Effect van verneveld albuterol op serumkalium en hartritme bij patiënten met astma of chronisch obstructieve longziekte

Studiedoelstelling: Het evalueren van de metabole en cardiopulmonaire effecten van verneveld albuterol bij patiënten met matige tot ernstige exacerbaties van astma of chronisch obstructieve longziekte.

Opzet: Open-label, prospectieve studie.

Setting: De spoedeisende hulp van een universitair medisch centrum.

Patiënten: Tien patiënten met matige tot ernstige exacerbatie van astma.

Interventies: Elke patiënt kreeg vernevelde albuterol 2,5 mg gedurende ongeveer 10 minuten.

Metingen en belangrijkste resultaten: Serumkalium, hartslag en hartritme, bloeddruk, en longfunctie werden gemeten voor de behandeling en om de 15 minuten gedurende 2 uur na de behandeling. De serumkaliumconcentraties daalden significant (p < 0.05) binnen 75 minuten na aanvang van de behandeling, van een uitgangswaarde van 4.5 +/- 0.6 mEq/L (range 3.5-5.5 mEq/L) tot 3.7 +/- 0.5 mEq/L (range 2.8-4.4 mEq/L) aan het einde van de verzamelperiode (120 minuten). Het forceerd expiratoir volume in 1 seconde nam significant toe in de loop van de tijd bij patiënten met astma (p < 0.05). Er traden geen statistisch significante veranderingen op in bloeddruk, hartslag, of gecorrigeerde QT-intervallen. Het gebruik van een bèta 2-agonist met een inhalator voorafgaand aan de spoedeisende hulp werd niet geassocieerd met een verlaagd serumkalium bij opname.

Conclusies: Vernevelde beta-agonisten zijn over het algemeen werkzaam en veilig bij patiënten met acute bronchospasmen. Nauwgezette controle van serumelektrolyten, hartslag en ritme bij risicopatiënten (ouderen, mensen met reeds bestaande hartziekte) wordt echter geadviseerd voordat deze personen herhaalde doses krijgen via continue aerosol toediening.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *