Toen Adrienne Erazo, onderzoekster bij een krant in Orange, Californië, voor de eerste keer zwanger werd, was de opwinding over het stichten van haar gezin onmiddellijk en diepgaand. Toen haar baby begon te groeien, kreeg ze een gevoel van doelgerichtheid, alsof dit was wat ze haar hele leven had moeten doen. Maar boven die vreugde hing een sluier van twijfel en schaamte: Deed ze iets verkeerd? Was ze haar baby iets aan het aandoen?
Ze dronk geen alcohol, rookte niet en gebruikte geen drugs – ze had gewoon overgewicht, maat 22W en was 1,80 m lang. Ze had het grootste deel van haar leven overgewicht gehad.
Ze bleef de bezorgde stemmen van haar man en familie horen die haar maanden eerder hadden verteld dat ze haar gewicht echt “onder controle” moest krijgen voordat ze zwanger zou worden. Ze bleef maar denken aan alle waarschuwingen die ze in het nieuws had gelezen over vrouwen met een maatje meer die zwangerschapsdiabetes hadden en hun baby’s met geboorteafwijkingen.
“Toen ik zwanger werd, was ik eerst verdrietig omdat ik me zo’n zorgen maakte,” zegt de 27-jarige. “Ik had blij moeten zijn.” Helaas is Erazo niet de enige.
Guidelines van het American College of Obstetricians and Gynecologists dringen er bij zorgverleners op aan om plus-size vrouwen te adviseren om gewicht te verliezen vóór de zwangerschap, gewichtstoename tijdens de zwangerschap te beperken en babygewicht snel te verliezen na de zwangerschap. De Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention rangschikt overgewicht of obesitas tijdens de zwangerschap bijna op hetzelfde risiconiveau als ongecontroleerde hoge bloeddruk, diabetes, roken of drinken.
Met alle waarschuwingen over hoe gevaarlijk overgewicht is – en de uitdrukking “obesitasepidemie” die regelmatig in het nieuws verschijnt – is het geen verrassing dat vrouwen als Erazo zich angstig en schuldig voelen over hun zwangerschap en ten minste een deel van de tijd slecht over zichzelf denken.
Een positievere kijk
Gelukkig voor Erazo en talloze andere vrouwen met een maatje meer, is de waarheid lang niet zo beangstigend. Na negen maanden zwangerschap zonder complicaties beviel Erazo van Orion, een zoontje van 9 pond met zacht bruin haar en de chocoladebruine ogen van zijn vader.
Nu zwanger van haar tweede kind, wil Erazo dat je iets weet: “Ik ben dik en zwanger en ik voel me prima,” zegt ze eenvoudig. “Het is belangrijk dat andere moeders weten dat je geen slechte moeder bent en dat je geen slechte moeder zult zijn alleen omdat je een maatje meer hebt.”
In feite, als je een maatje meer vrouw bent, maak je deel uit van een groeiende sorority. In de Verenigde Staten wordt meer dan de helft van de zwangere vrouwen als overgewicht of obesitas beschouwd. “Overgewicht” wordt gedefinieerd als een body mass index (BMI) van 25 tot 29,9, en een BMI van 30 of meer wordt als zwaarlijvig beschouwd. (U kunt uw BMI hier berekenen.) Hoewel vrouwen met een maatje meer een verhoogd risico op complicaties hebben, zijn de meeste daarvan beheersbaar als ze zich voordoen, en overgewicht betekent niet dat je voorbestemd bent voor een problematische zwangerschap.
“De meeste vrouwen met een maatje meer hebben een volkomen normale zwangerschap en normale baby’s. We maken momenteel veel ophef over de grootte van de moeder. Dit vergroot alleen maar de risico’s en maakt vrouwen bang,” zegt Cornelia van der Ziel, klinisch docent verloskunde aan de Harvard Medical School en gynaecoloog in een privépraktijk.
“De kans is groot dat vrouwen met een maatje meer een gezonde zwangerschap hebben,” zegt Brette McWhorter Sember, moeder van twee kinderen en medeauteur van Your Plus-Size Pregnancy. “Het klinkt vaak alsof de kansen tegen vrouwen met een maatje meer zijn, maar de waarheid is dat de kans het grootst is dat je een perfect gezonde zwangerschap hebt, dat er niets mis is met de baby en dat de bevalling geweldig verloopt. Het hoeft niet zo’n probleem te zijn.”
Zoals de onderstaande vrouwen kunnen bevestigen, hoeft je gewicht echt niet zo’n probleem te zijn – en het is mogelijk om een gezonde zwangerschap en een gezonde baby te hebben.
Adrienne: zwangerschapsdiabetes overwinnen
Erazo en haar man Marcelo besloten op de verjaardag van haar man te proberen een tweede kind te krijgen. Twee weken later was ze zwanger. Ze waren dolblij en hoopten dat ook deze zwangerschap zonder complicaties zou verlopen.
Deze keer kreeg Erazo echter zwangerschapsdiabetes. Je hoort de spanning in haar stem als ze praat over de toekomst en zich zorgen maakt over de gevolgen van zwangerschapsdiabetes voor haar baby.
Ze weet natuurlijk niet wat er gaat gebeuren met de bevalling of de gezondheid van de baby, maar ze probeert zichzelf niets te verwijten. In plaats daarvan richt ze zich op het benaderen van voedsel op een andere manier. In plaats van haar zwangerschapsdiabetes-diagnose te interpreteren als een veroordeling of een oordeel over haarzelf als vrouw met een maatje meer, is ze positief en omarmt ze een nieuwe, gezondere manier van eten. Ze voelt zich al beter.
“Deze zwangerschap is totaal anders,” zegt ze. “Het is echt een positieve ervaring vanwege alle realisaties die ik heb gemaakt over hoe ik eet en hoe dit dieet me laat voelen. Ik voel me gezonder.” Ze voegt eraan toe: “Ik geloof echt dat ik de rest van mijn leven op deze manier zal eten.”
Ze houdt van haar lichaam als ze zwanger is – een verschuiving die ze niet had verwacht. Jarenlang heeft ze haar lichaam verborgen gehouden voor mensen, overweldigd door de negatieve aandacht die haar grote omvang soms trok. Ze zoog haar buik in. Ze verstopte zich achter flodderige kleren. Maar nu ze zwanger is, voelt ze zich mooi, zelfs sexy.
“Ik ben zo trots op mijn buik,” zegt ze. “Het is oké dat ik nu eens groot ben, want ik ben zwanger. Bovendien voel ik me zo speciaal als ik zwanger ben. Het feit dat ik dit prachtige wezen in mijn lichaam kan laten groeien, is een zegen. Ik heb het gevoel dat ik een doel heb.”
Amie: zwangerschap zonder complicaties
Toen Amie Blasi zwanger werd, was dat een verrassing. Als medewerkster van een dierenwinkel in Lakeland, Florida, was Blasi bezig met de afronding van haar scheiding van haar eerste echtgenoot en met het maken van plannen voor de toekomst met haar verloofde, Nathaniel. Haar eerste hint dat ze zwanger was, kwam tijdens haar werk.
“Ik was een kooi aan het schoonmaken na een knoeiboel, en ik werd kotsmisselijk van de geur,” herinnert ze zich. “Ik had er nooit eerder last van gehad en ik was de rest van de dag misselijk. Ik vermoedde dat het kwam omdat ik zwanger was.”
Zodra ze hoorde dat ze zwanger was, maakte ze zich zorgen dat ze haar baby pijn zou doen door haar overgewicht. De 27-jarige Blasi, 1 meter 80 groot en met lang rood haar op haar rug, weegt nu zo’n 280 kilo en is een huismoeder. Voordat ze zwanger werd, was ze 60 pond afgevallen en had ze maatje 22, maar het gewichtsverlies maakte haar angsten niet minder erg.
Er bleek niets aan de hand: Na een zwangerschap zonder complicaties en een eenvoudige bevalling, beviel ze van een gezonde baby met pluizige oren en een donkere lok haar op haar hoofd die, herinnert ze zich, “zo zacht was als een kitten.” Ze woog 8 pond en 13 ons en heeft de oogvorm van haar moeder en de donkerbruine oogkleur van haar vader.
Jennifer: een “gemakkelijke” zwangerschap
Toen Jennifer Mountain, een 29-jarige moeder van één kind en een aannemer in onroerend goed in Haslet, Texas, zwanger werd, was het laatste waar ze aan dacht hoe haar gewicht haar baby zou beïnvloeden. Ze was haar master in sociaal werk aan het afronden, werkte parttime bij een makelaarskantoor en liep stage bij een dagopvangcentrum voor daklozen. Bovendien hadden zij en haar man net het faillissement aangevraagd.
“Mijn grootste verrassing van de zwangerschap was hoe gemakkelijk het ging. Het was een zegen”, zegt de Texaanse, die 1 meter 80 was en 245 woog voordat ze zwanger werd.
Ze kwam tijdens de zwangerschap 10 tot 15 kilo aan zonder haar dieet te veranderen, en ze testte negatief op “alles wat je ‘hoort’ te krijgen als zwangere vrouw met een maatje meer” – zoals zwangerschapsdiabetes en zwangerschapsvergiftiging.
Ironiek genoeg waren het haar vrienden en familie – niet de medische professionals – die haar steeds nare uitkomsten voor haar zwangerschap voorspelden.
“Je kunt gezond zijn en overgewicht hebben, en het was fijn dat medische professionals me daarin steunden,” zegt ze. “Het was soms wel een beetje verontrustend dat mijn familie zo slecht reageerde. Ik luisterde gewoon niet naar ze.”
Mechelle: voorbij negativiteit
Mechelle Lehman nam een pauze van het behalen van haar graad in het voortgezet onderwijs toen ze ontdekte dat ze voor de eerste keer zwanger was. Zij en haar man, Jon, waren net verhuisd naar een nieuwe stad. Ze zegt dat ze zich even zorgen maakte over haar gewicht dat haar zwangerschap zou beïnvloeden.
In plaats daarvan verliep haar zwangerschap zonder problemen. Maar dat weerhield haar er niet van om af en toe negatieve opmerkingen over haar gewicht te krijgen van vreemden en bekenden.
Lehman, nu een 28-jarige huismoeder van twee kinderen in DeKalb, Illinois, is 1,80 m lang en schommelt tussen maat 16 en maat 24. Tijdens haar zwangerschappen, zegt ze, konden de mensen niet zien dat ze zwanger was tot ze al ver gevorderd was. “Ik ben niet veel veranderd tijdens mijn zwangerschappen,” zegt ze. “Het enige verschil was dat mijn grote zandloper vorm – die ik een oneindig glas noem! – wat hobbeliger werd rond het midden.”
Toch maakten mensen af en toe negatieve opmerkingen over haar gewicht – in de veronderstelling dat ze niet zwanger was – zelfs als ze haar volgens haar “meest zwangere” outfits droeg. Maar ze denkt dat dat meer hun probleem is dan het hare.
“Dit is hoe ik het zie: Ik heb het grootste deel van mijn leven maat 16 tot 24 gedragen,” zegt ze nuchter. “Je raakt gewend aan die opmerkingen. Je kunt ervoor kiezen om je boos te laten maken, of je kunt ervoor kiezen om te proberen ze te negeren. Dat is wat ik doe. Volgens mij is het belangrijkste van je zwangerschap dat je gewoon gezond eet en je omringt met aardige mensen.”
Ze voegt eraan toe: “Je moet proberen te genieten van het zwanger zijn. Het is de ervaring van je leven.”
En Lehman genoot van haar zwangerschappen. Haar eerste zwangerschap leverde een gelukkig, gezond meisje op, Mallora. Haar tweede zwangerschap verliep zonder complicaties en ze beviel van de 8 pond wegende Thorsten.