De bedrading in uw huis is de krachtsnelweg die alles voedt wat elektrisch is in het huishouden. Na verloop van tijd kunnen delen ervan beschadigd of verslechterd raken en een ernstig brand- of schokgevaar opleveren. Maar ouderdom alleen betekent niet dat bedrading inherent onveilig is, noch dat oude bedrading automatisch moet worden vervangen. Er is een ervaren professional voor nodig om de conditie van oude bedrading en het vermogen om de elektrische belasting van uw huis aan te kunnen goed te beoordelen, maar er zijn een paar dingen die u kunt controleren die u een vroege indicatie kunnen geven van waar het staat.
Oude bedrading identificeren
Het oudste type bedradingssysteem dat in huizen wordt aangetroffen heet knop-en-buis, genoemd naar de isolerende knoppen en buizen die worden gebruikt om de bedrading langs en door het geraamte van het huis te laten lopen. Knop-en-buisbedrading werd als afzonderlijke draden – een zwarte hete draad en een witte neutrale draad – door het hele huis geleid. De keramische isolatoren voorkomen dat de draden elkaar raken en in contact komen met hout en andere brandbare materialen. Om verbindingen te maken en draden te verbinden, soldeerden elektriciens de draden en wikkelden ze dan in met een rubberen isolatietape, frictietape genaamd. Verbindingen werden meestal niet gemaakt in aansluitdozen, zoals tegenwoordig. Gezien de leeftijd van deze bedradingssystemen (de meeste dateren van vóór 1940), is het meestal moeilijk om de hete en neutrale draden te identificeren, omdat beide in wezen zwart zijn van vuil en stof. De isolatie van de neutrale draden kan ook een donkere kleur hebben met een witte lijn of tracer, in plaats van helemaal wit.
Geen aarde
Aangezien het een tweedraads systeem is, heeft de bedrading van schakelaars en buizen geen aardingssysteem voor de veiligheid. Dit maakt de bedrading niet noodzakelijkerwijs onveilig in het gebruik, maar het sluit wel een belangrijke veiligheidsfunctie uit die op moderne bedradingssystemen wordt aangetroffen. Het betekent ook dat er geen aarding is om apparaten en gevoelige elektronica te beschermen, waardoor ze kwetsbaar zijn voor schade door stroompieken.
Het is niet haalbaar om een aarding toe te voegen aan knop-en-buisbedrading, dus als u een echte aarding nodig heeft voor circuits in uw huis, zult u de bedrading moeten vervangen. Knop-en-buis systemen kunnen worden uitgerust met GFCI-contactdozen om hun veiligheid te verbeteren, op voorwaarde dat de draden zijn aangesloten met de juiste polariteit (hete draad naar hete terminal, neutrale draad naar neutrale terminal). GFCI-contactdozen creëren geen echt aardingstraject, maar ze detecteren aardingsfouten en sluiten de stroom af.
Mag je oude bedrading houden?
Volgens de National Electrical Code (NEC) en de meeste plaatselijke voorschriften die de NEC volgen, mag bestaande bedrading met knoppen en buizen in een huis in gebruik blijven. Het kan ook legaal zijn om uitbreidingen toe te voegen aan de bedrading van buizen en pijpen, mits de juiste materialen en technieken worden gebruikt. Historische huizen kunnen een speciale vergunning krijgen voor diverse restauratiewerkzaamheden aan de bedrading van buizen en pijpen. In situaties waar aan de bedrading van buizen en pijpen moet worden gewerkt, is het mogelijk om de oude bedrading te verbinden met nieuwe niet-metalen (NM) kabel, met gebruikmaking van aftakdozen om alle verbindingen te beschermen. Dit en alle andere werkzaamheden aan de bedrading moeten echter voldoen aan de plaatselijke voorschriften.
Veel voorkomende problemen om naar te zoeken
De bedrading van knoppen en buizen wordt gevaarlijk wanneer de isolatie van de draden is weggesleten, wanneer de installatie of aanpassing niet goed is uitgevoerd, of wanneer deze is bedekt met isolatie van het gebouw, waardoor de bedrading oververhit kan raken en mogelijk brand kan veroorzaken. Hier zijn enkele typische problemen met oude bedrading die mogelijke gevaren zijn en kunnen aangeven dat de bedrading moet worden vervangen:
- Gescheurde, ontbrekende of beschadigde draadisolatie, waardoor het metalen deel van de draad bloot komt te liggen: Dit is een veel voorkomend probleem, en draden met beschadigde isolatie moeten worden aangepakt door een professional.
- Bedrading omgeven door bouwisolatie van elk type: Wees zeer voorzichtig bij het isoleren van een zolder om ervoor te zorgen dat u geen actieve knob-and-tube die in balkholtes lopen bedrading omringt met losse vulling of batt isolatie.
- Blootliggende lassen (niet in een elektrische doos) omwikkeld met moderne plastic elektrische tape, meestal wat aangeeft dat de draden niet zijn gesoldeerd: Blootliggende lasverbindingen moeten worden gesoldeerd.
- Zekeringen in de zekeringkast die groter zijn dan 15 of 20 Ampère: Oude bedrading was niet gedimensioneerd voor de grote apparaten van vandaag, die 30-, 40-, of 50-amp service nodig kunnen hebben. Een zekering van 30 ampère of meer in een buizenstelsel duidt op een “overbelast” circuit, wat zeer gevaarlijk is. Als algemene regel geldt dat oude bedradingscircuits voor niet meer dan 15 ampère mogen worden beveiligd.
Vervangen van tweedraads (twee sleuven) contactdozen
Aangezien de bedrading van knopen-en-buizen geen aarding heeft, worden deze meestal bedraad met twee sleuven contactdozen, die geen ronde aardingsopening hebben. Wanneer u een beschadigde contactdoos vervangt, is het een veel voorkomende fout dat mensen een contactdoos met twee gleuven vervangen door een geaarde contactdoos met drie gleuven, wat de standaard is in de meeste installaties. Dit is echter een ernstige fout, omdat de aanwezigheid van een geaarde wandcontactdoos met drie gleuven een aardingssysteem impliceert dat niet aanwezig is bij de bedrading van buizen en pijpen.
Het NEC staat twee oplossingen toe: de oude wandcontactdoos met twee gleuven vervangen door een nieuwe met twee gleuven; of de contactdoos vervangen door een GFCI-contactdoos met het opschrift “No Equipment Ground” om aan te geven dat deze geen aarding heeft. Deze oplossing maakt het mogelijk moderne drie-polige stekkers te gebruiken.