De titelverdedigers van het WK zijn een team dat de geschiedenis zal ingaan, niet alleen om wat het als team heeft bereikt, maar ook om degenen die erin spelen.
Voor hen zijn veel Spaanse spelers gekomen en gegaan, die nooit internationale glorie hebben geproefd, maar die Spanje niettemin in de internationale schijnwerpers hebben gezet.
De wereld is gezegend met Spaans voetbal, een spel dat zo vaardig wordt gespeeld dat het als een eigen vorm van kunst kan worden beschouwd.
Hier volgen de 20 spelers die hebben bijgedragen aan Spanje’s onderscheiding als een van de première landen in de voetbalwereld.
In het belang van respect voor het spel en de evolutie ervan door de tijd heen, zijn de spelers niet gerangschikt, maar eerder gegroepeerd per tijdperk.
Twintig jaar na de oprichting had FC Barcelona zijn eerste echte ster. Een jaar later kwam Spanje met zijn eerste nationale elftal en werd Josep Samitier ook Spanje’s eerste echte ster.
Samitier staat tweede op de lijst van Barcelona’s topscorers aller tijden en won 12 Catalaanse kampioenschappen, het eerste kampioenschap in de competitie voordat La Liga werd geïntroduceerd.
Niet alleen was Samitier een primeur in vele opzichten, hij was effectief, productief en belichaamde het beste van wat Spanje in die tijd te bieden had.
Rafael “Pichichi” Aranzadi
Rafael “Pichichi” Aranzadi scoorde meer doelpunten dan hij in actie kwam voor Athletic Bilbao. Het tempo van zijn doelpunten is zelden of nooit geëvenaard.
De Spaanse krant Marca reikt elk jaar de “Pichichi” trofee uit aan de topscorer van La Liga ter ere van een van de oorspronkelijke nationale en internationale sterren van Spanje.
Paulino Alcántara
Paulino Alcántara is ook een van de spelers die in 1920 werd gekozen om het eerste nationale elftal van Spanje te vertegenwoordigen, maar besloot thuis te blijven en zijn medische opleiding af te maken. Hij sloot zich het jaar daarop aan bij het team.
Alcántara is de all-time doelpuntenmaker van FC Barcelona. Hij hielp de club vijf Copa Del Rey’s en 10 Catalaanse kampioenschappen te winnen.
Ricardo Zamora
Ricardo Zamora was een van de vele primeurs voor Spanje. Hij is een van de eerste spelers die geselecteerd werd voor het eerste Spaanse nationale elftal. Hij is de eerste echte sterdoelman van Spanje. Hij is ook de eerste echte persoonlijkheid van het Spaanse elftal.
Zamora stond over de hele wereld bekend om zijn dapperheid en uitmuntendheid op de keeper positie. Met zijn lengte van 1.90 m was Zamora een intimiderende keeper die ook een beetje een rebel was. Op weg naar huis van het behalen van de zilveren medaille op de Olympische Spelen van 1920, werd Zamora gearresteerd voor het smokkelen van Havana-sigaren. Ook werd hij tijdens het toernooi uit een wedstrijd gezet omdat hij een Italiaanse speler had geslagen.
Zamora mag dan geen modelburger zijn geweest, maar zijn “laat nooit iemand over me heen komen”-houding droeg hij ook uit op het veld, waar hij werkelijk nooit iemand over zijn netten heen liet komen. Tot zijn successen behoorde het verslaan van een Engels nationaal team dat nog nooit was verslagen door een team buiten de Britse eilanden.
Naast het talent en de controverse, was Zamora ook een trendsetter. Zijn witte polotrui en pet zouden nog jaren de basis van de keepersuitrusting vormen, zelfs nu nog.
César Rodríguez Álvarez
César Rodríguez Álvarez is met 235 doelpunten de topscorer aller tijden van FC Barcelona in competities exclusief vriendschappelijke wedstrijden. Hij hielp de club aan vijf La Liga titels en een totaal van 13 titels tijdens zijn ambtstermijn bij de Catalaanse club.
Álvarez wordt herinnerd als onderdeel van een legendarische Barcelona frontlinie in het seizoen 1951-1952 waarin de club vijf trofeeën vergaarde. Hij was Barcelona’s op één na hoogste doelpuntenmaker dat seizoen achter Ladislao Kubala met 21 doelpunten.
Telmo Zarra
Telmo Zarra is de meest productieve doelpuntenmaker in de geschiedenis van het Spaanse voetbal. Zijn doelpuntentotaal van 252 in de competitie is ongeëvenaard door welke Spanjaard dan ook. Hij heeft ook nog 81 doelpunten in de beker gescoord.
Wat Zarra’s scorend vermogen nog indrukwekkender maakt was zijn lengte. Zarra was een veel grotere spits dan typisch is voor een Spaanse speler en zijn vermogen om zich aan te passen aan de snelheid en behendigheid van kleinere spelers is een prestatie op zich.
Zarra was de ster tijdens de gouden jaren van Athletic Bilbao, waarin de club één keer La Liga won en vijf keer de Copa Del Rey. Tijdens zijn periode bij de club werd Zarra zes keer onderscheiden met de Pichichi trofee.
Als resultaat van zijn uitzonderlijke doelpunten, wordt elk jaar de Zarra Trofee uitgereikt aan de beste Spaanse nationale doelpuntenmaker in La Liga.
Alfredo Di Stefano
In de beginjaren van La Liga, mochten Spaanse clubs slechts drie buitenlandse spelers op het roster hebben. Hoewel deze regel een obstakel leek te vormen voor het samenstellen van de beste startende elf, begonnen de topclubs van de competitie gebruik te maken van een zeer effectieve en nogal ingenieuze maas in de wet:
Nationaliseer je spelers.
Alfredo Di Stefano is zonder twijfel het grootste product van deze maas in de wet. Di Stefano werd oorspronkelijk in Argentinië geboren en won in 1947 zelfs een Copa America met dat land, maar zou uiteindelijk de Spaanse nationaliteit krijgen en bij Real Madrid gaan spelen. Hoewel niet Spaans van geboorte, neemt Di Stefano een belangrijke plaats in in het Spaanse voetbal.
Onder leiding van Di Stefano en mede-steraanvaller Ferenc Puskás, domineerde Real Madrid zoals geen enkele andere voetbalclub in de geschiedenis ooit heeft gedaan. Tijdens Di Stefano’s ambtstermijn bij de club van 1953-1964 won Madrid acht Liga-titels en vijf opeenvolgende Europese Kampioenschappen (Champions League vandaag).
Amancio Amaro
In 1962 drong Santiago Bernabéu er zelf op aan dat Amancio Amaro bij Real Madrid werd gecontracteerd.
Het zou een slimme beslissing blijken te zijn, want Amancio zou deel uitmaken van een van de grootste periodes in de geschiedenis van Real Madrid, waarin hij de club hielp zes La Liga titels te winnen in zijn eerste zes seizoenen.
Een aspect dat deze speler onderscheidt van de besten voor hem was de kans om in een Spaans nationaal team te spelen na de Spaanse Burgeroorlog. De wijdverspreide politieke onrust en de oorlog verkortten de carrières van de oudste generatie Spaanse voetballers en weerhielden het team ervan om echt te concurreren op zijn potentieel.
Amancio zou het Spaanse nationale team helpen naar een van zijn grootste prestaties te leiden, het Europees Kampioenschap van 1964 waarin de Spanjaarden de titelverdedigers, de Sovjet-Unie, versloegen.
Luis Suarez
Eén van de weinige Spaanse grootheden die zijn beste jaren buiten La Liga beleefde, was Luis Suarez.
Suarez was het meesterbrein van het dominante Inter Milan team van de jaren ’60 en de Spaanse Europese Kampioenen van 1964.
Hij was de Xavi/Iniesta hybride van zijn tijd. Zijn creativiteit en balbeheersing leidden Barcelona naar twee Liga titels, Inter naar drie Scudetto’s en twee opeenvolgende Europa Cups en Spanje naar één Europees Kampioenschap.
Hij wordt het meest herinnerd voor zijn tijd bij “Il Grande Inter,” het meest dominante clubteam van de jaren 60.
Jose Antonio Camacho
Het is moeilijk om als verdediger als een all-time great te worden beschouwd, tenzij je een keeper bent. Flitsen van defensieve genialiteit maken maar al te vaak plaats voor ongelofelijke doelpunten en vertoon van magisch voetenwerk op weg naar het net.
Jose Antonio Camacho zou niet een van deze vergeten verdedigers zijn. Camacho wordt beschouwd als een van de belangrijkste spelers van de late jaren ’70 en door de jaren ’80 voor Real Madrid. Gedurende zijn 15 jaar bij de hoofdstedelijke club, verdedigde Camacho negen Liga titels en twee Europa Cups.
Zijn controle en evenwicht op het veld was onberispelijk. Hij ontving slechts één rode kaart in zijn carrière. Hij controleerde de bal goed en bezat een ongelooflijk uithoudingsvermogen.
Hij had weinig succes met de nationale ploeg, maar in clubverband komt zijn Real Madrid-team het dichtst in de buurt van het Madrid van Alfredo Di Stefano.
Andoni Zubizarreta
Met 125 interlands is Andoni Zubizarreta de meest geklasseerde speler in de geschiedenis van het Spaanse nationale elftal.
Zubizarreta was de onbetwiste doelman in zijn tijd bij Athletic Bilbao, FC Barcelona en Spanje. Hij maakte vier wereldbekers en drie Europa Cups mee.
Zubizaretta heeft elke grote clubbeker gewonnen, maar heeft nooit internationale glorie geproefd. Toch is hij een van de grootste doelmannen die Spanje ooit heeft gezien en de eerste echte sterdoelman sinds Ricardo Zamora tot nu toe.
Emilio Butragueño
Emilio Butragueño is een ander soort legende onder de Spaanse grootheden. Terwijl de meeste mensen succes toeschrijven aan tastbare prestaties zoals competitietitels, tilde Butragueño’s stijl en spel Real Madrid naar nieuwe hoogten en verwachtingen.
Butragueño is één van de beroemde “Quinta del Buitre,” een groep van vijf afgestudeerden van de Real Madrid academie die door Alfredo Di Stefano werd binnengehaald en nauwlettend werd begeleid door Jose Antonio Camacho.
De manier waarop Butragueño de bal en het spelverloop in en rond het strafschopgebied controleerde, is zelden geëvenaard. Hij was een man van puur talent en bracht de liefde voor de kunst van het voetbal naar de hoofdstad.
Fernando Hierro
Een verdediger met 137 doelpunten bij een van de meest productieve en meest scorende clubs in de geschiedenis, Fernando Hierro is echt een Spaanse legende.
Zoals eerder in deze diashow vermeld, behoren verdedigers zelden tot de allergrootsten in de voorste linie. Hierro is niet een van de gewone verdedigers. Zijn vaardigheid aan de bal gaf hem de kans om de verdediging te leiden en verder op het veld te spelen.De kunst van de tackle en de vrije trap kan worden bestudeerd door video’s van Hierro’s spel te bekijken.
Hierro was onbevreesd en was niet bang om een beetje vuil te spelen als de situatie daarom vroeg. Madrid heeft sinds zijn vertrek geen verdediger van zijn kaliber meer gezien.
Raúl
In 1994 nam Jesus Gil, toenmalig voorzitter van Athletico Madrid, de beslissing om het jeugdsysteem van de club te sluiten vanwege de slechte financiën.
Nooit geweten dat één van de leden van die jeugdopleiding bij rivaal Real Madrid zou tekenen en één van de grootste spelers uit de Spaanse geschiedenis zou worden.
Raúl’s rol was een directe vervanging van Emilio Butragueño en Madrid had zich geen betere vervanger kunnen wensen.
Raúl’s prestaties zijn moeilijk te tellen, het zijn er zo veel. Maar onder die prestaties zijn zes Liga titels en drie Champions Leagues. Hij is de topscorer aller tijden in de Champions League en de op één na hoogste in La Liga.
Sergio Ramos
Van hier af aan richt de diashow zich op de beste Spaanse spelers van dit moment, die allemaal deel uitmaakten van de WK-ploeg van 2010.
Ik begin met Sergio Ramos, die velen zich zullen afvragen waarom hij op deze lijst staat. Hij is mijn wild card, en met een goede reden.
FIFA heeft een nieuwe metriek die is:
“De Castrol Index, een innovatief systeem dat gebruik maakt van de nieuwste technologie om de prestaties van spelers objectief te analyseren en te rangschikken en dat voor het eerst wordt gebruikt op de FIFA World Cup™, heeft een aantal interessante ratings opgeleverd en veel discussie uitgelokt.”
Sergio Ramos wordt het hoogst gewaardeerd op deze index, wat veel zegt over zijn prestaties. Hoewel de index onderwerp is van veel discussie, en dat is begrijpelijk, valt niet te ontkennen dat Ramos zo effectief is als geadverteerd.
Niet alleen was hij een belangrijke defensieve factor in Spanje’s eerste en enige WK-kampioenschap, ook bij Real Madrid toont hij zijn defensieve geest. Hij is niet Spanje’s beste verdediger ooit en er zijn zeker betere verdedigers in de wereld, maar zijn prestaties voor Spanje en Real Madrid maken hem verdienstelijk als een van Spanje’s grootste spelers.
David Villa
David Villa is een van de meest opwindende Spaanse spelers in het hedendaagse spel. Hij is een scoringsmachine voor de nationale ploeg en heeft het record voor de meeste doelpunten op zijn naam staan met 50 in 80 wedstrijden.
Of zijn succes op clubniveau daargelaten, zijn optreden op het WK 2010 alleen al is genoeg om Villa tot de allergrootsten van Spanje te katapulteren.
Spanje scoorde slechts acht doelpunten in zijn jacht naar het kampioenschap, het laagste totaal voor een WK-kampioen. Villa scoorde er vijf.
Carles Puyol
Ongetwijfeld de meest intimiderende en gemene verdediger in de geschiedenis van Spanje, Carles Puyol zal de geschiedenis ingaan als een legende zodra hij zijn laarzen aan de wilgen hangt.
De Catalaanse verdediger speelt al sinds 1999 bij FC Barcelona. Hij is een integraal onderdeel geweest van het huidige team van Barcelona, waarvan gezegd wordt dat het een van de beste clubteams in de geschiedenis van het spel is. Hij heeft deel uitgemaakt van elk groot club- en internationaal kampioenschap dat werd gewonnen.
Puyol staat op de derde plaats in de Castrol Index achter Sergio Ramos en Joan Capdevila.
Xavi Hernandez
Xavi wordt in sommige kringen beschouwd als de allerbeste speler die Spanje ooit heeft voortgebracht. Hij maakt niet veel doelpunten en is ook niet de snelste of meest fysieke.
Wat onderscheidt hem?
Hij is de meest meesterlijke. Niemand heeft een hoger percentage voltooide passes in de World Cup dan Xavi, en diezelfde effectiviteit vertaalt zich op het veld tijdens het spelen voor zijn clubteam FC Barcelona. Samen met Andres Iniesta op het middenveld orkestreert Xavi de aanval en creëert talloze kansen voor Messi en Villa voorin.
Zelden heeft Spanje ooit een speler gezien met de visie, nauwkeurigheid en consistentie van Xavi.
Iker Casillas
Ricardo Zamora en Andoni Zubizaretta hebben gezelschap op de lijst van grootste en meest invloedrijke keepers in de geschiedenis van Spanje.
Iker Casillas is aanvoerder van zowel het Spaanse nationale elftal als Real Madrid. Hij heeft een wereldbeker, Europacup, meerdere Liga- en Champions league titels en talloze individuele onderscheidingen.
Hun grootste triomf is zonder twijfel een wereldkampioenschap. Nog indrukwekkender is het minieme doelpuntentotaal tegen hem (twee) en het feit dat hij de hele eliminatiefase van het WK schoon wist te houden.
San Iker zal altijd herinnerd worden als een all-time great en heeft met al zijn prestaties de grote keepers voor hem misschien wel overschaduwd.
Andres Iniesta
Hoewel dit geen ranglijst is, Andres Iniesta staat niet voor niets op nummer 1.
Het eerste en enige WK-kampioenschap dat Spanje kan claimen is allemaal te danken aan dit doelpunt in de extra tijd (116e minuut) van Andres Iniesta.
Wat heb je nog meer nodig?