Geen enkele popcarrière is zo onderhoudend geweest om te observeren als die van Katy Perry. Als student van de traditionele pop weet Perry dat elk album een tijdperk moet zijn met nieuwe werelden, geluiden en personages. Sommige zijn triomfantelijk geweest, andere catastrofaal. Laten we, nu #KP5 en haar nieuwe single Daisies naderen, eens terugblikken op haar grootste overwinningen tot nu toe.
Unconditionally
Na de power ballad Roar verwachtten de fans misschien iets meer upbeat als tweede single van Prism. In plaats daarvan kregen ze Unconditionally. Het is een van de meest zweverige Perry-ballads in haar collectie, met een refrein dat haar stem laat horen op een manier die zelden voorkomt.
If You Can Afford Me
De beste Perry-liedjes vallen van de tong alsof er niet over is nagedacht. This One Of The Boys hoogtepunt doet precies dat. Het rolt met gemak op en cirkelt dagenlang rond het hoofd.
Part Of Me
Na het hele Russel Brand debacle bracht Perry een concertfilm uit en steeg naar de top met dit militante breakup anthem. Het was misschien de zwakste single uit het Teenage Dream-tijdperk, maar gezien de context heeft het een extra kracht.
Roar
Het lijkt erop dat we per ongeluk de zwakste leadsingle van een Perry-album hebben gekozen. Roar is een machtige, opzwepende ballad, maar het lijkt meer synoniem te zijn geworden met sportuitzendingen dan met iets anders en dat zit ons nooit lekker.
I Kissed A Girl
Oop, weer een leadsingle. I Kissed A Girl lanceerde alles voor Perry en het is gemakkelijk te zien waarom. Het is een pittig, charismatisch popliedje met een dijk van een refrein. Het is moeilijk voor te stellen dat het nu zo goed zou gaan, gezien het klimaat. Vraag maar aan Rita Ora.
Chained To The Rhythm
En nog een lead single in de onderste regionen van deze lijst. Chained To The Rhythm was het eerste gevallen domino dat een carrière veranderende ondergang inluidde. Het is niet dat het slecht klinkt. Het is een luchtige, opzwepende Max Martin-smash, maar de teksten zijn nietszeggend. Perry’s poging om activisme op te roepen kwam over als een beschuldiging dat mensen niet zo wakker waren als zij.
Birthday
Prism’s Last Friday Night (TGIF) was niet zo goed, maar nog steeds geweldig. Perry is op haar best als ze haar vocalen over zonovergoten beats gooit en dit is daar een goed voorbeeld van. Gewoon een geweldig, simpel popliedje met alle toeters en bellen.
Roulette
Hoogtepunten op Witness zul je moeilijk kunnen vinden, maar Roulette is een naald in een hooiberg. Het is een van de weinige momenten van Max Martin op de plaat en hun samenwerking blijkt opnieuw vruchtbaar te zijn. Roulette is een pulserende, gespannen verkenning van verboden romantiek die het wint van drama.
Wide Awake
Een andere Teenage Dream add-on die beter was dan Part Of Me. Het betekende vernieuwing voor Perry, die een tumultueuze persoonlijke periode achter zich liet met een uitbarsting van positiviteit. Het was een hartverwarmend afscheid van een van de meest succesvolle poptijdperken in de geschiedenis.
Firework
Elke grote popartiest heeft één nummer dat in elke groep mensen gedraaid kan worden en verrukt ontvangen wordt. Dit is Perry’s nummer. Het is niet haar beste nummer. Verre van dat, maar het is een opzwepende uitbarsting van inspiratie die je kan doen geloven dat je een vuurwerk bent als het je op het juiste moment treft.
10. Waking Up In Vegas
We vergeten nu dat Perry ooit een ratchet party girl was en dat vonden we geweldig voor haar. Waking Up In Vegas is een somber feestnummer dat zich weet te verdubbelen als een klap in het gezicht van een mannenbaby. Geniaal.
Dark Horse
Dark Horse is Perry op het hoogtepunt van haar kunnen. Ze klokte nog hits alsof het kinderspel was en dartelde door genres als het haar uitkwam. Dit is een van de eerste uitstapjes van pop naar de val en ze slaagt er spectaculair in. Die brug is een verleidelijke, magische meesterzet.
E.T.
Er zijn maar weinig popsterren die een nummer kunnen maken dat zich in een ijskoud tempo voortbeweegt als E.T. Het is een heavy popsong. Eentje die extreem zwaar aankomt, maar vocaal is Perry in staat om het te evenaren. Ze geeft een intense performance die het niet alleen over de streep krijgt, maar de ruimte in stuurt.
The One That Got Away
Er zat een sterk element van nostalgie aan Teenage Dream en The One That Got Away vangt dat het beste. Het is een eenvoudige toe-tapper, maar het hoeft niet veel te doen om goed aan te voelen. Perry is een meester in het positief inkleuren van het verleden en The One That Got Away is zowel droevig als opbeurend.
Walking On Air
Het is moeilijk te begrijpen wat er door het hoofd van Katy Perry’s platenlabels ging toen ze besloten om deze single niet te promoten. Een gemiste kans om de jaren ’90 euforie terug te laten keren in de hitlijsten en, eerlijk gezegd, een daad van homofobie.
California Girls
One Of The Boys liet ons zien dat Perry de esthetiek kon brengen, maar Teenage Dream bracht het naar een nieuw niveau. California Girls gaf de aftrap met een suikergetinte wereld die elke uithoek van de buitensporige popmogelijkheden verkende. Het mag dan een ode aan de westkust zijn geweest, California Girls ging de hele wereld over en leverde een zomers anthem op dat vandaag de dag nog net zo kleverig is.
Never Really Over
Niemand had na Witness ooit kunnen voorspellen dat Perry nog een monstersingle in zich had. In de zomer van 2019 knalde ze met weinig ophef, maar het nummer maakte zijn eigen golven. De door Zedd geproduceerde track ving de nostalgie en euforie van Teenage Dream en ging in tegen de trap-pop esthetiek van die tijd om ons mee terug te nemen naar de dansvloer. Een stevige herinnering om Perry nooit uit te sluiten.
Hot N Cold
One Of The Boys was een rock/pop-plaat, maar er was één nummer dat Perry’s electro/pop-aspiraties verraadde. Het was Hot N Cold – een pulserend, chaotisch nummer dat elk beetje van Perry’s bizarre persoonlijkheid nam en ongegeneerd tentoonstelde.
Last Friday Night (TGIF)
We hebben het al een keer gezegd en we zeggen het nog een keer. Perry is op haar best als ze een kater heeft. We hebben het natuurlijk over haar geluid, in het echte leven is ze misschien een nachtmerrie met een kater, maar we dwalen af. Last Friday Night is een glibberig, kleurrijk nummer dat de essentie van de popmuziek weergeeft. Die komt het best tot zijn recht als hij vrolijk, anarchistisch en een beetje theatraal is. Deze heeft het allemaal. Kazige gitaren, nog kazigere zang en een nog kazigere saxsolo.
Teenage Dream
Er zijn weinig of geen popsongs die de nostalgische liefde zo goed weergeven als dit nummer. Van de jaren ’90 getinte gitaren tot de hyperbool (“You and I will be young forever”), Teenage Dream is een rom-com verpakt in 3 minuten. Er is niets ingewikkelds aan. Het is gewoon een rechttoe rechtaan popliedje dat zo moeiteloos is dat het aanvoelt als een warm zomerbriesje. Een te vaak gebruikte vergelijking, ja, maar dat is de aard van Perry’s songwriting. Het is relateerbaar omdat er niet over wordt nagedacht.