Franse rap is zwaar ondergewaardeerd en een obscure subcultuur binnen de rapgame. De opkomst vond plaats kort nadat onze eigen hiphoplegendes opkwamen uit een miskend randje van de muziek, en ons kennis lieten maken met het genre.
Franse hiphop heeft een iets kortere geschiedenis dan trendsettende Amerikaanse rap, en een kleinere aanhang.
Franse rap begon zo’n 30 jaar geleden in de banlieues van Parijs, maar werd door een groot deel van de bevolking afgedaan als een rage die uiteindelijk zou uitsterven.
In de banlieues lagen dezelfde problemen die onze wijken en getto’s teisteren; geweld, moord, onrecht, drugs, straatcriminaliteit, raciale verdeeldheid.
Er was een beweging op gang gekomen, en woede was de brandstof ervan.
“Het grappige is, dat hoewel rap hier in de Verenigde Staten is gepionierd, Frankrijk sinds het begin van de jaren tachtig op de tweede plaats staat.”
Sinds het eind van de jaren tachtig heeft de Franse rap zich aangesloten bij onze Amerikaanse stroming, kijkend naar de opkomst en ondergang van hun eigen tijdlegendes. Amerikaanse invloeden zoals NWA, die singles uitbracht als “Fuck Tha Police” die spraken over de harde realiteit waarmee minderheden te maken kregen in binnensteden en buurten met lage inkomens.
Franse rap werd al snel een politieke uitlaatklep en ontwikkelde zijn eigen aanhang, waar rappers spraken over de raciale verschillen die zowel Frankrijk als Afrika in die tijd troffen.
De Noisey Guide to French Rap zet de verschillende takken van muziek uiteen, waarbij het wordt opgedeeld in de belangrijkste vijf groepen: French Trap, Conscious Rap, Street Rap, Variety Rap, Nice Kids, en Weirdos.
Elk genre doet zijn naam eer aan, de normaal zwaardere bars van French Trap zijn snel in het herbeleven van het dagelijks leven van een Fransman over een trap beat, Nice Kids en Weirdos een nieuw ontwikkelde multi-sectie vrije vorm.
In 2017 zijn sommige idolen relevant gebleven en hoog aangeschreven als de OG-rappers van hun tijd, terwijl anderen zijn opgedoken met een nieuwe golf van kunst en expressie.
PNL
PNL (Peace and Loves) bestaat uit de Frans-Arabische broers Tarik en Nabil Andrieu die al een paar jaar meedraaien in de muziekscene. Ze hebben tot nu toe drie albums uitgebracht, waarvan hun derde hun grootste hit is, Dans La Légende, waarvan wereldwijd meer dan 600.000 exemplaren zijn verkocht.
In het midden van de Parijse protesten van 2016 met betrekking tot arbeidswetten en de reeks terroristische aanslagen in Parijs van 2015, klonk de verontwaardiging van het Franse volk duidelijk door in de straten. Onder de jongere generatie millennials sprak PNL tot heel Frankrijk en de wereld.
“Le Monde ou Rien” – “De wereld of niets” werd iets van een eerbetoon. Frankrijk was solidair, ontroerd door de tragedies en de ontberingen die het land in enkele maanden tijd zowel economisch als sociaal troffen.
Het nummer is een voorbeeld van de invloed van PNL op de generatie die de huidige rapgolf die de band uitbeeldt kan waarderen en overschaduwen.
Hoewel de oorsprong van Franse rap zich richt op politiek, spreken de nonchalante vibes van PNL tot een anderszins politiek ongeremde jeugd.
Zelfs als je niet weet wat PNL zegt, is het makkelijk om hun muziek te volgen en ervan te genieten.
Booba
Booba, geboren Elie Yaffa, wordt beschouwd als de Kanye West van de Franse rap.
Booba, die de “Gangsta Rap” van de hiphop belichaamt, richt zich in zijn muziek meestal op donkere thema’s die een afspiegeling vormen van de beïnvloeders van de jaren ’90, zoals Biggie en Tupac.
In de jaren ’90 vormde Booba Lunatic, een rapduo met Ali, een Franse rapper uit Marokko. Lunatic voldeed echter niet aan de normen van de OG’s.
Booba maakte vervolgens “zes soloalbums, vier mixtapes, vier platina platen, zes gouden platen,” en werd de meest legaal gedownloade artiest in Frankrijk. Booba is een van de meest vereerde raplegendes in Frankrijk.
Hun meest recente werk is wat meer cultureel mainstream, maar nog steeds aanstekelijk, en behoudt zijn aanwezigheid als de originele rapgod.
Oxmo
Oxmo is een van de “vet” rappers die als pionier heeft gewerkt naast Booba in de jaren ’90 van de hiphop.
Oxmo is geboren in Mali en wordt beschouwd als een van de originele MC’s van de Franse hiphop voordat hij als kind naar Parijs verhuisde. Toen hij in de stad woonde, werd hij blootgesteld aan veel geweld. Dit kwam terug in zijn rapcarrière en werd van grote invloed op zijn muziek.
Oxmo en Booba werkten naast elkaar, omdat ze beiden deel uitmaakten van Time Bomb, het rap- en hiphopcollectief dat bestond uit de beste Franse rappers van de jaren 90.
Zowat elk stukje Franse rap na 1995 of 1996 werd op z’n kop gezet: Er is duidelijk een voor en na Tijdbom. Franse rap was niet langer alleen maar woorden over muziek heen, waar mensen blij waren met het zo snel mogelijk spugen van rijmpjes.
“We wilden onze maatjes verbazen,” vertelt Oxmo aan Noisey, “We praatten tegen elkaar .”
De vorming van Time Bomb was monumentaal voor de stroom van hiphop in het land.
Het belang van de groep bracht de beste rappers in de game samen, waardoor rap van pas ontdekte bewuste poëzie veranderde in een razende strijd om wie de grootste was en wie het belangrijkste te zeggen had.
Van toen af aan was het een kwestie van accentuatie, tempo, intonatie – kortom, ritme en flow. Het was niet langer de bedoeling om zogenaamde poëzie te maken of om de politieke geschiedenis van Frankrijk in zes maten samen te vatten: Franse rap had eindelijk de techniek ontdekt. Het was alsof een stel huisschilders plotseling naar Michelangelo had gekeken.
Suprême NTM
Suprême NTM, wat staat voor “nique ta mère” (neuk je moeder), rappen sinds 1989. Ze bestaan uit Joey Starr en Kool Shen.
Sinds hun prille begin hebben de twee 6 succesvolle albums uitgebracht en hebben ze getekend bij Sony entertainment.
Ze behandelen verschillende onderwerpen van racisme en raciale ongelijkheid die Frankrijk beïnvloeden en hebben gespeeld met verschillende soorten rap, waarbij ze hun muziekstijlen vaak veranderen. Uit de Culture Trip:
‘J’appuie sur la Gâchette’ (‘Ik haal de trekker over’), een liedje over zelfmoord, werd gecensureerd op de Franse tv-zenders, wat ertoe leidde dat Franse radiostations de muziek van de groep gingen boycotten. Pose ton Gun’ (‘Leg je pistool neer’) daarentegen, een anti-gewelddadig nummer dat nogal ongebruikelijk is voor de groep, samplede het nummer ‘And I Love Her’ van de Amerikaanse zanger Bobby Womack.
Gradur
Gradur, volledige naam Wanani Gradi Mariadi, is van Congolese afkomst en is momenteel bezig de trap scene te bodyen. Van High Snobiety:
Hij ging op jonge leeftijd het leger in, en begon pas met het schrijven van songteksten nadat hij zijn been op drie plaatsen had gebroken. Hij worstelde voor een break vroeg in zijn carrière (geen woordspeling bedoeld), voordat zijn video’s werden gedeeld op Facebook door andere high-profile artiesten in de scene.
Hij wordt beschreven als Frankrijk’s “Grootste Trap Ambassadeur.” De onderwerpen van Gradur zijn wat je normaal gesproken in een trapsong tegenkomt: “geld, spieren, drugs, wapens, grote auto’s, zwembaden, paleizen en jachten”, maar zijn eigen ontwikkelde rapfreestyle, Sheguey, is makkelijk en leuk om op te bumpen.
“Toen Booba, Hifi, en Hill G zich samen achter de microfoon bevonden, wilde ieder de ander overtreffen, en het resultaat stuurde hen de stratosfeer in,” schrijft Noisey, verwijzend naar enkele Time Bomb-legendes.
Hoewel Franse rap het conscious rap-tijdperk voorbij is, en zich minder richt op de politieke kwesties van het land, blijft de scene net zo belangrijk voor de genieën van de huidige en aankomende generatie.
De Franse hiphop is bloeiend en springlevend, rijp en klaar om ontdekt te worden door de wereld; hopelijk zien we de scene snel volwassen worden en de wereldwijde reputatie krijgen die het verdient.
