De 10 Afrikaanse kattensoorten

Luipaard (Panthera pardus) © Nick Dale

3. Cheetah – Acinonyx jubatus

Fleet-of-foot maar toch licht en teruggetrokken, de cheetah is een beetje een vreemde eend in de bijt. Het is het snelste landzoogdier ter wereld en heeft het hoogste jachtsucces van alle grote katachtigen, maar wordt voortdurend lastiggevallen door andere grotere roofdieren en verliest regelmatig zijn zuurverdiende maaltijden. Cheetah’s jagen voornamelijk overdag om de concurrentie met de nachtelijke roofdieren te verminderen, vandaar de karakteristieke “traanstrepen” die van de ooghoeken naar de mond lopen en helpen de schittering van de zon te verminderen.

Aangenomen wordt dat er nog zo’n 7000 cheetah’s in het wild leven, en van de overgebleven individuen is vastgesteld dat zij een ongewoon lage genetische variabiliteit hebben. Cheeta’s zijn geclassificeerd als ‘kwetsbaar’ op de Rode Lijst van de IUCN.

Cheetah © Lennart Hessel www.lensman.se

Katten van gemiddelde grootte

4. Serval – Leptailurus serval

De serval is het enige lid van zijn genus en vertoont slechts een oppervlakkige gelijkenis met een jachtluipaard, hoewel hij er regelmatig mee wordt verward dankzij zijn gevlekte vacht en vergelijkbare kleurstelling. Ze zijn veel kleiner dan jachtluipaarden – ze wegen hooguit 18 kg (er zijn grote jachtluipaarden bekend met een gewicht van meer dan 70 kg). Hun poten zijn zeer lang, maar hun staart lijkt bijna onevenredig kort, en hun grote oren worden gebruikt om het kleinste geritsel van knaagdieren in het lange gras op te sporen. Een jagende serval die de geluiden van knaagdieren of andere beschikbare prooien heeft waargenomen, blijft onbeweeglijk alvorens zich op te werpen tot hoogten van meer dan 2 m en afstanden van meer dan 3,5 m af te leggen.

De populatie van deze onopvallende kat is onbekend, maar hun aantallen worden geacht stabiel te zijn, en de Rode Lijst van de IUCN classificeert hen als zijnde van “minst zorgwekkend”.

Een serval (Leptailurus serval) © Jacob Bahar

5. Caracal – Caracal caracal

Lichtjes korter en gedrongener dan de sympatrische serval, heeft de caracal iets bijzonder vorstelijks. Dit uiterlijk wordt gecompleteerd door de lange plukken vacht die uit de punten van hun oren komen. Deze roodachtige katten overleven van kleine zoogdieren en knaagdieren, maar staan er om bekend grotere prooien aan te pakken, zoals jonge antilopen. Het zijn deskundige springers en grijpen regelmatig vogels tot 3 meter hoog.

Hun exacte aantallen in het wild zijn onbekend, en ze zijn geclassificeerd als “minst zorgwekkend” op de rode lijst van de IUCN. Er zijn echter landen in zijn verspreidingsgebied waar hij als zeldzaam of bedreigd wordt beschouwd.

Caracal (Caracal caracal) © Giovanni Frescura

6. Afrikaanse gouden kat – Caracal aurata

Weinig mensen zijn op de hoogte van het bestaan van de Afrikaanse gouden kat, en nog minder hebben het geluk gehad er een in het wild te zien. Deze schuwe en geheimzinnige kat is endemisch in de regenwouden van West- en Centraal Afrika en onderzoekers werken hard om de schaarse beschikbare informatie over zijn gedrag, verspreiding en ecologie aan te vullen. Opnames van cameravallen zijn van essentieel belang geweest bij het vastleggen van stukjes informatie over de gouden kat, zoals deze beelden van een kat die jaagt op rode colobus apen in Oeganda.

Genetische analyse toont aan dat hij nauw verwant is aan de caracal en de twee soorten hebben een soortgelijk uiterlijk, hoewel de gouden kat de karakteristieke zwarte oorpluimen mist. Hoewel deze aantrekkelijke kat vermoedelijk plaatselijk algemeen voorkomt in bepaalde delen van Gabon en Oeganda, wordt zij bedreigd door het toenemende verlies van habitat als gevolg van ontbossing, alsmede door de jacht op bushmeat. Hij staat op de Rode Lijst van de IUCN als “kwetsbaar” geclassificeerd.

Afrikaanse gouden kat (Caracal aurata) © Laila Bahaa-el-din Panthera

De kleine katten

7. Jungle Cat – Felis chaus

Ook bekend als de “moeras-” of “rietkat”, is deze kleine katachtige wijdverspreid in een groot deel van het Midden-Oosten, Zuid- en Zuidoost-Azië, maar wordt in Afrika alleen aangetroffen in de nattere gebieden van Egypte (voornamelijk langs de Nijldelta). Deze in waterrijke gebieden levende kat geeft de voorkeur aan dichte bodembedekking en jaagt op kleine knaagdieren en vogels. Hij staat op de Rode Lijst van de IUCN als “minst zorgwekkend”.

Jungle cat (Felis chaus) in Azië © Hardik Pala

8. Afrikaanse wilde kat – Felis lybica

De voorouder van de huiskat, deze katten worden vaak verward met hun huiselijke neven, hoewel ze kunnen worden onderscheiden (soms met moeite) door hun iets langere, gebandeerde poten en roodachtige oorkleuring. Deze genetische verwantschap is een van de grootste bedreigingen voor de Afrikaanse wilde kattenpopulaties, omdat er vaak kruisingen plaatsvinden met huiskatten, wat resulteert in een aanzienlijke genetische vervuiling. De Afrikaanse wilde kat is pas onlangs erkend als een aparte soort – hij werd aanvankelijk beschouwd als een ondersoort van Felis silvestris (Europese wilde kat), maar de recente herziening door de Cat Classification Task Force kan de huidige beschermingsstatus van de IUCN Rode Lijst van “minst bezorgd” doen verschuiven.

Afrikaanse wilde kat (Felis lybica) © Willie van Schalkwyk

9. Zandkat – Felis margarita

Deze kleine woestijnkat is goed aangepast aan de extremen van zijn woestijnhabitat, zowel wat betreft het gebrek aan water als de temperatuurschommelingen. De Afrikaanse ondersoort F. m. margarita is iets kleiner en geler dan de Aziatische ondersoort. Interessant is dat zijn gehoorgang ongeveer twee keer zo groot is als die van een huiskat en dat zijn gehoor ongeveer vijf keer zo scherp is.

Hoewel deze katten als minst zorgwekkend worden beschouwd in termen van beschermingsstatus, zijn ze geheimzinnig en moeilijk te vinden. Zeldzame beelden van kittens van zandkatten kunnen hier worden bekeken. Zandkatten zijn geclassificeerd als ‘minst zorgwekkend’ op de Rode Lijst van de IUCN.

Een volwassen zandkat (Felis margarita) © Gregory Breton Panthera Sand Cat SaharaTeam

10. Zwartvoetkat – Felis nigripes

De zwartvoetkat, ook bekend als de “kleinvlekkige kat”, is de kleinste van alle Afrikaanse kattensoorten en is endemisch voor de zuidwestelijke gebieden van zuidelijk Afrika. Deze kleine katten wegen gemiddeld minder dan 2 kg, maar staan bekend als de meest succesvolle jagers van alle kattensoorten.

Hoewel het voor onderzoekers moeilijk is om het aantal zwartvoetkatten in het wild te schatten, geloven zij dat er minder dan 10.000 volwassen individuen zijn en dat de populatie afneemt. Om deze redenen staat de zwartvoetkat op de Rode Lijst van de IUCN als “kwetsbaar”.

Zwarte-voetkat (Felis nigripes) © Andreas Jonsson

Subscribe om van meer verhalen als deze te genieten – join our tribe

TRAVEL WITH AFRICA GEOGRAPHIC

Reizen in Afrika is weten wanneer en waar je heen gaat, en met wie. Een paar weken te vroeg / te laat en een paar kilometer uit de koers en je zou de grootste show op aarde kunnen missen. En zou dat niet jammer zijn? Zoek hier naar uw ideale safari, of neem contact op met een safari-adviseur van Africa Geographic om uw droomvakantie te plannen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *