Broers Lumière

Zonen van een schilder die fotograaf werd, de twee jongens toonden briljant in de wetenschap op school in Lyon, waar hun vader zich had gevestigd. Louis werkte aan het probleem van een commercieel bevredigende ontwikkeling van film; op 18-jarige leeftijd was hij daar zo goed in geslaagd dat hij met de financiële steun van zijn vader een fabriek opende voor de productie van fotografische platen, die onmiddellijk succes had. In 1894 produceerden de Lumières ongeveer 15 miljoen platen per jaar. In dat jaar werd vader Antoine uitgenodigd voor een tentoonstelling van de Kinetoscoop van Thomas Edison in Parijs; zijn beschrijving van de kijkgaatjesmachine bij zijn terugkeer in Lyon zette Louis en Auguste aan het werk om animatie en projectie te combineren. Louis vond de oplossing, die in 1895 werd gepatenteerd. In die tijd hechtten zij minder belang aan deze uitvinding dan aan de verbeteringen die zij tegelijkertijd in de kleurenfotografie hadden aangebracht. Maar op 28 december 1895 leidde een voorstelling in het Grand Café aan de boulevard des Capucines in Parijs tot grote publieke bijval en het begin van filmgeschiedenis.

Het Lumière-apparaat bestond uit een enkele camera die zowel fotografeerde als projecteerde met 16 beelden per seconde. Hun eerste films (ze maakten er meer dan 40 in 1896) legden het alledaagse Franse leven vast, bijvoorbeeld de aankomst van een trein, een kaartspel, een zwoegende smid, de voeding van een baby, marcherende soldaten, de bedrijvigheid in een stadsstraat. Andere waren vroege komische korte films. De Lumières presenteerden het eerste bioscoopjournaal, een film van de Conferentie van de Franse Fotografenvereniging, en de eerste documentaires, vier films over de brandweer van Lyon. Vanaf 1896 stuurden ze een getrainde ploeg van innovatieve cameraman-projectionisten naar steden over de hele wereld om films te vertonen en nieuw materiaal te filmen.