Werk
1954 Prijs: De ontwikkeling van de kwantummechanica in de jaren twintig van de vorige eeuw had niet alleen grote invloed op het gebied van de natuurkunde, maar ook op de scheikunde. In de jaren dertig behoorde Linus Pauling tot de pioniers die de kwantummechanica gebruikten om chemische bindingen – dat wil zeggen de manier waarop atomen zich tot moleculen verbinden – te begrijpen en te beschrijven. Linus Pauling werkte op een breed scala van gebieden binnen de chemie. Zo werkte hij bijvoorbeeld aan de structuren van biologisch belangrijke chemische verbindingen. In 1951 publiceerde hij de structuur van de alfa-helix, een belangrijk basisonderdeel van veel eiwitten.
1962 Prijs: De atoombommen op Hiroshima en Nagasaki vormden een keerpunt in het leven van Linus Pauling. Samen met andere wetenschappers sprak en schreef hij tegen de nucleaire bewapeningswedloop, en hij was een drijvende kracht achter de Pugwash-beweging. Deze trachtte de rol van kernwapens in de internationale politiek terug te dringen en werd in 1995 bekroond met de Vredesprijs. In 1959 stelde Linus Pauling het beroemde “Hiroshima Appeal” op, het slotdocument dat werd uitgegeven na de Vijfde Wereldconferentie tegen Atoom- en Waterstofbommen. Hij was een van de drijvende krachten die de nucleaire mogendheden de VS, de Sovjet-Unie en Groot-Brittannië ertoe hebben aangezet een verdrag te sluiten over het verbod op kernproeven, dat op 10 oktober 1963 in werking is getreden. Op dezelfde dag maakte het Noorse Nobelcomité bekend dat Linus Pauling de uit 1962 overgebleven Vredesprijs had gekregen.
Een persoon, Linus Pauling, heeft twee onverdeelde Nobelprijzen gekregen. In 1954 kreeg hij de Nobelprijs voor scheikunde. Acht jaar later kreeg hij de Nobelprijs voor de Vrede voor zijn verzet tegen massavernietigingswapens.