James Meredith wordt begeleid door U.S. Marshals. In 1962 braken rellen uit toen Meredith zich probeerde in te schrijven aan de Universiteit van Mississippi. AP hide caption
toggle caption
AP
James Meredith wordt begeleid door U.S. Marshals. In 1962 brak een rel uit toen Meredith zich probeerde in te schrijven aan de Universiteit van Mississippi.
AP
Op 30 september 1962 brak er chaos uit aan de Universiteit van Mississippi – ook bekend als Ole Miss – nadat een Afro-Amerikaanse man genaamd James Meredith zich probeerde in te schrijven.
Die nacht gingen studenten en andere demonstranten de straat op, verbrandden auto’s en gooiden stenen naar de federale marshals die de taak hadden Meredith te beschermen. Tegen de tijd dat het oproer voorbij was, zag het terrein er volgens waarnemers uit als een oorlogsgebied en hing de geur van traangas in de lucht.
Zo had het niet moeten zijn, volgens professor geschiedenis Frank Lambert van de Purdue Universiteit. Hij is de auteur van The Battle of Ole Miss: Civil Rights v. States’ Rights. Hij was ook een tweedejaars student aan Ole Miss in 1962. Lambert vertelt NPR’s Tell Me More gasthost Celeste Headlee dat hij zich had aangemeld bij Ole Miss op ongeveer hetzelfde moment als Meredith. Meredith werd afgewezen nadat hij zijn ras onthulde. “Ik was blank en James Meredith was zwart, en in 1961 maakte dat het verschil in Mississippi. Ik werd zonder meer toegelaten,” zegt Lambert.
De nicht van James Meredith, Meredith McGee, zegt dat de basis voor Merediths historisch besluit al in zijn jeugd werd gelegd. McGee is de auteur van een binnenkort te verschijnen boek over de ervaringen van haar oom, James Meredith: Warrior and the America That Created Him.
“Hij wilde al naar die school voordat hij wist dat dat niet kon vanwege de segregatie,” legt ze uit.
Merediths droom werd verder geïnspireerd in 1957, toen de Little Rock Nine – een groep Afro-Amerikaanse studenten – zich inschreven op een middelbare school in Arkansas met de hulp en bescherming van federale troepen. Als veteraan van de luchtmacht, confronteerde Meredith de integratie van Ole Miss met militaire discipline. McGee zegt dat haar oom het er nooit over had dat hij bang was voor wat er in die tijd op de campus gebeurde. “Ik kreeg het gevoel van hem dat hij op een missie was. Dat hij een soldaat was, en dat het iets was dat gedaan moest worden,” legt ze uit.
Lambert kreeg dat gevoel ook toen hij James Meredith zelf sprak tijdens het onderzoek voor zijn boek. Hij beschrijft dat hij verdriet en schuldgevoelens had over de gebeurtenissen in 1962. “Ik was daar een blanke student, natuurlijk, iedereen was daar blank, en ik heb James Meredith nooit vervloekt, ik heb nooit een steen opgeraapt. Ik was waarschijnlijk zoals de meerderheid van de studenten daar: onverschillig.” Hij zegt dat dit een deel van het probleem was. “Onverschilligheid tegenover onrecht betekent dat je deel uitmaakt van het in stand houden van dat onrecht,” zegt hij.
Op 1 okt. 1962 begon James Meredith met zijn studie. Hij moest 24 uur per dag worden beschermd en werd de eerste Afro-Amerikaan die aan Ole Miss afstudeerde. Maar hij ziet geen waarde in het herdenken van de gebeurtenis. In een apart gesprek met Tell Me More zei Meredith dat hij minder aandacht wil voor zijn prestatie, en meer voor de huidige staat van de scholen in Mississippi.
“Het zwarte openbare onderwijssysteem is specifiek, opzettelijk vernietigd in de afgelopen 40 jaar,” zei Meredith. “Sommige mensen vinden dat misschien goed, maar mijn God is er niet blij mee, en ik ga niet doen alsof ik er blij mee ben.”