De hoofden van Paaseiland en hun opgegraven lichamen
UCLA
Praktisch gezien heeft iedereen de iconische beelden van de hoofden van Paaseiland wel eens gezien. Wat je misschien niet wist, is dat die paaseilandhoofden eigenlijk verborgen begraven lichamen hebben. Archeologen hebben de lichamen die bij de hoofden horen blootgelegd en interessante ontdekkingen gedaan die onze kennis over de Paaseiland-beschaving en hoe zij de monolieten hebben gemaakt, vergroten.
De hoofden van Paaseiland staan bekend als Moai bij het Rapa Nui-volk dat de figuren in de tropische Stille Zuidzee, direct ten westen van Chili, heeft uitgehouwen. De Moai monolieten, gehouwen uit steen gevonden op het eiland, zijn tussen 1.100 en 1.500 na Christus. Een beetje terzijde, maar CE verwijst naar de “Common Era” en vervangt soms het gebruik van AD in historische en archeologische gemeenschappen.
Zoals met veel dingen op aarde, eiste de tijd zijn tol van de beelden en begroef ze in sediment en rotsen, waardoor de torso’s van de hoofden van Paaseiland werden verborgen en bewaard bleven. Een team van archeologen aan de UCLA ontwikkelde echter het Paaseiland Beelden Project om de artefacten beter te bestuderen en te conserveren. Door dit werk heeft het team verschillende hoofden opgegraven om de onderliggende torso en het lichaam te onthullen.
In totaal heeft het team bijna 1000 standbeelden op het kleine eiland in de Stille Oceaan gedocumenteerd en bestudeerd. Het project heeft 9 jaar geduurd, waarbij het team naar beste vermogen de betekenis, functie en geschiedenis van elk afzonderlijk beeld heeft vastgesteld.
Volledige paaseilandlichamen
UCLA
Na goedkeuring groeven de archeologen twee van de paaseilandhoofden uit om hun torso en afgeknotte taille te onthullen. De hoofden waren bedekt door opeenvolgende massale transportafzettingen op het eiland die de onderste helft van de beelden bedolven. Deze gebeurtenissen omhulden de beelden en begroeven ze geleidelijk aan tot aan hun hoofden, terwijl het eiland door de eeuwen heen op natuurlijke wijze verweerde en erodeerde.
Paaseiland ligt binnen de Nazca Plaat en is een vulkanische hot spot, vergelijkbaar met de Hawaiiaanse eilandenketen. Deze hot spot heeft de Sala y Gomez bergkam gevormd die zich ten oosten van Paaseiland uitstrekt toen de Stille Oceaan zich opende door de East Pacific Rise.
Oostereiland is gevormd door opeenvolgende Plioceen en Holoceen vulkanische stromen bestaande uit basalt en andesiet. Bovendien werden vulkanische tufstenen afgezet in de vulkaankrater, die de belangrijkste steen is die gebruikt is voor het kerven van de monolithische Moai-beelden. De meeste beelden bevinden zich langs de Rano Raraku vulkaankegel, die fungeerde als steengroeve die de Rapa Nui voorzag van de monolithische stenen die voor het beeldhouwen werden gebruikt.
Locatie van Paaseiland Hot Spot
Google Earth
Tijdens het opgraven van de beelden vond het team geëtste petroglyfen op de ruggen van de figuren, meestal halvemaanvormig om Polynesische kano’s voor te stellen. Het kano-motief is waarschijnlijk het symbool van de familie van de snijder, wat aanwijzingen geeft over verschillende familie- of groepsstructuren op het eiland.
Om de beelden uit te snijden en rechtop te zetten, gebruikten de Rapa Uni grote boomstammen die in diepe gaten naast de beelden werden geplaatst. Vervolgens gebruikten zij touw en de grote boomstam om het beeld rechtop op zijn plaats te tillen. De Rapa Nui kerfden de hoofden en de voorkant van de beelden terwijl ze op de grond lagen, en voltooiden de achterkant nadat ze de stenen beelden rechtop hadden gezet. De hoogste van de beelden is 3 meter hoog en staat bekend als Paro.
Er is veel rood pigment gevonden op de menselijke begraafplaatsen van verschillende individuen, wat suggereert dat de beelden rood werden geschilderd, waarschijnlijk tijdens ceremonies. Deze begravingen omringen vaak de standbeelden, wat suggereert dat de Rapa Nui hun doden begroeven bij het standbeeld van de familie.
Volg mij op Twitter.