Delaware’s Government

Facebook Twitter Instagram Pinterest YouTube RSS Feed

Delaware’s Meest Beroemde Zoetwater Bryozoan

Geschreven op: 1 december 2018 in Wetlanddieren

Guest Writer: William Koth, Delaware State Parks

Bryozoën zijn misschien wel een van onze meest over het hoofd geziene en ondergewaardeerde dieren. Bekend als “mosdiertjes”, zijn bryozoën kleine, eenvoudige dieren die zelden langer worden dan een halve centimeter. De meeste bryozoën vormen echter kolonies die sterk kunnen variëren in aantal, vorm en grootte.

Bryozoën biologie

Elk individueel dier, of zooide, heeft een eenvoudige lichaamsbouw, meestal rond of ovaal van vorm met een enkele opening die zowel als mond als anus dient. Bryozoën hebben geen ademhalings-, uitscheidings- of bloedsomloopsysteem, maar wel een centraal zenuwganglion dat het dier in staat stelt op prikkels te reageren. Ze voeden zich met kleine, haarachtige tentakeltjes die de opening omgeven en het voedsel door de opening in de darm duwen. Bij sommige soorten en gedurende bepaalde levensperioden kunnen deze tentakels worden gebruikt voor eenvoudige bewegingen. De meeste soorten blijven echter het grootste deel van hun leven of zelfs hun hele leven onbeweeglijk.

Hoeveel soorten zijn er?

De overgrote meerderheid van de Bryozoënsoorten zijn zeedieren. Van de bijna 5.000 soorten zijn er minder dan 90 geïdentificeerd in zoetwatermilieus, en (tot nu toe) slechts 24 zoetwatersoorten in Noord-Amerika.

In de zoete wateren van Delaware is de kans het grootst dat je de inheemse Magnificent Bryozoan (Pectinatella magnifica) tegenkomt. Deze koloniale soort vormt geleiachtige “groene klodders” op onderwatervegetatie, takken en andere structuren. Zij kunnen ook vrij zwevende ronde kolonies vormen. De kleine zichtbare rozetten op het oppervlak van de kolonie zijn groepen van 12-18 individuele dieren.

Hoe planten ze zich voort?

oewel de Magnificent Bryozoan zich zowel geslachtelijk als ongeslachtelijk voortplant, vormen de kolonies zich vooral wanneer het bestaande individuele dier of de zooide afbreekt of ongeslachtelijk ontkiemt en zo een tweeling vormt. Bij de voortplanting vermenigvuldigen zij zich tot een steeds groter wordende bol, doordat de individuen hun bek naar buiten richten om van het beschikbare voedsel te profiteren. Ondertussen scheiden de zoïden gelatineachtig materiaal uit om de bol van binnen te ondersteunen.

Volledig nieuwe kolonies kunnen zich ook ongeslachtelijk vormen uit kleine statoblasten (een groep cellen omhuld door een harde laag om ze te beschermen tegen bevriezing of andere barre omstandigheden). Deze statoblasten kunnen meedrijven met de stroming, of zich afzetten op de bodem waar ze uiteindelijk uitgroeien tot een individuele zooide. Deze individuele zooiden kunnen hun gecilieerde tentakels gebruiken om zich in het water voort te bewegen. Uiteindelijk zullen zij zich gaan delen en een nieuwe kolonie vormen. Bij kleinere vrij zwevende kolonies is waargenomen dat zij hun geveerde tentakels gebruiken om zich eendrachtig naar stimuli toe of van stimuli af te bewegen.

Wat eten ze?

De Magnificent Bryozoan voedt zich actief met zwevend organisch materiaal, zoöplankton, en algen. Op die manier kan hij worden beschouwd als een filtervoeder en kan hij, in sommige gevallen, de helderheid van het water vergroten. Individuele dieren op de kolonie zijn helder of ondoorzichtig. Er wordt gespeculeerd dat de groene kleur van de kolonies afkomstig is van opgenomen algen.

Native or invasive?

The Magnificent Bryozoan is inheems in Delaware, zijn inheemse verspreidingsgebied strekt zich uit van de Mississippi oostwaarts tot de Atlantische kust van Ontario zuidwaarts tot Florida. Invasieve uitbraken hebben zich in Europa voorgedaan sinds de jaren 1930 en ten westen van de Mississippi sinds de jaren 1950. De ecologische gevolgen van deze invasies worden nog bestudeerd, maar kolonies en groepen kolonies zijn begonnen met het blokkeren van sommige kleinere waterwegen, sloten en afvoerpijpen. In Virginia zijn kolonies tot een meter groot waargenomen, hoewel de typische grootte in Sussex County moerassen, vijvers en waterwegen een centimeter tot ongeveer een meter in diameter is.

Ik wil bryozoën zien!

Het tegenkomen van een kolonie van deze dieren kan een geweldige ervaring zijn. Het personeel van Trap Pond State Park krijgt elk jaar een aantal vragen over deze wezens. De meeste mensen denken dat het een soort algen of schimmels zijn. Andere gissingen zijn zoetwaterkwallen of visseneieren. Bijna iedereen is verbaasd als ze erachter komen dat het eigenlijk een kolonie dieren is.

Het personeel raadt u aan er optimaal van te profiteren als u een van deze unieke wezens ontdekt. Ze verzoeken u wel om vastzittende kolonies niet los te maken en ze niet langer dan een paar minuten achter elkaar uit het water te houden. Til ze op, voel het oppervlak, voel het gewicht, ruik eraan. Als je een vergrootglas hebt, bekijk dan de individuele zooiden aan het oppervlak. Het zijn verbazingwekkende dieren die een nadere beschouwing en een beetje meer waardering verdienen!

Bronnen:

• Locomotion in Young Colonies of Pectinatella Magnifica Auteur(s): Alice W. Wilcox Bron: Biological Bulletin, Vol. 11, No. 5 (Oct., 1906), pp. 245-252 Uitgegeven door: The University of Chicago Press in association with the Marine Biological
• Massard, Jos & Geimer, Gaby. (2008). Wereldwijde diversiteit van bryozoën (Bryozoa of Ectoprocta) in zoet water. Hydrobiologia. 595. 93-99.
• http://www.ucmp.berkeley.edu/bryozoa/bryozoa.html
• Virginia Institute of Marine Science. “Mysterie van ‘buitenaardse school’ opgelost: Kolonie zoetwater bryozoën.”
• ScienceDaily. ScienceDaily, 1 november 2010. <www.sciencedaily.com/releases/2010/11/101101142517.htm>.
  Smith, Douglas. Freshwater Invertebrates of the United States. John Wiley & Sons, 2001, pp. 258-265.

Tags: bryozoën, DNREC, moerassen, Trap Pond State Park