GUY RAZ, presentator:
1 september is een datum die in het collectieve bewustzijn van het Japanse volk staat gegrift. Op die dag, in 1923, werd Tokio getroffen door een aardbeving met een kracht van 7,9, waarbij 140.000 mensen omkwamen. En sindsdien nemen elk jaar op 1 september miljoenen Japanners deel aan oefeningen om rampen te voorkomen.
Clayton Jones, die Japan versloeg voor The Christian Science Monitor, schreef een artikel over hoe die beving Japan voor altijd veranderde. Hij voegt zich nu bij me.
Welkom.
Mr. CLAYTON JONES (The Christian Science Monitor): Dank u.
Raz: Goed. Beschrijf hoe die aardbeving in 1923 bijna elk onderdeel van de Japanse voorbereiding op aardbevingen sindsdien heeft beïnvloed.
De aardbeving veroorzaakte drie dagen lang branden in Tokio, waarbij 140.000 mensen omkwamen. En sindsdien heeft Japan steeds weer geleerd wat er nodig is om zich voor te bereiden op zowel bevingen als tsunami’s.
Zo worden er jaarlijks oefeningen gehouden, rampenoefeningen. En het belangrijkste onderdeel daarvan is een vrachtwagen die door de verschillende buurten rijdt. En één kant is open en mensen worden uitgenodigd om in deze open truck te zitten. Het ziet eruit als een Japanse keuken. En de truck schommelt heen en weer. En je mag een echte beving meemaken. Je leert hoe je je gas moet uitzetten en onder de tafel moet gaan zitten. Dit is iets dat heel belangrijk is.
Japan is waarschijnlijk het meest actieve aardbevingsgebied in de wereld. Het krijgt ongeveer een vijfde van alle bevingen, en het had twee grote bevingen in de 20e eeuw. In 1995 was er de beving van Kobe, waarbij 6000 mensen omkwamen. Het is een manier van leven daar, Clayton. Gemiddeld 30 tot 40 zware aardbevingen per jaar.
De heer JONES: Ja. En als je daar woont, raak je eraan gewend, het schommelen en de gebouwen zijn zo ontworpen dat ze gewoon meebewegen. Het land is echt voorbereid op een grote beving ten zuidoosten van Tokyo. Dus deze in het noordoosten, voor de kust, was nogal een verrassing.
RAZ: Waarom meer plannen in het zuiden en zuidoosten dan in het noordoosten waar deze aardbeving plaatsvond?
Mr. JONES: Wel, door de aardbeving van 1923 in Tokio is er veel aandacht voor een bepaalde breuklijn in het zuidoosten. De beving van vrijdag vond plaats in een diepe geul in de oceaan voor de kust en ambtenaren keken daar gewoon niet zo naar als naar het zuidoosten.
RAZ: Het lijkt mij dat ondanks alle voorbereidingen en de aardbevingsbestendige gebouwen, een groot deel van de kustlijn van Japan kwetsbaar lijkt te zijn voor tsunami’s, en het lijkt erop dat dat echt de oorzaak is van veel van de doden. Dit zijn dichtbevolkte gebieden, de kustgebieden, nietwaar?
Mr. JONES: Ja, in grote lijnen. Ik bedoel, de meeste mensen wonen in de steden, die iets landinwaarts liggen. Maar in de loop der jaren heeft de regering enorme zeeweringen en andere dijken langs de kust gebouwd om te proberen de tsunamigolf weg te houden. Maar zoals we vrijdag op de foto’s zagen, werkt niet elke kering. Geef ons een idee van hoe u denkt dat deze ramp Japan zal treffen. Ik bedoel, veel van de gebouwen hebben de eerste aardbeving doorstaan. Maar het was de tsunami die de overweldigende hoeveelheid schade lijkt te hebben veroorzaakt.
Er is natuurlijk de economische schade. De aardbeving in Kobe heeft de economie zo’n 150 miljard dollar gekost. Deze was veel noordelijker. Hij trof slechts één grote stad, maar je hebt wel te maken met verlies van levens en veel landbouwgrond enzovoort.
Het belangrijkste voor mij is dat dit de eerste grote beving is waarbij het leger uitrukte. Een passieve natie heeft besloten zijn militairen hulp te laten bieden. Het zal interessant zijn om te zien hoe steeds meer mensen een grotere verantwoordelijkheid op zich nemen voor wat de zelfverdedigingstroepen worden genoemd.
Raz: Dat is Clayton Jones. Hij was hoofd van het Tokio bureau voor The Christian Science Monitor van 1990 tot 1994. Hij sprak met mij vanuit onze studio’s in Washington, D.C.
Clayton Jones, dank u.
Dank u.
(Soundbite van muziek)
RAZ: U luistert naar ALL THINGS CONSIDERED van NPR News.
Copyright © 2011 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze website gebruiksvoorwaarden en rechten pagina’s op www.npr.org voor meer informatie.
NPR transcripties worden gemaakt op een spoeddeadline door Verb8tm, Inc, een NPR contractant, en geproduceerd met behulp van een eigen transcriptieproces ontwikkeld met NPR. Deze tekst is mogelijk niet in zijn definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende verslag van NPR’s programmering is het audioverslag.