Onderzoekers hebben voor het eerst een glimp opgevangen van hoe een oude groep mensen eruitzag.
De overblijfselen van de Denisovan werden in 2008 ontdekt en deskundigen op het gebied van de menselijke evolutie zijn gefascineerd geraakt door de groep die zo’n 50.000 jaar geleden uitstierf.
Eén van de grootste vragen betrof hun uiterlijk, omdat er geen volledige schetsen van de Denisovan waren gemaakt.
Maar nu heeft een team van onderzoekers reconstructies gemaakt van onze lang verloren verwanten.
Wie waren de Denisovans?
Zo’n 100.000 jaar geleden waren er verschillende groepen mensen, waaronder de moderne mens, de Neanderthaler en de Denisovan.
“In veel opzichten leken Denisovans op Neanderthalers, maar in sommige eigenschappen leken ze op ons en in andere waren ze uniek,” zei prof. Liran Carmel, een onderzoeker aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem.
Denisovans zouden in Siberië en Oost-Azië hebben gewoond.
Wetenschappers hebben bewijs gevonden dat de Denisovans op grote hoogten in Tibet leefden en een gen doorgaven dat moderne mensen helpt om op vergelijkbare hoogten te overleven.
Het is nog niet bekend waarom ze verdwenen.
Ze kwamen pas onder de aandacht van de wereld toen archeologen iets meer dan tien jaar geleden resten onderzochten in een grot in Siberië.
Tot nu toe zijn de enige Denisovan-resten die zijn ontdekt drie tanden, een pink en een onderkaak.
Bijna 5% van de voorouders van mensen uit Oceanië kan worden herleid tot Denisovans, zo blijkt uit studies.
Wat vertellen de nieuwe reconstructies ons?
De reconstructies – gebaseerd op complexe DNA-analyses van Denisovans, Neanderthalers, chimpansees en mensen – laten zien dat de schedel van Denisovans waarschijnlijk breder was dan die van ons of Neanderthalers. Ze bleken ook geen kin te hebben.
De deskundigen voorspellen veel Denisovaanse trekken die lijken op die van de Neanderthalers, waaronder een schuin voorhoofd, een lang gezicht en een groot bekken, en andere die uniek zijn bij de mens, zoals een grote tandboog.
- De Denisovans leefden op grote hoogten
Prof Carmel vertelde de BBC dat hij verheugd was dat sommige van hun voorspellingen waren bevestigd door de ontdekking van een Denisovan kaakbeen door afzonderlijke onderzoekers.
“Het kaakbeen werd gerapporteerd en we waren erg opgewonden om te zien hoe het overeenkwam. Het was een soort onafhankelijke bevestiging van onze methode,” zei hij.
De reconstructies waren slechts het begin van het Denisovan onderzoek, zei Prof Carmel.
“Het waren mensen die erg op ons leken, dus het is van cruciaal belang om de verschillen tussen ons aan te wijzen om te begrijpen wat ons menselijk maakt en wat zou kunnen hebben geleid tot de manier waarop we ons aan de wereld hebben aangepast,” zei hij.