Wanneer twee echtgenoten scheiden in Florida, kan de rechter de ene ex-echtgenoot bevelen om de andere alimentatie te betalen.Alimentatie – of partneralimentatie, zoals het soms wordt genoemd – is meestal geld betaald door een echtgenoot aan de andere en bedoeld om te ondersteunen en te voorzien in de andere echtgenoot voor een periode van tijd. De rechter kan een alimentatie toekennen zodat de echtgenoot die alimentatie ontvangt een levensstandaard kan genieten die hij of zij gewend was tijdens het huwelijk, zodat hij of zij terug naar school kan of een beroepsopleiding kan volgen, of om in zijn of haar behoeften te voorzien totdat hij of zij weer op eigen benen kan staan na de echtscheiding.
Een rechter heeft een grote mate van vrijheid bij het toekennen van alimentatie aan een ex-echtgenoot. Terwijl kinderalimentatie wordt berekend volgens een specifieke, wettelijk vastgestelde formule, kan een rechter een aantal factoren in overweging nemen bij het bepalen of alimentatie in een bepaalde zaak passend is en, zo ja, welk type en welk bedrag aan alimentatie moet worden toegekend. Een ex-echtgenoot die begrijpt wat het doel van alimentatie is en welke factoren een rechter in overweging neemt bij het toekennen van alimentatie, kan anticiperen op de vraag of de rechter in zijn of haar geval alimentatie zal toekennen.
Doel van alimentatie
Neem het voorbeeld van John en Louise, die tien jaar geleden getrouwd waren en nu gaan scheiden. Tijdens het huwelijk was John de enige kostwinner van het echtpaar en konden zij van zijn inkomen alleen leven. De afgelopen jaren bracht John ongeveer 30.000 dollar aan loon mee naar huis, na aftrek van belastingen en heffingen. Nadat de echtscheiding was aangevraagd, vroeg Louise de rechter om haar alimentatie toe te kennen om haar te helpen zichzelf te onderhouden. Omdat een van de doelstellingen van alimentatie is ex-echtgenoten in staat te stellen een levensstandaard te genieten die vergelijkbaar is met die welke zij tijdens het huwelijk genoten, zal de rechter Louise waarschijnlijk een vorm van alimentatie toekennen.
Of denk aan Mark en Sandra. Zowel Mark als Sandra hadden een professionele carrière totdat het paar kinderen kreeg; toen hun kinderen eenmaal waren geboren, stopte Mark met zijn carrière om de kinderen op te voeden en Sandra de gelegenheid te geven zich op haar carrière te concentreren. Nadat een echtscheidingsverzoek is ingediend, besluit Mark dat hij met een beetje tijd en onderwijs zijn carrière kan hervatten en weer in zijn eigen onderhoud kan gaan voorzien. Omdat een ander veel voorkomend doel van alimentatie is om een ex-echtgenoot te helpen in een positie te komen waarin hij in zijn eigen levensonderhoud kan voorzien, zal Mark waarschijnlijk ook in staat zijn om een rechter zover te krijgen om hem alimentatie toe te kennen.
Sanctie is echter geen erkend doel van alimentatie. Dat wil zeggen dat de rechter de ene ex-echtgenoot geen alimentatie zal toekennen om de andere ex-echtgenoot te straffen. Evenzo moet een echtgenoot die wordt veroordeeld tot het betalen van alimentatie, een dergelijke veroordeling niet opvatten als een vooroordeel van de rechter.
Is alimentatie gepast?
Eén van de eerste vragen die een rechter zal overwegen, is of alimentatie gepast is in een bepaalde zaak. Een rechter zal alleen alimentatie toekennen als hij vaststelt dat er behoefte is aan alimentatie en dat er draagkracht is om alimentatie te betalen. Als een van deze feiten niet aanwezig is, zal de rechter geen alimentatie toekennen. Indien Louise bijvoorbeeld over eigen financiële middelen beschikt waarmee zij in haar eigen behoeften kan voorzien, kan de rechter besluiten haar geen alimentatie toe te kennen – ook al heeft John de middelen om alimentatie te betalen. Als Mark behoefte heeft aan alimentatie, maar de rechter vindt dat Sandra niet genoeg inkomsten heeft om alimentatie te betalen en ook in haar eigen behoeften te voorzien, zal de rechter Mark waarschijnlijk geen alimentatie toekennen, ongeacht zijn behoefte.
Wat voor soort alimentatie is geschikt?
ls eenmaal is vastgesteld dat alimentatie moet worden toegekend, moet de rechter vervolgens bepalen wat voor soort alimentatie onder de gegeven omstandigheden moet worden toegekend. Volgens de wet van Florida kunnen rechtbanken vijf verschillende soorten alimentatie toekennen:
- Tijdelijke alimentatie: Tijdelijke alimentatie wordt tijdens de echtscheidingsprocedure aan een van de echtgenoten toegekend. Doorgaans verzoekt een van de ex-echtgenoten de rechter om toekenning van een tijdelijke alimentatie op het moment dat hij of zij de echtscheiding aanvraagt. Tijdelijke alimentatie eindigt automatisch wanneer de rechtbank de definitieve echtscheidingsbeschikking vaststelt; op dat moment kan de rechtbank de betaling van een ander type alimentatie bevelen.
- Rehabilitatiealimentatie: Wanneer een van de ex-echtgenoten een loopbaan kan hervatten of een beroep kan beginnen om in zijn of haar levensonderhoud te voorzien, kan hij of zij verzoeken om rehabilitatiealimentatie. Deze vorm van alimentatie is bedoeld om de ontvangende ex-echtgenoot in staat te stellen een werkgerelateerde opleiding of training te volgen om hem of haar te helpen in zijn of haar eigen levensonderhoud te voorzien. De ex-echtgenoot die een rehabilitatie-alimentatie wil moet een gedetailleerd plan bij de rechtbank indienen waarin staat hoeveel rehabilitatie-alimentatie nodig is, welke kosten door de alimentatie gedekt moeten worden, en hoe lang het zal duren om de opleiding of training te voltooien. Rehabilitatiealimentatie kan worden beëindigd wanneer het plan is voltooid of wanneer de ontvangende ex-echtgenoot zich niet aan het voorgestelde plan houdt.
- Alimentatie ter overbrugging van het tekort: Wanneer een ex-echtgenoot na de afronding van de echtscheiding tijdelijk steun nodig heeft om op eigen benen te kunnen staan, kan de rechter overbruggingsalimentatie toekennen. Overbruggingsalimentatie begint nadat een echtscheiding is afgerond en duurt niet langer dan twee jaar. Als een rechter eenmaal een beschikking voor overbruggingsalimentatie heeft gegeven, kan deze niet meer worden gewijzigd.
-
Durend betaalde alimentatie: Wanneer een overbruggingsalimentatie niet in voldoende levensonderhoud voorziet, voorziet een duuralimentatie in een tijdelijke ondersteuning gedurende een langere periode, afhankelijk van de duur van het huwelijk. Als Louise een duuralimentatie wenst, kan zij mogelijk tot tien jaar duuralimentatie vragen.
- Permanente alimentatie: Alimentatie voor onbepaalde tijd is bedoeld om te worden doorbetaald totdat de rechter een besluit neemt om de betaling stop te zetten. Als een dergelijke beschikking niet wordt uitgevaardigd, blijft de alimentatie doorlopen totdat een van beide echtgenoten overlijdt of totdat de ontvangende echtgenoot hertrouwt of een “ondersteuningsrelatie” aangaat. Bij het toekennen van deze vorm van alimentatie moet de rechter opschrijven waarom hij van mening is dat permanente alimentatie passend, billijk en redelijk is (in tegenstelling tot andere vormen van alimentatie).
Als het huwelijk ten minste 17 jaar heeft geduurd, is permanente alimentatie passend als bepaalde factoren (hieronder besproken) aanwezig zijn. Als een huwelijk ten minste zeven jaar maar minder dan 17 jaar heeft geduurd, kan een permanente alimentatie worden toegekend als er “duidelijk en overtuigend bewijs” is dat een dergelijke toekenning passend is. Voor huwelijken die minder dan zeven jaar hebben geduurd, moet er sprake zijn van een uitzonderlijke omstandigheid, wil de rechter permanente alimentatie toekennen.
Factoren die van invloed zijn op het toekennen van alimentatie
Nadat de rechter heeft besloten dat alimentatie passend is, moet hij beslissen over het passende type en de hoogte van de alimentatie. Om dit te doen, neemt de rechtbank een aantal factoren in overweging die in de statuten van Florida worden beschreven. Deze factoren zijn bedoeld om de rechtbank te helpen bij het vaststellen van een alimentatiebedrag dat in de gegeven omstandigheden billijk en passend is. De rechter kan onder meer de volgende factoren in overweging nemen:
- Financiële middelen van de ontvangende echtgenoot: De rechter mag rekening houden met alle inkomstenbronnen (loon, commissies, beleggingen, enz.) en met het eigen vermogen van de ontvangende echtgenoot.
- De verdiencapaciteit, opleidingsgeschiedenis, vaardigheden en inzetbaarheid van elke echtgenoot: Aan de hand hiervan kan de rechter bepalen hoe lang het zal duren voordat de ex-echtgenoten weer in hun eigen onderhoud kunnen voorzien.
- De duur van het huwelijk en de levensstandaard van de echtgenoten: Alimentatie is niet bedoeld om een echtgenoot te straffen, noch om een echtgenoot in staat te stellen beter te leven dan hij of zij tijdens het huwelijk heeft gedaan. Het is daarom belangrijk om te weten hoe de partijen gewend waren te leven vóór de echtscheiding, zodat de rechter een passende alimentatie kan vaststellen.
- Overspel: Hoewel een rechter een echtgenoot niet straft door een alimentatie toe te kennen, kan een
rechter bij het toekennen van alimentatie wel overwegen of een echtgenoot overspel heeft gepleegd of een andere fout heeft begaan. Als de rechtbank bijvoorbeeld heeft vastgesteld dat John buitenechtelijke affaires heeft gehad en dat hij zijn partners regelmatig extravagante cadeaus heeft gegeven ten nadele van zijn vrouw, kan de rechtbank deze informatie gebruiken bij het bepalen of alimentatie voor Louise passend is.
- Verplichtingen tot alimentatie voor kinderen: Als er kinderen uit het huwelijk zijn geboren, heeft iedere echtgenoot de verplichting om in het onderhoud van die kinderen te voorzien. Hoewel kinderalimentatie niet hetzelfde is als alimentatie, kan de rechter bij de beoordeling of de onderhoudsplichtige echtgenoot in staat is om alimentatie te betalen, rekening houden met de aard van de kinderalimentatie.
- Ondersteunende relaties: Soms besluiten een of beide ex-echtgenoten na het indienen van een echtscheidingsverzoek om bij vrienden in te trekken. Bij hun vrienden kunnen de ex-echtgenoten hun middelen delen met hun nieuwe huisgenoten, waarbij zij uitgaven als huur, boodschappen en nutsvoorzieningen delen. Een dergelijke woonvorm kan worden aangemerkt als een “ondersteunende relatie”, en de rechter kan de aard van een dergelijke relatie in overweging nemen bij het bepalen van de alimentatie – als die al passend is.
Wijziging en beëindiging van alimentatie
Als een rechter een alimentatie heeft toegewezen, kan hij die toewijzing in de meeste gevallen later wijzigen of beëindigen als er sprake is van een “substantiële wijziging in de omstandigheden”. De “verandering van omstandigheden” moet meestal blijvend, onvrijwillig en onvoorzien zijn door de partijen op het moment dat de alimentatie werd toegekend. Levensveranderingen zoals een onverwachte ziekte of invaliditeit, werkloosheid, of een hertrouwen kunnen allemaal leiden tot een wijziging of beëindiging van de alimentatie.
Fiscale behandeling van alimentatie
Als alimentatie wordt gevraagd – en vooral als alimentatie wordt toegekend – zullen zowel de verplichtende echtgenoot als de ontvangende echtgenoot de fiscale gevolgen van een dergelijke toekenning willen overwegen. Hoe alimentatie fiscaal wordt behandeld, hangt af van de vraag of de alimentatie periodiek moet worden betaald (bijvoorbeeld maandelijks, tweewekelijks of anderszins) of dat deze in één keer wordt betaald. Indien John bijvoorbeeld wordt veroordeeld tot betaling van een eenmalige alimentatie van 20.000 dollar aan Louise, zal deze betaling voor John waarschijnlijk niet aftrekbaar zijn van de belasting en zal zij voor Louise niet als inkomen worden aangemerkt. Maar als Sandra wordt veroordeeld om Mark elke maand $500 aan alimentatie te betalen, is deze periodieke betaling waarschijnlijk wel aftrekbaar van de belasting voor Sandra en zal deze worden meegeteld als inkomen voor Mark. Het is daarom belangrijk dat scheidende echtgenoten een financieel of belastingadviseur raadplegen als alimentatie een onderdeel van hun echtscheiding is.
Kinderalimentatie vs. Alimentatie
Sommige ex-echtgenoten zijn misschien verbijsterd als zij vernemen dat de rechter één echtgenoot kan veroordelen tot het betalen van alimentatie en kinderalimentatie, ervan uitgaande dat het scheidende echtpaar kinderen heeft. De onderhoudsplichtige echtgenoot kan dit ongepast vinden omdat zijn of haar ex-echtgenoot in wezen twee keer wordt betaald. Men mag echter niet vergeten dat kinderalimentatie wordt betaald om de kosten van de opvoeding van de kinderen te helpen dragen (kleding, voedsel, enz.), terwijl alimentatie ten goede komt aan de ontvangende echtgenoot. Omdat elke vorm van alimentatie bedoeld is voor een andere persoon, staat het de rechter vrij om beide vormen van alimentatie toe te kennen.
Houd wel in gedachten dat, terwijl kinderalimentatie moet worden toegekend in elke echtscheidingszaak waarin er ten minste één minderjarig kind is, het toekennen van alimentatie discretionair is en een rechter de vrijheid heeft om alimentatie toe te kennen voor een bedrag dat hij passend acht op basis van de feiten en factoren die aan de rechter worden voorgelegd.
Conclusie
Als u denkt dat alimentatie een probleem kan zijn (of zou moeten zijn) in uw echtscheiding in Florida, kan overleg met een ervaren echtscheidingsadvocaat in Florida voordelig zijn. Als u op zoek bent naar alimentatie, kan een advocaat u helpen de feiten van uw zaak overtuigend voor te leggen aan een rechter en aantonen dat er zowel een noodzaak en een vermogen om alimentatie te betalen in uw geval. Omgekeerd, als uw ex-echtgenoot alimentatie heeft gevraagd, kan een advocaat onderzoeken welke wettelijke factoren in uw geval van toepassing kunnen zijn. Deze factoren kunnen leiden tot een lagere alimentatie of helemaal geen alimentatie.