Endometriumablatie (EA) wordt sinds twee decennia uitgevoerd als alternatief voor hysterectomie bij vrouwen met disfunctioneel-uterien bloedverlies dat niet reageert op medische behandeling. In tegenstelling tot hysterectomie is deze minimaal invasieve procedure echter geen doeltreffend anticonceptiemiddel. Zwangerschap na EA is gerapporteerd, maar de risico’s en complicaties ervan zijn niet benadrukt. Dit is een verslag van twee dergelijke gevallen en een overzicht van de literatuur, met een nadere beschouwing van het frequente negatieve resultaat. Een 25-jarige vrouw onderging een EDA wegens een disfunctionele baarmoederbloeding die niet reageerde op medische behandeling. Zij had geen eerdere operaties ondergaan, in het bijzonder geen myomectomie of keizersnede in het verleden. Ze weigerde een gelijktijdige tubal ligatie. Ze werd vijf jaar later zwanger in het vroege voorjaar van 2007 en liep een grote baarmoederbreuk op bij 24 weken en overleed in juni 2007 als gevolg van massale inwendige bloedingen op 29-jarige leeftijd. Een 34-jarige vrouw met eerdere hysteroscopische EA werd minder dan een jaar na de operatie zwanger. Op dat moment weigerde ze een sterilisatie van de eileiders omdat haar echtgenoot een vasectomie had ondergaan. Helaas eindigde de relatie kort na de operatie en had zij onbeschermde geslachtsgemeenschap met een nieuwe partner. De zwangerschapsonderbreking werd gecompliceerd door placenta increta, waardoor onmiddellijke abdominale hysterectomie nodig was. Zwangerschap na EA is geen zeldzaam verschijnsel, ongeacht welke techniek wordt gebruikt. Of vrouwen er nu voor kiezen hun zwangerschap voort te zetten of te beëindigen, deze klinische situatie kan gepaard gaan met ernstige complicaties en zelfs moedersterfte. Voorlichting over anticonceptiemogelijkheden op het moment van de bevalling is van het grootste belang.