Gedichten voor asverstrooiing.
Er zijn zoveel gedichten die gebruikt kunnen worden voor een asverstrooiingsceremonie. Tegen de tijd dat je geprobeerd hebt ze allemaal door te worstelen is het vermoeiend en emotioneel, en je vergeet misschien waar je begonnen bent.
We hebben nagedacht over wat iemand voor zijn afscheid zou willen en dat in een paar categorieën onderverdeeld:
- Levensbevestigende gedichten
- Luchtige/Wistvolle gedichten
- Lichtvoetige gedichten
- Bekende gedichten
- Christelijke teksten
Levensbevestigende gedichten voor het verstrooien van as
Niet, hoe is hij gestorven, maar hoe heeft hij geleefd?
Niet hoe is hij gestorven, maar hoe heeft hij geleefd?
Niet wat heeft hij gewonnen, maar wat heeft hij gegeven?
Dit zijn de maatstaven om de waarde
van een mens als mens te meten, ongeacht zijn geboorte.
Niet, wat was zijn kerk, noch wat was zijn credo?
Maar was hij bevriend met hen die werkelijk in nood verkeerden?
Was hij ooit bereid, met een goedbedoeld woord,
Een glimlach terug te brengen, een traan te verbannen?
Niet wat er in de krant stond,
maar hoe velen het betreurden toen hij overleed.
Omdat je geleefd hebt.
Vaak en veel lachen.
Het respect winnen van intelligente mensen, en
de genegenheid van kinderen.
De waardering verdienen van eerlijke critici.
Schoonheid waarderen.
Het beste in anderen vinden.
De wereld een beetje beter achterlaten, hetzij door een gezond kind,
of een lapje grond in de tuin.
Weten dat ook maar één leven gemakkelijker heeft geademd omdat je hebt geleefd.
Dat is geslaagd zijn.
Plechtige/Wistvolle Gedichten voor Asverstrooiing
Mis me maar laat me gaan
Als ik aan het eind van de weg ben gekomen,
en de zon is voor mij ondergegaan
wil ik geen rituelen in een met somberheid gevulde kamer,
waarom huil ik om een ziel die bevrijd is?
Mis me een beetje maar niet te lang
en niet met gebogen hoofd.
Herinner je de liefde die we eens deelden
mis me maar laat me gaan.
Want dit is een reis die wij allen moeten maken
en ieder moet alleen gaan
Het is allemaal een deel van het plan van de Meester
een stap op de weg naar huis.
Wanneer je eenzaam bent en ziek van hart,
Ga dan naar de vrienden die wij kennen,
en begraaf je verdriet in het doen van goede daden,
Mis me, maar laat me gaan.
A Brief Candle
By Charlie Daniels
A brief candle; both ends burning
An endless mile; a bus wheel turning
A friend to share the lonesome times
A handshake and a sip of wine
So say it loud and let it ring
We are all a part of everything
The future, present and the past
Fly on proud bird
You’re free at last.
Je zult ze ooit weer zien
Door Stephan Banks
wanneer je iemand verliest kan het moeilijk zijn
de pijn die je voelt wanneer je hart moet breken
de herinneringen die je bewaart zitten allemaal in je hoofd
als je je ziel doorzoekt om er meer te vinden
de manier waarop hun huid aanvoelde de geur van hun haar
als je er steeds weer aan denkt en een traan wegpinkt
de jaren kunnen voorbijgaan, herinneringen vervagen tot grijs
maar je wordt er niet jonger op je zult ze ooit weer zien
onvoorwaardelijke liefde wordt nooit vergeten
kijk diep in je hart het is daar op de bodem
alleen in het donker soms in angst
stemmen van dierbaren die je hoopt te horen
meer jaren gaan voorbij, ze vliegen snel voorbij
maar er wordt altijd naar je gekeken vanuit de lucht
omringd door wolken en zuiver witte duiven
ze luisteren en kijken en sturen je liefde
denk aan één ding als je zit en bidt
ze zullen er zijn om je te begroeten, je zult ze op een dag zien.
Gedenk
Door Christina Rossetti.
Gedenk mij als ik weg ben,
ver weg in het stille land;
Als je me niet meer bij de hand kunt houden,
of ik me half omdraai om te gaan, maar toch draaiend blijf.
Denk aan mij als je mij niet meer dag aan dag
vertelt over de toekomst die je hebt gepland;
Denk aan mij; je begrijpt
dat het dan te laat zal zijn om raad te geven of te bidden.
Maar als je me een poosje vergeet
en je daarna herinnert, treur dan niet:
Want als de duisternis en de corruptie een spoor achterlaten
van de gedachten die ik eens had,
verreweg beter dat je vergeet en glimlacht
dan dat je je herinnert en bedroefd bent.
Afterglow
door Helen Lowrie Marshall en gepubliceerd in 1958.
Ik wil dat de herinnering aan mij
een blijde is.
Ik wil een nagloeiing achterlaten
van glimlachen als de dag voorbij is.
Ik wil een echo achterlaten
Zachtjes fluisterend langs de wegen,
Van gelukkige tijden, en lachende tijden
En heldere en zonnige dagen.
Ik zou willen dat de tranen van hen die treuren
Opdrogen voor de zon
Van gelukkige herinneringen die ik achterlaat
Als de dag voorbij is.
Honour and comfort
door A. C. Swinburne
Van te veel liefde voor het leven,
Van hoop en vrees bevrijd,
Danken wij met korte dankzegging
Wat goden ook mogen zijn
Dat geen leven eeuwig leeft;
Dat doden nooit herrijzen;
Dat zelfs de meest vermoeide rivier ergens veilig naar zee slingert
Adem
Dane C. Sorensen
We ademen en glimlachen naar elkaar,
Gelukkig met het gezelschap van familie en geliefden
Om de vreugde te delen die het leven in alle harten brengt
Terwijl we werken en onze korte rol spelen
Delen tot de adem het stille hart verlaat.
Het is niet onze weg dat vlees blijft en blijft,
Onze wil bepaalt niet het lot van ons lichaam,
Onze genen dansen en verdraaien onze jeugd
En de gevaren van het leven moeten hun zegje doen
Over het einde van de dood kunnen we slechts hopen op uitstel.
Ooit deelden zij nog niet onze sterfelijke pijn
Geen woord of glimlach kunnen wij weer aanschouwen.
Van de molen van crematie komt as en nevel
Nu meevliegend met de vlucht van de wind
Om te zweven en te drijven tussen wolk en licht.
Ik adem en zij zijn ademloos
Ik adem en mijn longen houden en geven
Meer dan lucht binnen mijn ribben
Ik adem en zij zijn naast mijn hart
Met elke ademtocht die ik neem, ontmoeten wij elkaar en gaan uit elkaar.
Grappige gedichten voor asverstrooiing
Wij vinden deze wel aardig – vooral als je voor een verstrooiing op zee hebt gekozen –
I must go down to the sea again
Door Spike Milligan
I must go down to the sea again,
naar de eenzame zee en de lucht;
Ik heb mijn schoenen en sokken daar gelaten – ik vraag me af of ze droog zijn?
Gaily I lived
By René Francois Regnier
Gaily I lived as ease and nature taught,
A spent my little life without a thought,
And am amazed that Death, that tyrant grim,
Should think of me, who never thought of him.
Bekende gedichten voor het verstrooien van as
Do not go gentle into that good night
Door Dylan Thomas, 1951 of 1952
Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Hoewel wijze mannen aan hun einde weten dat donker goed is,
Want hun woorden hadden geen bliksem gevorkt
Ga niet zachtmoedig die goede nacht in.
Goede mannen, de laatste golf voorbij, huilend hoe helder
hun broze daden hadden kunnen dansen in een groene baai,
worden woedend, woedend tegen het sterven van het licht.
Wilde mannen die de zon vingen en zongen op haar vlucht,
en te laat leerden dat zij haar rouwden op haar weg,
gaan niet zachtjes die goede nacht in.
Grave mannen, dicht bij de dood, die zien met verblindend zicht
Blinde ogen konden stralen als meteoren en vrolijk zijn,
Woede, woede tegen het sterven van het licht.
En jij, mijn vader, daar op die droeve hoogte,
Geef, zegen mij nu met je felle tranen, bid ik.
Ga niet zachtjes heen in die goede nacht.
Woede, woede tegen het sterven van het licht.
Stop alle klokken
Door W. H. Auden
Stop alle klokken, sluit de telefoon af,
Voorkom dat de hond blaft met een sappig bot,
Zwijg de piano’s en met gedempte trom
Breng de kist naar buiten, laat de rouwenden komen.
Laat vliegtuigen kreunend in de lucht cirkelen
Teken in de lucht de boodschap Hij is dood,
Schuif crêpestrikken om de witte halzen van de publieksduiven,
Laat de verkeersagenten zwarte katoenen handschoenen dragen.
Hij was mijn Noorden, mijn Zuiden, mijn Oosten en Westen,
Mijn werkweek en mijn zondagsrust,
Mijn middag, mijn middernacht, mijn praten, mijn zingen;
Ik dacht dat de liefde eeuwig zou duren: ik had het mis.
De sterren zijn nu niet gewild: doof ze allemaal;
Pak de maan op en ontmantel de zon;
Zuig de oceaan weg en veeg het hout op.
Want nu kan niets meer goed komen.
Ze is er niet meer
Door David Harkins
Je kunt tranen laten omdat ze er niet meer is
of je kunt glimlachen omdat ze geleefd heeft.
Je kunt je ogen sluiten en bidden dat ze terugkomt
of je kunt je ogen openen en zien wat ze allemaal nog heeft.
Je hart kan leeg zijn omdat je haar niet kunt zien
of je kunt vol zijn van de liefde die jullie deelden.
Je kunt morgen de rug toekeren en gisteren leven
of je kunt blij zijn voor morgen vanwege gisteren.
Je kunt haar herinneren en alleen dat ze er niet meer is
of je kunt haar herinnering koesteren en laten voortleven.
Je kunt huilen en je geest sluiten, leeg zijn en je rug toekeren
of je kunt doen wat zij zou willen: glimlachen, je ogen openen, liefhebben en doorgaan.
Christelijke tekst
Voor als as wordt bijgezet of uitgestrooid
Persalm 121
Ik hef mijn ogen op naar de heuvels –
waar komt mijn hulp vandaan?
Mijn hulp komt van de Heer,
de maker van hemel en aarde.
Hij zal uw voet niet laten uitglijden –
Hij die over u waakt zal niet sluimeren;
hij die over Israël waakt
zal niet sluimeren noch slapen.
De Heer waakt over u –
de Heer is uw schaduw aan uw rechterhand;
de zon zal u bij dag niet schaden,
en de maan niet bij nacht.
De Heer zal u bewaren voor alle kwaad –
hij zal over uw leven waken;
de Heer zal over uw komen en gaan waken
zowel nu als in eeuwigheid.
Ecclesiastus 3:1-8
Voor alles is er een tijd,
en voor elke zaak onder de hemel is er een tijd:
Een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven;
Een tijd om te planten en een tijd om te rooien wat geplant is;
Een tijd om te doden en een tijd om te genezen;
Een tijd om af te breken en een tijd om op te bouwen;
Een tijd om te wenen en een tijd om te lachen;
Een tijd om te treuren en een tijd om te dansen;
Een tijd om stenen weg te werpen en een tijd om stenen bijeen te rapen;
Een tijd om te omhelzen, en een tijd om niet te omhelzen;
Een tijd om te zoeken, en een tijd om te verliezen;
Een tijd om te bewaren, en een tijd om weg te gooien;
Een tijd om te scheuren, en een tijd om te naaien;
Een tijd om te zwijgen, en een tijd om te spreken;
Een tijd om lief te hebben, en een tijd om te haten,
Een tijd voor oorlog, en een tijd voor vrede.
Gedichten voor het verstrooien van as.
Deze gedichten zijn te beschouwen als onderdeel van een asverstrooiingsceremonie, wellicht bent u ook geïnteresseerd in onze pagina’s over:
- Hoe een asverstrooiingsceremonie te houden
- Algemeen advies over wat te zeggen bij asverstrooiing
- Voorschriften en lezingen voor een asverstrooiingsceremonie
- Religieuze lezing van de Church of England
Hoe behulpzaam is deze pagina? | (79 stemmen, gemiddeld: 4.09 van 5) |