Florida Child Custody Law

Overzicht van Child Custody in Florida

In 2008, de Florida wetgever maakte grote veranderingen in de wetten in verband met voogdij. Een van die wijzigingen was het schrappen van de woorden “voogdij”, “voogdij”, “niet-voogdij”, “hoofdverblijfplaats”, “hoofdverblijfplaats van de ouder” en “bezoekrecht”. Ondanks deze wijziging worden de oudere termen vaak door elkaar gebruikt met de bijgewerkte termen, waaronder “gedeelde ouderlijke verantwoordelijkheid”, “exclusieve ouderlijke verantwoordelijkheid”, “verdeling van de tijd door de meerderheid” en “gelijke verdeling van de tijd”. Omdat het woord “voogdij” de connotatie heeft van bezit, of controle, vond men dat ouderlijke verantwoordelijkheid en timesharing nauwkeuriger beschrijvingen waren van wat er feitelijk met kinderen gebeurt als hun ouders scheiden.

Strongly implied in the wording is the idea that up up children is a responsibility and parents have a mandate to maintain that responsibility throughout their child’s life. Het bepalen van de verdeling van de tijd heeft betrekking op de plaats waar het kind zal wonen. In de staat Florida hebben de rechtbanken twee mogelijkheden om de ouderlijke verantwoordelijkheid vast te stellen. Gedeelde ouderlijke verantwoordelijkheid kan worden toegekend, waarbij de ouders de ouderlijke taken delen en samen beslissingen nemen. De enige ouderlijke verantwoordelijkheid kan worden toegekend, wat betekent dat één ouder de beslissingen neemt met betrekking tot onderwijs, medische kwesties en religieuze keuzes, evenals de dagelijkse beslissingen.

De standaard in de staat Florida is gedeelde ouderlijke verantwoordelijkheid, tenzij de ouders het niet eens kunnen worden over die belangrijke beslissingen, in welk geval een rechter zal beslissen. Idealiter willen de rechtbanken dat beide ouders betrokken zijn bij de opvoeding en het leven van hun kind. Samen met de veranderingen in terminologie kwam de noodzaak van een samenhangend ouderschapsplan en een tijdverdelingsovereenkomst. Bij gebrek aan bewijs van het tegendeel, zal de rechter ervan uitgaan dat beide ouders evenveel belang hebben bij het leven van hun kind. Om ervoor te zorgen dat de afspraken over de verdeling van de tijd uitvoerbaar zijn, moeten het ouderschapsplan en de afspraken over de verdeling van de tijd zeer gedetailleerd zijn.

Jouw voogdijrechten vs. het belang van je kind

Beide ouders kunnen zeer sterke gevoelens hebben over wie de exclusieve ouderlijke verantwoordelijkheid moet krijgen. Hoewel het een gegeven is dat de meeste ouders het beste voor hun kind willen, kan het moeilijk zijn om de gevoelens die u voor uw ex heeft opzij te zetten bij het bepalen wat in het belang van uw kind is. Als u zich werkelijk richt op het belang van uw kind, betekent dit dat alle discussies en beslissingen over voogdij en bezoekrecht worden genomen met het doel om het geluk, de emotionele en mentale gezondheid en het gevoel van veiligheid van uw kind te waarborgen. Het onderhouden van een hechte, liefdevolle relatie met beide ouders is over het algemeen in het belang van het kind, maar de praktische uitvoerbaarheid van dit type relatie kan een uitdaging zijn. Vooral voor ouders die een conflictueuze breuk achter de rug hebben, kan het moeilijk zijn om het verleden en al die gevoelens opzij te zetten om echt te doen wat het beste is voor het kind. Probeer te onthouden dat de keuzes die u en uw ex nu maken van invloed zullen zijn op de ontwikkeling van uw kind en uw relatie met het kind voor jaren en jaren. Hoewel het “belang” van het kind moeilijk te kwantificeren kan zijn, zijn er een aantal factoren die het belang kunnen bepalen:

• Fysieke gezondheid van elke ouder;
• Geestelijke gezondheid van elke ouder;
• Religieuze overwegingen;
  

Culturele overwegingen;

• Als het kind oud genoeg is, of volwassen genoeg, de wensen van het kind;
• De steun en gelegenheid voor interactie met uitgebreide familieleden;
• De behoefte aan de voortzetting van een stabiele thuisomgeving;
• Voor kinderen met speciale behoeften, de manier waarop elke ouder in die behoeften voorziet;
• De leeftijd en het geslacht van het kind;
• Het vermogen van het kind om zich aan te passen aan veranderingen op school of in de gemeenschap;
• De relatie van het kind met broers en zussen en andere leden van het huishouden;
• Extra discipline van een van de ouders ten opzichte van het kind;
• Emotioneel misbruik van het kind door een van de ouders;
• Een patroon van huiselijk geweld, en
• Aanwezigheid van drugs-, alcohol- of kinder-/seksmishandeling door de ouders.

Wat een rechter in overweging neemt bij het nemen van een beslissing over de ouderlijke verantwoordelijkheid

Als u en de andere ouder van uw kind er niet in slagen om een wederzijds aanvaardbare regeling te treffen over de verdeling van de ouderlijke verantwoordelijkheid, kan een rechter in Florida ingrijpen en die beslissingen voor u nemen. Hoewel één of beide ouders kunnen denken dat zij duidelijk de betere ouder zijn, zal een rechter in Florida niet zo snel de ene ouder als “goed” en de andere als “slecht” bestempelen. De uitzondering hierop zou kunnen zijn wanneer een ouder ernstig negatieve levenskeuzes heeft gemaakt. Deze negatieve levenskeuzes kunnen bestaan uit het gebruik van drugs of alcohol, opsluiting of huiselijk geweld. Zelfs als een van deze factoren aanwezig is, kan de rechtbank toch van mening zijn dat contact met beide ouders in het belang van het kind blijft. Waar mogelijk is het voor ouders bijna altijd beter om hun meningsverschillen opzij te zetten en echt te werken aan het belang van hun kind, in plaats van een rechter die beslissing voor u te laten nemen. Als dat gewoonweg niet mogelijk is, zal de rechter in Florida waarschijnlijk de volgende factoren in overweging nemen bij het nemen van een beslissing over de ouderlijke verantwoordelijkheid:

• Welke ouder is meer geneigd om het kind frequent, voortdurend contact met de andere ouder te laten hebben;
• Welke ouder heeft het vermogen om de meer stabiele thuisomgeving te bieden;
  
• Welke ouder heeft het vermogen om te voorzien in de noodzakelijke zaken zoals voedsel, kleding en medische zorg;
• de morele geschiktheid van elke ouder;
• de werkzekerheid van elke ouder;
• of één ouder vaak reist voor zijn of haar werk;
• de hoeveelheid tijd die het kind in een stabiele thuisomgeving heeft doorgebracht;
• De emotionele band tussen elke ouder en het kind;
• Het “voorgestelde” huis van elke ouder na de scheiding;
• De voorgeschiedenis van het kind, betreffende huis, school en gemeenschap;
• De mate van kennis van elke ouder over het schema van het kind, sympathieën, antipathieën, vrienden, medische informatie en schoolinformatie;
• de ouderlijke taken die gewoonlijk door elke ouder worden uitgevoerd;
• de mate waarin de ouderlijke taken door een derde werden en zullen worden uitgevoerd;
• het vermogen van elke ouder om een consistent schema voor het kind op te stellen, en
• enig bewijs van huiselijk geweld, kindermishandeling of kinderverwaarlozing.

De rol van bemiddeling in een Florida-voogdijzaak

Mediation voor ouderlijke verantwoordelijkheden kan ouders in staat stellen vijandige, stressvolle of traumatische gevechten voor de rechter te vermijden, waardoor beide ouders een gemeenschappelijk doel kunnen bereiken, namelijk het belang van het kind. In de staat Florida worden alle zaken met betrekking tot betwiste voogdij- of omgangskwesties doorverwezen naar verplichte bemiddeling, op voorwaarde dat elke partij een wettelijke vertegenwoordiger heeft en er geen beschuldigingen van huiselijk geweld bestaan. Het doel van bemiddeling is om een geschil te veranderen van een “win-verlies” in een “win-win” situatie in een niet-conflictueus proces. Bij bemiddeling is een neutrale derde partij betrokken, die is opgeleid in het oplossen van geschillen en die de ouders zal helpen bij het oplossen van de problemen die de oorzaak zijn van het conflict. Geschillen die niet via bemiddeling kunnen worden opgelost, worden voorgelegd aan de rechter. Alles wat tijdens de bemiddelingssessies wordt gezegd, is vertrouwelijk en mag aan niemand anders worden verteld dan aan de andere partij of aan de advocaten van de respectieve partijen. Bemiddeling kan ouders meer controle geven over de uitkomst van hun ouderlijke verantwoordelijkheidskwesties, en in de meeste gevallen worden bemiddelde zaken veel sneller opgelost. Er zijn twee belangrijke vormen van bemiddeling: particuliere bemiddelaars en bemiddelaars die door de rechtbank worden aangesteld. De kosten van een bemiddelaar van de rechtbank zijn gebaseerd op de statuten van Florida en kunnen tegen een gereduceerd tarief worden verstrekt aan personen met een gezamenlijk jaarinkomen van minder dan $100.000. Een financiële verklaring moet bij uw zaak worden ingediend om deze kosten vast te stellen. De kosten van een particuliere bemiddelaar zijn normaal gesproken meer vergelijkbaar met de kosten per uur van een advocaat en kunnen een groot bereik hebben. Maar particuliere bemiddelaars zijn vaak de betere keuze, ook al zijn ze veel duurder dan bemiddelaars die door de rechtbank worden aangesteld. Particuliere bemiddelaars hebben over het algemeen meer tijd, meer expertise en zijn meer doelgericht. Een ander duidelijk voordeel van particuliere bemiddelaars is het feit dat velen van hen ook familierechtadvocaat zijn. Dat geeft hen de ervaring en kennis om juridisch onderbouwde oplossingen aan de ouders voor te stellen. Ayo en Iken kan u voorzien van een ervaren advocaat, of een Florida Supreme Court Certified Family Law mediator.

De mediator bespreekt met de ouders zaken als:

• Wordt het bedrag van de kinderalimentatie per overeenkomst tussen de partijen of bepaald door Florida Statute?
• Welke omgangsregeling zal er komen?
• Hoeveel levens- of ziektekostenverzekering zal door de ouders voor de kinderen worden afgesloten?
• Welke ouder zal betalen voor ongedekte medische of tandheelkundige kosten?
• Wie zal beslissingen nemen met betrekking tot onderwijs, gezondheid of religieuze kwesties?
• Hoe zullen toekomstige onverwachte kosten worden gedeeld door de ouders?

Anders dan bemiddeling, kunt u Ouderschapscoördinatie overwegen, die een kindgerichte, alternatieve geschillenbeslechting proces biedt. Ouderschapscoördinatie helpt de ouders bij het opstellen van een uitvoerbaar ouderschapsplan en een tijdverdelingsovereenkomst. Als u door de rechtbank wordt veroordeeld tot ouderschapscoördinatie, kan de coördinator van de rechtbank toestemming krijgen om beperkte beslissingen te nemen.

Wat u moet weten over een ouderschapsplan in Florida

De wet van Florida vereist dat ouders een ouderschapsplan opstellen dat tegemoetkomt aan de behoeften van het individuele kind. Dit plan zal vervolgens door de rechtbank worden goedgekeurd. Als de ouders niet in staat zijn om een ouderschapsplan op te stellen, zal er een worden opgesteld door de rechtbank. De ouderlijke verantwoordelijkheid en de verdeling van de tijd komen in het ouderschapsplan aan de orde. Of de ene ouder de exclusieve ouderlijke verantwoordelijkheid heeft en de andere het recht om de tijd te delen, of dat de ouders de ouderlijke verantwoordelijkheid delen, zal duidelijk worden uiteengezet in het ouderschapsplan. Sommige ouders verdelen de verantwoordelijkheden, of besluiten dat één ouder de verantwoordelijkheid krijgt over specifieke gebieden. Tenzij dit duidelijk niet in het belang van het kind is, zullen de meeste rechtbanken in Florida de voorkeur geven aan een beslissing over gedeelde ouderlijke verantwoordelijkheid. Het ouderschapsplan moet ten minste het volgende omvatten:

• Welke ouder zal verantwoordelijk zijn voor de gezondheidszorg van het kind, of als die verantwoordelijkheid zal worden gedeeld;
• Een duidelijk tijdverdelingsplan waarin de tijd die het kind zal doorbrengen met elke ouder wordt gedetailleerd;
• Een schriftelijke beschrijving van hoe elke ouder de dagelijkse taken van de opvoeding van het kind zal verdelen, met inbegrip van bepalingen die rekening houden met onverwachte problemen die zich voordoen;
• Welke ouder zal primair verantwoordelijk zijn voor beslissingen op het gebied van onderwijs, met inbegrip van het adres van welke ouder zal worden gebruikt om het schooldistrict te bepalen;
• Hoe en wanneer ophalen en wegbrengen zal plaatsvinden;
• Welke ouder zal primair verantwoordelijk zijn voor buitenschoolse beslissingen, en
• Hoe elke ouder zal communiceren met hun kind wanneer het kind bij de andere ouder is (e-mail, sms, telefoon, etc).

Hoewel een ouderschapsplan onmogelijk kan anticiperen op elke gebeurtenis, is het bedoeld om een routekaart te bieden die het proces van het delen van verantwoordelijkheid gemakkelijker maakt voor de ouders en het kind. Het Hooggerechtshof van Florida heeft drie generieke ouderschapsplannen goedgekeurd die ouders als leidraad kunnen gebruiken om hun eigen ouderschapsplan op te stellen. Het eerste model ouderschapsplan is van toepassing op ouders die relatief dicht bij elkaar wonen. Het tweede is een op toezicht en veiligheid gericht plan voor tijden waarin de veiligheid van het kind een probleem is, en het derde richt zich op unieke factoren zoals een ouder die verhuist of ouders die op aanzienlijke afstand van elkaar wonen. Hoewel veel ouders streven naar een echte 50/50-verdeling van de ouderlijke verantwoordelijkheden en de verdeling van de tijd, werkt dit in werkelijkheid zelden, vooral als de ouders niet erg dicht bij elkaar wonen.

Wanneer het kind tijdens de schoolweek heen en weer gaat, van het huis van de ene ouder naar het huis van de andere, is de kans groot dat belangrijke zaken (schoolboeken, rugzakken, kleding voor schoolsport) bij de andere ouder thuis zijn wanneer dat nodig is. Veel ouders die een echte 50/50-verdeling proberen, stappen uiteindelijk over op een meer werkbare regeling. Dit kan betekenen dat de ene ouder de kinderen heeft van maandagavond tot en met vrijdagochtend, en dat de andere ouder de kinderen heeft van vrijdag na schooltijd tot en met maandagochtend, wanneer zij naar school gaan. Vakanties, verjaardagen en schoolvakanties worden tussen de ouders verdeeld.

Andere kwesties in verband met de toekenning van exclusieve of gedeelde ouderlijke verantwoordelijkheid

Sommige ouders vragen zich af of hun beslissing om te hertrouwen hun kansen op exclusieve ouderlijke verantwoordelijkheid zal beïnvloeden. In feite, tenzij de nieuwe echtgenoot als een gevaar voor het kind kan worden beschouwd, zal het nieuwe huwelijk waarschijnlijk helemaal geen rol spelen bij de beslissing over de ouderlijke verantwoordelijkheid. De rechter zal kijken naar beide ouders, hun levensstijl, hun geestelijke en lichamelijke gezondheid, hun stabiliteit, hun vermogen om een stabiel gezinsleven te bieden en of elke ouder de kinderen zal aanmoedigen om tijd met de andere ouder door te brengen.

Andere ouders vragen zich af of hun politieke of religieuze overtuigingen een rol gaan spelen bij de beslissing over de ouderlijke verantwoordelijkheid. Deze vraag hangt grotendeels af van de vraag of de andere ouder van mening is dat die politieke of religieuze overtuigingen schadelijk zijn voor het kind – en of de rechter het daarmee eens is. Het is begrijpelijk dat rechtbanken aarzelen om in te grijpen in de religieuze of politieke opvattingen van een ouder, dus of u nu een overtuigd republikein bent of een verstokte democraat, het is onwaarschijnlijk dat dit enige invloed op uw zaak zal hebben.

Voogdijzaken buiten een echtscheiding

Hoewel de meeste voogdijzaken in relatie staan tot een echtscheiding, zijn er voogdijzaken in verband met vaderschap, voogdij, jeugddelinquentie en beëindiging van de ouderlijke macht. De toekenning van de ouderlijke verantwoordelijkheid betreft de ouderlijke rechten, voorrechten, plichten en bevoegdheden die verband houden met de opvoeding van het kind, alsmede het fysieke gezag over uw kind, en de rechtbank neemt deze verantwoordelijkheid serieus.