Achtergronden
Bij een normale ontwikkeling van het gezichtsvermogen zijn kinderen in staat de visuele informatie van elk van hun twee ogen te gebruiken om één beeld te vormen. Wanneer de ogen van een zuigeling of kind niet goed zijn uitgelijnd, wordt dit strabisme genoemd (ook wel scheelzien genoemd). Als de ogen niet goed zijn uitgelijnd, werken de twee ogen niet samen om visuele informatie door te geven. De hersenen kunnen het beeld dat afkomstig is van het scheelziende (zwakkere) oog onderdrukken om één enkel beeld waar te nemen. Wanneer dit gebeurt, kan het zwakkere oog zich ontwikkelen tot een lui oog. Dit is een aandoening die bekend staat als amblyopie. Luie ogen kunnen worden behandeld door het normale oog af te dekken (occlusietherapie genoemd) gedurende verschillende perioden. Op die manier wordt het kind gedwongen het zwakke oog te gebruiken en te versterken. De behandeling gaat door totdat het zwakke oog een normaal gezichtsvermogen heeft bereikt of er geen verandering in het gezichtsvermogen wordt waargenomen tijdens verschillende follow-up bezoeken. In het verleden geloofden wij dat goede, langdurige resultaten konden worden bereikt door de ogen chirurgisch uit te lijnen, maar alleen als beide ogen vóór de operatie een even goed gezichtsvermogen hadden. Bij kinderen die zowel scheelzien als een lui oog hadden, betekende dit dat de scheelzienoperatie moest worden uitgesteld totdat het luie oog was gecorrigeerd. Wij weten echter ook dat, wil een kind driedimensionaal zicht ontwikkelen met een normaal vermogen om diepte te herkennen (diepteperceptie), de ogen vanaf zeer jonge leeftijd op één lijn moeten worden gebracht. Na de leeftijd van twee tot drie jaar ontwikkelt het juiste driedimensionale zicht zich niet meer volledig. Hoewel dit niet noodzakelijk een grote handicap is, kan het wel belangrijk zijn omdat sommige beroepen een perfect dieptezicht vereisen.
Vraag
Dus is er een vraag over de timing van scheelzienoperaties – Is het beter om een operatie te doen vóór de voltooiing van de behandeling van het luie oog of na de voltooiing van de behandeling van het luie oog? In deze review hebben we geprobeerd bewijs te vinden van studies die deze twee benaderingen hebben vergeleken om te proberen deze vraag op te lossen.
Key resultaten
Na het uitvoeren van een brede zoektocht naar studies, vonden we op 24 juli 2014 geen gerandomiseerde klinische studies die deze vraag hadden behandeld.
Behandeling van luie ogen kan niet worden genegeerd, terwijl tegelijkertijd elk kind de best mogelijke kans moet krijgen om driedimensionale beelden te zien. Elk kind met scheelzien en een lui oog moet worden behandeld met deze beide doelen voor ogen. Verder onderzoek is nodig om de ideale timing te bepalen voor een scheelzienoperatie bij kinderen met scheelzien en een lui oog.