operator het richt. Een bijkomend kenmerk van de motoren zijn de vooraf aangesloten slangleidingen, ook wel preconnects genoemd. De preconnects zijn verbonden met de watervoorraad aan boord van de motor en stellen brandweerlieden in staat om snel een agressieve aanval op de brand uit te voeren zodra zij ter plaatse komen. Wanneer de watervoorraad aan boord opraakt, wordt de motor aangesloten op meer permanente bronnen zoals brandkranen of watertenders en kan hij ook natuurlijke bronnen zoals rivieren of reservoirs gebruiken door water te trekken.

LuchttoestellenEdit

Een hoogwerker is een brandweerwagen met een uitschuifbare giek waarmee brandweerlieden hoge locaties kunnen bereiken. Ze kunnen een hoog uitkijkpunt bieden voor het sproeien van water en het creëren van ventilatie, een toegangsroute voor brandweerlieden en een ontsnappingsroute voor brandweerlieden en mensen die ze hebben gered. In Noord-Amerika worden luchttoestellen gebruikt voor brandbestrijding, terwijl ze in Europa meer voor reddingsacties worden ingezet.

DraaischijfladderEdit

Een draaischijfladder (TL) is een luchttoestel met een grote ladder die op een draaischijf is gemonteerd, waaraan hij zijn naam dankt, waaraan het zijn naam dankt. De belangrijkste functies van een draaischijfladder zijn het mogelijk maken van toegang of uitgang voor brandweerlieden en brandslachtoffers op hoogte, het bieden van een waterpunt op hoog niveau voor brandbestrijding (verhoogde hoofdstroom), en het bieden van een platform van waaruit taken zoals ventilatie of revisie kunnen worden uitgevoerd.

Om de lengte en het bereik te vergroten, is de ladder vaak telescopisch. Moderne telescoopladders kunnen hydraulisch of pneumatisch zijn. Deze mechanische voorzieningen maken het gebruik van ladders mogelijk die langer, steviger en stabieler zijn. Ze kunnen ook zijn voorzien van vooraf bevestigde slangen of andere apparatuur.

Het draaipunt kan aan de achterkant van het chassis of in het midden, net achter de cabine, worden gemonteerd. Dit laatste wordt soms een “middenschip” opstelling genoemd, en het maakt een lagere rijhoogte voor de truck mogelijk.

Terwijl het traditionele kenmerk van een TL het ontbreken van een waterpomp of opslag was, hebben veel moderne TL’s een ingebouwde waterpompfunctie (en sommige hebben hun eigen voorraadreservoir aan boord). Sommige hebben een leiding langs de ladder voor de watertoevoer naar de brandweerlieden bovenaan de ladder, en sommige hebben ook een monitor bovenaan de ladder. Andere toestellen kunnen gewoon een rail hebben om een handmatig bediende slanghaspel veilig vast te houden.

In de Verenigde Staten staan draaischijfladders met extra functies, zoals een pomp aan boord, een watertank, een brandslang, een luchtladder en meerdere grondladders, bekend als quad- of quint-motoren, wat duidt op het aantal functies dat ze vervullen.

De hoogste TL ter wereld is de Magirus M68L, met een bereik van 68 meter.

Tiller truckEdit

Tiller-truck van de brandweer van Los Angeles, vervaardigd door American LaFrance

In de Verenigde Staten, is een disselwagen, ook bekend als een door een trekker getrokken antenne, disselladder of haak-en-ladderwagen, een gespecialiseerde draaischijfladder die op een vrachtwagen met oplegger is gemonteerd. In tegenstelling tot een commerciële semi zijn de aanhangwagen en de trekker permanent met elkaar verbonden en is er speciaal gereedschap nodig om ze te scheiden. Hij heeft twee bestuurders, met afzonderlijke stuurwielen voor de voor- en achterwielen.

Een van de belangrijkste kenmerken van de disselwagen is zijn grotere wendbaarheid. Door de onafhankelijke besturing van de voor- en achterwielen kan de disselmachine veel scherpere bochten maken, wat vooral handig is in smalle straten en in appartementencomplexen met doolhofachtige wegen. Een bijkomend kenmerk van de disselwagen is dat zijn totale lengte, meer dan 15 meter voor de meeste modellen, extra opslag van gereedschap en uitrusting mogelijk maakt. De extreme lengte geeft compartimenten met een capaciteit van 14 tot 18 m3 in de aanhanger en 1,1 tot 1,7 m3 in de cabine

Sommige diensten kiezen voor een disselbak, een disselbak met een watertank aan boord. Deze zijn vooral nuttig voor kleinere diensten die niet genoeg personeel hebben om zowel een motorploeg als een vrachtwagenploeg te bemannen.

PlatformtruckEdit

Een platformwagen vervoert een hoogwerker, ook wel mand of bak genoemd, aan het uiteinde van een ladder of giek. Deze hoogwerkers kunnen een veilige plaats bieden van waaruit een brandweerman kan werken. Veel platforms maken het ook mogelijk om reddingen uit te voeren en zijn uitgerust met bevestigingsklemmen en abseilarmen.

Sommige gieken zijn in staat om te scharnieren, waardoor de arm op een of meer plaatsen kan buigen. Dit stelt de platformwagen in staat om “op en over” een obstakel te gaan, en is een voordeel ten opzichte van de traditionele platformladder, die alleen in een rechte lijn kan uitschuiven.

Wildland brandweerautoEdit

Een terreinbrandweerwagen is een gespecialiseerde brandweerwagen die over moeilijk begaanbaar terrein kan rijden om natuurbranden te blussen. Een brandweerauto voor bosbrand is kleiner dan een standaard brandweerauto en heeft een grotere bodemvrijheid. Ze kunnen ook reageren op noodsituaties in ruw terrein waar andere voertuigen niet kunnen reageren. Veel terreinbrandweerwagens hebben een vierwielaandrijving om het beklimmen van heuvels en het gebruik van ruw terrein te verbeteren. Sommige wildland apparatuur kan water pompen tijdens het rijden (in vergelijking met sommige traditionele motoren die stil moeten staan om water te pompen), waardoor “mobiele aanvallen” op vegetatiebranden mogelijk zijn om de snelheid van verspreiding te minimaliseren.

Brandweerkorpsen die gebieden bedienen langs de wildland-urban interface moeten in staat zijn om zowel traditionele stadsbranden als bosbranden aan te pakken. Afdelingen in deze gebieden maken vaak gebruik van een wildland-urban interface motor, die kenmerken van een standaard brandweerwagen combineert met die van een wildland brandweerwagen.

WatertenderEdit

Een watertender is een gespecialiseerd brandblusvoertuig dat als hoofddoel heeft grote hoeveelheden water naar het brandgebied te transporteren om het beschikbaar te maken voor bluswerkzaamheden. Ze zijn vooral nuttig in landelijke gebieden waar brandkranen niet gemakkelijk beschikbaar zijn en de natuurlijke watervoorraden ontoereikend of moeilijk te exploiteren zijn.

De meeste tankwagens hebben een pompsysteem aan boord. Deze pomp is vaak niet krachtig genoeg om branden te bestrijden (omdat hij is ontworpen om aan een brandweerauto te worden bevestigd), maar wordt vaker gebruikt om water uit brandkranen of andere waterbronnen in de tender te pompen. Veel tankwagens zijn uitgerust met snelafvoerkleppen aan de zijkanten en de achterkant van de wagen. Hierdoor kunnen brandweerlieden in slechts enkele seconden duizenden liters water in een draagbare watertank legen.

De meeste watertenders zijn ontworpen om ladingen van 5.000-12.000 liter (1.100-2.600 imp gal) te vervoeren.

Airport crash tenderEdit

Een airport crashtender is een gespecialiseerde brandweerwagen die is ontworpen voor gebruik op vliegvelden bij vliegtuigongevallen. Enkele van de kenmerken die de airport crash tender uniek maken, zijn de mogelijkheid om over ruw terrein buiten de start- en landingsbaan en het luchthaventerrein te rijden, een grote watercapaciteit en een schuimtank, een pomp met hoge capaciteit en water/schuimmonitoren. Nieuwere crashtenders voor luchthavens zijn ook uitgerust met sproeikoppen/injectiesystemen die droge chemische brandvertragers (zoals Purple-K) toevoegen om een stroom blusschuim te creëren die in staat is het vuur sneller te stoppen. Sommige hebben ook gasvormige brandblustanks voor elektrische branden. Deze voorzieningen geven de crashtenders van de luchthaven de mogelijkheid om een vliegtuig snel te bereiken, en grote branden waarbij vliegtuigbrandstof betrokken is, snel te blussen.

Andere voertuigen

Andere voertuigen die door brandweerkorpsen worden gebruikt, maar niet direct bij de brandbestrijding betrokken zijn, kunnen zijn

• brandauto
• brandonderzoekseenheid
• brandpolitie
• gevaarlijke stoffen apparaat
• Licht- en luchteenheid
• Mariene reddingseenheid
• Mobiel communicatievoertuig
• Operationele ondersteuning eenheid