Een reeks nieuwe verhalen onderzoekt de mogelijke gezondheidsrisico’s die zowel met siliconen- als met zoutoplossing gevulde borstimplantaten met zich mee kunnen brengen. Het ernstigste risico is de mogelijkheid van een vorm van bloedkanker. Wat nog niet duidelijk is, is of het bewijsmateriaal significant genoeg is voor de overheid om een waarschuwing uit te vaardigen.
De bloedkanker die implantaten kunnen veroorzaken, genaamd Breast Implant-Associated Anaplastic Large Cell Lymphoma of BIA-ALCL, is een type non-Hodgkins lymfoom dat geen borstkanker is. Het is zeldzaam, en de symptomen omvatten pijn, roodheid en zwelling rond het implantaat of het borstgebied.
En hoewel het krijgen van borstimplantaten zeker niet definitief betekent dat je dit type lymfoom zeker krijgt, is het een gevaarlijke ziekte voor degenen die het wel krijgen. “ALCL is zeldzaam, maar voor degenen die ALCL krijgen van hun borstimplantaten, is het zeer beangstigend en mogelijk fataal,” zegt Diana Zuckerman, PhD, voorzitter van het National Center for Health Research.
Hier is wat we wel weten: De Food and Drug Administration – verantwoordelijk voor het reguleren van medicijnen en medische hulpmiddelen – heeft erkend dat het sinds 2011 op de hoogte is van een potentieel verband tussen borstimplantaten en een verhoogd risico op ALCL. Het risico betreft zowel getextureerde als gladde implantaten, maar de FDA is van mening dat de getextureerde soort een grotere kans heeft om de ziekte te veroorzaken. De FDA merkt ook op dat onvolledig of inefficiënt toezicht op en rapportage over deze gezondheidskwesties op nationaal niveau ertoe heeft geleid dat veel vrouwen niet alle feiten kennen wanneer ze kiezen voor implantaten om cosmetische of reconstructieve redenen.
Volgens de FDA: “In de meeste gevallen wordt BIA-ALCL aangetroffen in het littekenweefsel en vocht in de buurt van het implantaat, maar in sommige gevallen kan het zich door het hele lichaam verspreiden. Exacte risico’s zijn moeilijk vast te stellen door gebrek aan informatie over hoeveel patiënten borstimplantaten hebben gekregen in de VS en wereldwijd.”
In een interview voorafgaand aan het recente nieuws vertelde Dr. Andrea Pusic, hoofd plastische chirurgie in het Brigham and Women’s Hospital, aan SurvivorNet dat borstimplantaten over het algemeen als veilig worden beschouwd, maar dat ze wel toezicht van een arts vereisen. De FDA stelt ook dat borstimplantaten “geen levenslange hulpmiddelen” zijn en dat hoe langer een patiënt ze heeft, hoe groter de kans is dat ze scheuren of andere complicaties ondervinden.
Met betrekking tot de veiligheid van implantaten, noemt Dr. Darrick Antell, een privépraktijk plastisch chirurg in New York City, de zeldzaamheid van deze gevallen als een deel van de reden waarom implantaten niet buitensporig gevaarlijk zijn. “Implantaten met een gestructureerd oppervlak hebben zelden ALCL ontwikkeld, met een frequentie van 1 op 30.000. Ik zou ze zelfs aanraden aan een familielid,” zegt hij. “Meerdere toonaangevende instellingen van over de hele wereld hebben aangetoond dat ze veilig zijn.”
Maar, zoals Dr. Zuckerman dringt, het is belangrijk om het risico met uw arts te bespreken voordat u implantaten krijgt, omdat sommige vrouwen zich overrompeld en ongeïnformeerd voelden over de mogelijkheid van de ziekte. “We kennen vrouwen die, toen ze ALCL ontwikkelden, zich verraden voelden omdat hun artsen hen niet hadden gewaarschuwd voor de risico’s.”
Borstimplantaten kunnen ook andere gezondheids- of lichamelijke problemen veroorzaken. Deze kwesties zijn niet volledig onderzocht, maar Zuckerman en het NCHR hebben onlangs een document uitgebracht waarin enkele van de mogelijke bijwerkingen worden besproken.
De risico’s die implantaten met zich meebrengen zijn reëel voor alle vrouwen, vertelt Dr. Zuckerman aan SurvivorNet, maar deze risico’s nemen toe met een persoonlijke of familiegeschiedenis van auto-immuun- of bindweefselsymptomen of ziekten. Ze kunnen zich voordoen kort na het krijgen van implantaten of jaren later, en zijn vooral waarschijnlijk wanneer een siliconengel implantaat breekt-meest waarschijnlijk na drie jaar. Een ander probleem is dat lekkende siliconen naar de lymfeklieren kunnen migreren, en “van daaruit kunnen de siliconen in de longen, lever of andere organen terechtkomen”. Gebroken zoutwaterimplantaten, vervolgt ze, bieden minder risico wanneer ze lekken, maar kunnen gezondheidsproblemen veroorzaken door het siliconenomhulsel, andere chemicaliën, evenals door bacteriën, schimmels en schimmelproblemen die zich na verloop van tijd ontwikkelen.
Dit is niet het eerste geval van bezorgdheid over borstimplantaten en mogelijke gezondheidsrisico’s. In de jaren ’80 en begin jaren ’90 werd een bedrijf genaamd Dow Corning genoemd in een aantal collectieve rechtszaken waarin werd beweerd dat hun borstimplantaten de oorzaak waren van een aantal gezondheidsproblemen.
In 1992 gaf de FDA opdracht om siliconenimplantaten van de markt te halen, maar ze werden in 2006 opnieuw geïntroduceerd na strengere regelgeving rond het volgen van patiënten gedurende ten minste 10 jaar na hun operaties. Maar omdat het monitoren van de implantaten en patiënten met hen niet altijd grondig is, noch goed wordt gerapporteerd, is het moeilijk om zeker te weten welke bijwerkingen implantaten op de lange termijn hebben.
Het beste idee, zoals altijd, is om alle mogelijke risico’s en voordelen van implantaten met uw arts te bespreken vóór elke procedure, en alert te zijn op eventuele symptomen die wijzen op een medische kwestie, suggereert Dr. Zuckerman. “Als een vrouw met implantaten een van de auto-immuunsymptomen begint te vertonen die we in ons rapport hebben beschreven, moet ze overwegen haar implantaten te laten verwijderen.”
Zie het oorspronkelijke verhaal hier.