Diplodocus, (geslacht Diplodocus), reusachtige dinosaurussen die in Noord-Amerika zijn gevonden als fossielen uit het Laat-Jura (161 miljoen tot 146 miljoen jaar geleden). Diplodocus is misschien wel de meest afgebeelde dinosaurus. Hij behoort, samen met sauropoden zoals Apatosaurus (voorheen Brontosaurus), tot een verwante subgroep van dinosauriërs die diplodociden worden genoemd, waarvan de leden tot de langste landdieren behoorden die ooit hebben geleefd.
De schedel van Diplodocus was ongewoon klein en tamelijk licht. Langwerpig als die van een paard, zat hij bovenop een zeer lange nek; de hersenen waren uiterst klein. Het lichaam was betrekkelijk licht en werd goed ondersteund door de gordels van de ledematen en de zuilvormige poten. Terwijl de meeste van deze dinosaurussen iets meer dan 30 ton wogen, kunnen sommige leden van het geslacht wel 80 ton hebben gewogen.
De staart was zeer lang en waarschijnlijk uiterst flexibel. Hij diende waarschijnlijk als ankerplaats voor de krachtige spieren van de achterpoten. De staart kan ook hebben gefungeerd als een verdedigingswapen dat met grote kracht naar roofdieren kon uithalen. Op enige afstand van de staart veranderen bepaalde boogvormige structuren onder de staartwervels van lepelvormig in kanoelachtig. Deze afplatting van de bogen treedt op ongeveer dezelfde hoogte op als waar de basis van de staart zich boven de grond bevindt, hetgeen suggereert dat de staart gebruikt zou kunnen zijn als stut voor de achterste ledematen. Deze opstelling kan het dier in staat hebben gesteld zich op zijn achterpoten op te richten om zich met hoge vegetatie te voeden.