De sector gemeentelijk vast afval bestaat uit vier onderdelen: recycling, compostering, verwijdering en het omzetten van afval in energie via verbranding. Er bestaat niet één aanpak die kan worden toegepast op het beheer van alle afvalstromen, en daarom heeft het Environmental Protection Agency, een federale overheidsinstantie in de VS, een hiërarchische rangschikkingsstrategie voor vast stedelijk afval ontwikkeld. De afvalbeheerhiërarchie bestaat uit vier niveaus, gerangschikt van meest geprefereerde naar minst geprefereerde methoden op basis van hun milieuvriendelijkheid: Bronreductie en hergebruik; recycling of compostering; energieterugwinning; verwerking en verwijdering.
InzamelingEdit
Het functionele element van inzameling omvat niet alleen het verzamelen van vast afval en recyclebare materialen, maar ook het transport van deze materialen, na inzameling, naar de locatie waar het inzamelvoertuig wordt geleegd. Deze locatie kan een materiaalverwerkingsinstallatie, een overslagstation of een stortplaats zijn.
Afvalbehandeling en -scheiding, opslag en verwerking aan de bronEdit
Afvalbehandeling en -scheiding omvat activiteiten in verband met afvalbeheer totdat het afval in opslagcontainers wordt geplaatst om te worden ingezameld. Behandeling omvat ook de verplaatsing van geladen containers naar de plaats van inzameling. Het scheiden van verschillende soorten afvalcomponenten is een belangrijke stap in de behandeling en opslag van vast afval bij de inzamelplaats.
Scheiding en verwerking en omzetting van vast afvalEdit
De soorten middelen en faciliteiten die nu worden gebruikt voor de nuttige toepassing van afvalstoffen die aan de bron zijn gescheiden, zijn onder meer inzameling langs de stoep (“kerbside” in het VK), drop-off en opkooppunten. De scheiding en verwerking van afvalstoffen die aan de bron zijn gescheiden en de scheiding van gemengde afvalstoffen vinden gewoonlijk plaats in een inrichting voor de nuttige toepassing van materialen, overslagstations, verbrandingsinstallaties en verwerkingsinstallaties.
Overslag en transportEdit
Dit element omvat twee belangrijke stappen. Eerst wordt het afval overgeladen van een kleiner inzamelvoertuig op groter transportmaterieel. Vervolgens wordt het afval, meestal over lange afstanden, vervoerd naar een verwerkings- of verwijderingslocatie.
Verwijdering
Heden ten dage is de verwijdering van afval door het storten of verspreiden van afval op het land het uiteindelijke lot van alle vaste afvalstoffen, Of het nu gaat om huishoudelijk afval dat rechtstreeks wordt ingezameld en vervoerd naar een stortplaats, reststoffen van materiaalterugwinningsinstallaties (MRF’s), residu van de verbranding van vast afval, compost, of andere stoffen van verschillende installaties voor de verwerking van vast afval. Een moderne stortplaats is geen vuilstortplaats; het is een technische voorziening die wordt gebruikt om vast afval op het land te verwijderen zonder overlast of gevaren voor de volksgezondheid of de veiligheid te veroorzaken, zoals de problemen van insecten en de verontreiniging van het grondwater.
HergebruikEdit
In de afgelopen jaren hebben milieuorganisaties, zoals Freegle of Freecycle Network, aan populariteit gewonnen vanwege hun online hergebruiknetwerken. Deze netwerken bieden een wereldwijd online register van ongewenste voorwerpen die anders zouden worden weggegooid, voor individuen en non-profitorganisaties om te hergebruiken of te recyclen. Deze gratis internetdienst vermindert dus de vervuiling van stortplaatsen en bevordert de gifteconomie.
StortplaatsenEdit
Stortplaatsen ontstaan door storten op het land. Landstortmethoden variëren, maar meestal gaat het om het massaal storten van afval in een aangewezen gebied, meestal een kuil of een zijheuvel. Nadat het afval is gestort, wordt het door grote machines samengeperst. Wanneer de stortcel vol is, wordt hij “verzegeld” met een plastic zeil en bedekt met een laag aarde. Dit is de belangrijkste stortmethode in de Verenigde Staten, omdat de kosten laag zijn en er in Noord-Amerika een overvloed is aan ongebruikte grond. Stortplaatsen worden in de VS gereguleerd door het Environmental Protection Agency, dat toeziet op de naleving van de normen van de Resource Conservation Recovery Act, zoals het verplicht stellen van afdekzeilen en grondwatermonitoring. De reden hiervoor is dat stortplaatsen dreigen te worden vervuild en het grondwater kunnen verontreinigen. De tekenen van verontreiniging worden door de stortbedrijven doeltreffend gemaskeerd en het is vaak moeilijk om enig bewijs te zien. Gewoonlijk worden stortplaatsen omgeven door grote muren of hekken die de hopen puin verbergen. Grote hoeveelheden chemische geurverdrijver worden in de lucht rond stortplaatsen gespoten om het bewijs van het rottende afval in de fabriek te verbergen.
EnergieopwekkingEdit
Gemeentelijk vast afval kan worden gebruikt om energie op te wekken. Er zijn verschillende technologieën ontwikkeld die de verwerking van vast stedelijk afval voor energieopwekking schoner en zuiniger maken dan ooit tevoren, waaronder het afvangen van stortgas, verbranding, pyrolyse, vergassing en plasmaboogvergassing. Terwijl oudere afvalverbrandingsinstallaties veel verontreinigende stoffen uitstootten, hebben recente wijzigingen in de regelgeving en nieuwe technologieën deze bezorgdheid aanzienlijk verminderd. Dankzij regelgeving van het United States Environmental Protection Agency (EPA) in 1995 en 2000 in het kader van de Clean Air Act zijn de dioxine-emissies van afvalenergie-installaties met meer dan 99% gedaald ten opzichte van het niveau van 1990, terwijl de kwikemissies met meer dan 90% zijn teruggedrongen. De EPA merkte deze verbeteringen in 2003 op en noemde afval-tot-energie een energiebron “met minder milieueffecten dan bijna elke andere bron van elektriciteit”.