In 1587 werd een kleine kolonie gesticht op een eiland voor de oostkust van Noord-Amerika. De nederzetting zou de eerste permanente Engelse kolonie in de Nieuwe Wereld zijn geweest, als de kolonisten niet door onbekende omstandigheden waren verdwenen. De verloren kolonie Roanoke is een van de meest geruchtmakende mysteries in de Amerikaanse geschiedenis; de cryptische aanwijzingen die in de verlaten nederzetting zijn achtergelaten en het gebrek aan enig concreet bewijs maken haar tot het middelpunt van wilde speculaties en theorieën.
In het moeilijke oprichtingsjaar van de nederzetting vertrok de burgemeester, John White, naar Engeland om middelen en mankracht te vragen. Drie jaar later keerde hij terug en trof de nederzetting leeg aan. Zijn vrouw, kind en kleinkind, het eerste Engelse kind dat in Amerika werd geboren, waren verdwenen. Het woord CROATOAN en de letters CRO, gekerfd in bomen binnen de grenzen van de kolonie, waren de enige tekenen die op een verklaring wezen. Ondanks de aanwijzingen was de terugkerende bemanning niet in staat naar de vermiste kolonisten te zoeken; een storm naderde net toen zij de verlaten nederzetting bereikten, waardoor zij gedwongen werden terug te keren naar Engeland.
Op basis van het mysterieuze boomgravure, is het nabijgelegen Croatoan Island, nu bekend als Hatteras Island, de locatie waarvan velen geloven dat de kolonisten ernaartoe verhuisden. Ten tijde van de stichting van de kolonie werd het eiland bezet door de Hatteras Indianen, en een populaire theorie veronderstelt dat de kolonisten zich bij de groep indianen aansloten om hun gebrek aan middelen en kennis van het land te overwinnen.
Een verondersteld bewijs voor deze bewering is het bestaan van inkervingen in stenen die gemaakt zouden zijn door Eleanor Dare, de dochter van John White. Deze stenen, die vaak de Dare Stenen worden genoemd, bevatten geschreven verhalen die de lotgevallen van de kolonisten vertellen en persoonlijke anekdotes van Dare aan haar vader. Hoewel men over het algemeen denkt dat het bedrog en vervalsing is, is er een academische overtuiging dat tenminste één van de stenen authentiek zou kunnen zijn.
Sinds 1998 heeft het Croatoan Project onderzoek gedaan en archeologisch bewijs geleverd ter ondersteuning van de theorie dat de kolonisten verhuisden om bij de Hatteras stam te zijn, of op zijn minst interactie hadden met de Hatteras stam. Artefacten en voorwerpen gevonden in Croatoan dorpen die alleen Engelse kolonisten bezaten of hadden gemaakt in die tijd hebben het verband tussen de twee groepen bevestigd. Maar ondanks dit bewijs, en vele andere theorieën, is het waarschijnlijk dat er nooit een definitief antwoord zal worden gevonden op het mysterie van de verdwijning van de kolonisten.