De beste Dreamcast-games

Hier is een angstaanjagend feit: Sega is al langer uit de consolebusiness dan dat ze erin zaten. En hoewel het de Dreamcast was die de worstelende gigant uiteindelijk de das omdeed, heeft hij voor een platform dat maar een paar jaar bestond wel een enorme erfenis achtergelaten.

Je zou denken dat een console die in 2001 “mislukte” in 2019 allang vergeten zou zijn, maar veel van de grootste en beste games van de Dreamcast drukken vandaag de dag nog steeds hun stempel op videogames, van Soulcalibur tot Shenmue.

Ook de moeite van het onthouden waard: de Dreamcast had de allerbeste opstartroutine voor consoles aller tijden.

Ter ere van Sega’s gevallen held hebben we deze lijst samengesteld met de beste games voor de Dreamcast, voor degenen die er misschien een willen oppakken, of degenen die er ooit een hebben gekocht en graag een tragische reis door het verleden willen maken.

Deze niet-gerangschikte lijst is gemaakt op basis van een paar belangrijke overwegingen. Ten eerste, en dat is het meest voor de hand liggend, zijn dit de games die wij gewoon de beste Dreamcast-games vinden, de games die onze persoonlijke favorieten zijn. Maar er staan ook games op die volgens ons de Dreamcast-ervaring hebben bepaald.

JET SET RADIO

Ik weet dat ik zei dat deze lijst niet gerangschikt was, maar ik heb gelogen. Jet Set Radio was het beste Dreamcast-spel. Ik weet dat het zijn gebreken had wat betreft de moeilijkheidsgraad en de tijdslimieten (waarvan sommige werden aangepakt in de latere Xbox-port), maar de kleuren, de muziek, de stijl… dit is het millennium gedistilleerd, de perfecte vaandeldrager voor alles wat mooi en goed is aan de Sega Dreamcast. Als je ooit maar één spel voor dit systeem zou kunnen bezitten, zou het dit moeten/willen zijn.

NFL 2K1

Niemand wist het destijds, maar NFL2K was een van de belangrijkste sportvideospellen ooit gemaakt. Toen de Dreamcast uitkwam, besloot EA Sports dat ze geen games voor het systeem wilden uitbrengen, wat betekende dat er geen Madden kwam. Geen probleem, dacht Sega, dus kochten ze ontwikkelaar Visual Concepts, die niet alleen Madden serieus uitdaagden op voetbalgebied in de vroege jaren ’00, maar nu EA om zeep hielpen op basketbalgebied met hun NBA2K reeks. 2K1 was hun tweede voetbalgame op de console, en was niet alleen een betere sportgame dan de eerste, maar had ook een online multiplayer, iets wat op concurrerende platforms jaren zou uitblijven.

IKARUGA

De allereerste thuisport van Ikaruga, oorspronkelijk een arcadespel, was op de Dreamcast, waar het alleen in Japan werd uitgebracht. Dat weerhield westerlingen er niet van het spel massaal te importeren, en wat ze aantroffen was een van de slimste en mooiste shmups ooit gemaakt. Het omklapmechanisme in het hart van het spel is zo’n simpel idee, maar zelfs twee decennia later is het nog steeds zo perfect.

SHENMUE

Een duur en geliefd project, zijn tijd ver vooruit, dat commercieel is gebombardeerd en een brandend wrak (en een prachtige nalatenschap) in zijn kielzog achterlaat? We zouden het over de Dreamcast zelf kunnen hebben, of we zouden het gewoon over Shenmue kunnen hebben.

Dankzij de grote nadruk op het verhaal en de revolutionaire (zij het ook frustrerend elementaire) manier waarop het in een videogame werd geïmplementeerd, oogstte het spel veel lof toen het uitkwam, maar ook veel onverschilligheid van een markt die gewoon nog niet klaar was voor de eigenaardigheden ervan (of, laten we eerlijk zijn, er gewoon niet om gaf).

POWER STONE 2

Er was en is nooit een andere vechtspelserie geweest die leek op Power Stone. Waar de meeste andere vechtspellen zich op hun gemak voelen in abstracte ruimtes, probeerden de Power Stone-spellen een echte 3D-ruimte na te bootsen voor hun arena’s, inclusief verschillende hoogtes en vernietigbare objecten. Beide waren geweldig, maar Power Stone 2 was de betere game. En dat oude Capcom-karakterontwerp is gewoon om voor te sterven.

REZ

Net als Jet Set, Space Channel en vele andere Dreamcast-spellen is Rez een spel dat je waarschijnlijk al ergens anders hebt gespeeld, maar wat belangrijk is, is dat het oorspronkelijk werd ontwikkeld met Sega’s console in gedachten. Het was en is nog steeds een bijna perfecte synesthetische ervaring, vooral als je het spel speelt met zijn krankzinnige vibrator-randapparaat.

SPACE CHANNEL 5

Als Jet Set Radio de meest millenniale videogame was, zou Space Channel 5 wel eens op de tweede plaats kunnen komen. Alleen al het bestaan ervan bewijst hoe vreemd en gedurfd de bibliotheek van de Dreamcast kon zijn. Een bedrijf kon een Janet/Michael Jackson-muziekvideo omzetten in een ritmegame en verwachten dat meer dan drie mensen het spel zouden kopen.

SEAMAN

Seaman, een stukje software waarbij je in een microfoon moest praten tegen een vis met een menselijk gezicht (dat van Yoot Saito, de maker van het spel), is niet bepaald goed verouderd. Maar stel je het proces eens voor dat nodig was om dit spel van “high as fuck” naar “boardroom pitch” naar “game development” naar “sure ok get Leonard Nimoy to do the voice” te krijgen, en koester elke stap.

SONIC ADVENTURE

Er wordt vaak en hardnekkig geloofd dat de 3D Sonic-spellen waardeloos zijn, maar om in die theorie te geloven moet je Sonic Adventure, het bestverkochte Dreamcast-spel aller tijden, negeren. Het zag er fantastisch uit, en hoewel de besturing van Sonic niet zo elegant was als in 2D – iets waar latere 3D Sonic-spellen moeite mee zouden blijven houden – was dit voor 2001 een geweldige prestatie. Het was misschien wel de killer-app geweest die de Dreamcast zo hard nodig had gehad, als… de console niet al maanden na de release van Sonic Adventure was gesneuveld.

SKIES OF ARCADIA

Er is niets meer Sega dan Blue Skies, en er is geen spel met blauwere luchten dan een spel dat zich letterlijk tussen blauwe Sega-hemels afspeelt. Een gigantische JRPG met een ongelooflijke (voor die tijd) 3D-overwereld, het is niet moeilijk voor te stellen dat dit op een andere console verschijnt en miljoenen verkoopt.

SOULCALIBUR

Deze serie, die nog steeds loopt in 2019, behoeft geen introductie, dus die hoef ik hier ook niet te geven. In plaats daarvan ga ik gewoon zeggen dat de originele Dreamcast-versie van Soulcalibur nog steeds heel erg goed is, en dat ik nu al 13 jaar professioneel over videogames schrijf en het nog steeds, elke keer weer, als Soul Calibur uittyp.

SAMBA DE AMIGO

Samba de Amigo trouwde met ritme-actie met een krankzinnige set plastic maracas. Hoe ze werkten, en hoe ze waren opgesteld, was zo 2000 als het maar kon:

In de Dreamcast-versie heeft elke maraca een snoer dat wordt aangesloten op een staaf die voor de voeten van de speler ligt. De staaf is iets meer dan twee meter lang en heeft aan elk uiteinde een sensor, en elke maraca heeft een ultrasone zender aan zijn snoer; hierdoor kan het systeem de positie van elke maraca trianguleren. Het rammelaargedeelte kan van de bovenkant van elke maraca worden losgeschroefd voor een stiller spel. In de doos zit een plastic mat met twee bruine voetafdrukken, waarmee spelers zich goed kunnen positioneren ten opzichte van de sensorbalk.marvel vs capcom 2

MARVEL VS CAPCOM 2

De Dreamcast heeft heel wat goede vechtspellen voortgebracht, zo veel dat er drie deze lijst hebben gehaald. In tegenstelling tot de andere twee, die in de toekomst keken en drie dimensies zagen, is deze game voor de 2D-puristen, want MvC2 had een rooster dat zijn weerga niet kende en de beste pixelart die ooit in een vechtgame is verschenen.

CRAZY TAXI

Het zoveelste voorbeeld van hoe Sega zijn succes in de speelhal wist te benutten, Crazy Taxi verscheen in 2000 op de Dreamcast, een jaar na het debuut in de speelhal. Het fundamentele ontwerp – door een stad racen terwijl een gigantische pijl je vertelt waar je heen moet – was zo goed dat Sega er patent op heeft laten nemen en later EA en Fox voor de rechter zou slepen vanwege Simpsons Road Rage.

The Bests zijn Kotaku’s keuzes voor de beste dingen op (of buiten) het internet.