Hypertensie is de belangrijkste oorzaak van hart- en vaatziekten, en naar schatting 972 miljoen mensen in de wereld lijden aan dit probleem. Het is duidelijk dat hypertensie wereldwijd een belangrijke uitdaging voor de volksgezondheid vormt. De laatste jaren zijn er veel inspanningen geleverd om nieuwe therapieën te ontwikkelen waarbij nieuwe doelwitten betrokken zijn die een rol spelen bij hart- en vaatziekten. Waterstofsulfide (H(2)S) is een lid van een groeiende familie van “gasotransmitters”. Het is duidelijk dat H(2)S een centrale rol speelt in de basale regulatie van de vaattonus. Ook studies tonen aan dat intraveneus natriumhydrosulfide (NaHS), een donor van H(2)S, de systolische bloeddruk op dosis-afhankelijke wijze verlaagt. Vanwege zijn actieve chemische eigenschap kan NaHS echter gemakkelijk worden geoxideerd, zelfs spontaan ontbranden in de open lucht. Bovendien is de oplossing niet stabiel. Het farmaceutisch gebruik van NaHS wordt dus beperkt door zijn eigenschappen. Calciumsulfide (CaS), een van de werkzame bestanddelen in een traditioneel kruid, is een andere donor van H(2)S. Het heeft stabielere chemische eigenschappen dan NaHS. Wij stellen de hypothese dat CaS via de mond zou kunnen worden toegediend als een nieuw antihypertensivum door bepaalde doseringsvormen te ontwerpen. Om deze hypothese te testen, moeten we diermodellen opstellen voor studies naar de werkzaamheid van het geneesmiddel, de veiligheid ervan, de toxicologie, het metabolisme en de kinetiek van het geneesmiddel.