Geschiedenis van de piñata

Wendy Devlin

Fotogalerij: Geschiedenis van de piñata
Piñata Images Copyright © 1999 María Elena. All Rights Reserved Worldwide
Piñata Images Copyright © 1999 María Elena. All Rights Reserved Worldwide
Piñata Images Copyright © 1999 María Elena. All Rights Reserved Worldwide
Piñata Images Copyright © 1999 María Elena. All Rights Reserved Worldwide
Piñata Images Copyright © 1999 María Elena. All Rights Reserved Worldwide

De meeste mensen denken aan piñatas als een leuke activiteit voor feestjes. De geschiedenis van de piñata onthult veel interessante feiten die verder gaan dan het spelen van een spelletje, hoewel piñata’s zeker voor de lol bedoeld zijn geweest.

Piñata’s zijn mogelijk afkomstig uit China. Marco Polo ontdekte dat de Chinezen figuren maakten van koeien, ossen of buffels, bedekt met gekleurd papier en versierd met harnassen en attributen. Speciale kleuren begroetten traditioneel het nieuwe jaar. Wanneer de mandarijnen met stokken van verschillende kleuren hard op de figuur sloegen, vloeiden er zaden uit. Na het verbranden van de resten verzamelden de mensen de as voor geluk gedurende het hele jaar.

Toen dit gebruik in de 14e eeuw overging naar Europa, paste het zich aan aan de vieringen van de vastentijd. De eerste zondag werd ‘Piñata Zondag’. Het Italiaanse woord ‘pignatta’ betekent ‘fragiele pot’. Oorspronkelijk leken piñata’s zonder basis op kleibakken om water in te vervoeren. Sommigen zeggen dat dit de oorsprong is van de traditionele ananasvorm. Ook het Latijnse voorvoegsel ‘piña’ impliceert een cluster van bloemen of vruchten zoals in ‘ananas’ en ‘dennenappels’.

Toen het gebruik zich verspreidde naar Spanje, werd de eerste zondag van de vastentijd een feest dat de ‘Dans van de Piñata’ werd genoemd. De Spanjaarden gebruikten een pot van klei, la olla genaamd, het Spaanse woord voor pot. In het begin werd la olla niet versierd. Later werden er linten, klatergoud en papier met franjes aan toegevoegd en rond de pot gewikkeld.

Aan het begin van de 16e eeuw gebruikten de Spaanse missionarissen in Noord-Amerika de piñata om bekeerlingen naar hun ceremonies te lokken. Inheemse volkeren hadden echter al een soortgelijke traditie. Om de verjaardag van de Azteekse god van de oorlog, Huitzilopochtli, te vieren, plaatsten priesters aan het eind van het jaar een pot van klei op een paal in de tempel. Kleurrijke veren versierden de rijk versierde pot, gevuld met kleine schatten… Wanneer de schatten met een stok of knots werden gebroken, vielen zij als offer aan de voeten van het beeld van de god. De Maya’s, grote sportliefhebbers, speelden een spel waarbij de ogen van de speler werden bedekt terwijl hij op een pot van klei sloeg die aan een touwtje was opgehangen. De missionarissen transformeerden deze spelen op ingenieuze wijze voor religieus onderricht. Zij bedekten de traditionele pot met gekleurd papier, waardoor deze een buitengewoon, misschien angstig uiterlijk kreeg.

De versierde kleipot, ook wel cantero genoemd, stelt Satan voor, die vaak een aantrekkelijk masker draagt om de mensheid aan te trekken. De meest traditionele stijl piñata ziet er een beetje uit als een Spoetnik, met zeven punten, elk met slingers. Deze kegels vertegenwoordigen de zeven hoofdzonden, pecados – hebzucht, gulzigheid, luiheid, trots, afgunst, toorn en lust. Mooi en helder, de piñata verleidde. Snoep en fruit binnenin vertegenwoordigden de cantaros (verleidingen) van rijkdom en aardse genoegens.

Dus weerspiegelde de piñata drie theologische deugden in de catequismo. (religieus onderricht of catechismus)

De geblinddoekte deelnemer vertegenwoordigt de leidende kracht in het trotseren van het kwaad, ‘Fe’, het geloof, dat blind moet zijn. Mensen verzamelden zich in de buurt van de speler en draaiden hem rond om zijn gevoel van ruimte te verwarren. Soms waren de beurten drieëndertig, ter herinnering aan het leven van Christus. De stemmen van anderen riepen begeleiding uit:

¡Más arriba! Meer naar boven!
¡Abajo! Lager!
¡Enfrente! Aan de voorkant!

Sommigen roepen engaños (bedrog, of valse aanwijzingen) om de slagman te desoriënteren.

Ten tweede diende de piñata als symbool van ‘Esperanza’, Hoop.

Met de piñata hangend boven hun hoofd, keken de mensen naar los cielos (hemel of hemel) hunkerend en wachtend op de prijs. De stok om de piñata te breken symboliseerde deugd, omdat alleen het goede het kwade kan overwinnen. Eenmaal gebroken, vertegenwoordigden de snoepjes en vruchten de rechtvaardige beloning voor het behouden van het geloof.

Ten slotte symboliseerde de piñata ‘Caridad’, liefdadigheid. Door de piñata uiteindelijk te breken, deelde iedereen in de goddelijke zegeningen en geschenken.

De moraal van de piñata: allen worden gerechtvaardigd door het geloof.

Heden ten dage heeft de piñata zijn religieuze symboliek verloren en doen de meesten alleen voor de lol mee aan het spel. Piñata’s zijn vooral populair tijdens Las Posadas, de traditionele processies die het kerstseizoen inluiden, en op verjaardagsfeestjes. Tijdens de festiviteiten zingen de mensen traditioneel liedjes terwijl ze de piñata’s breken.

“Dale, dale, dale, no perdas el tino,
porque si lo perdes, pierdes el camino.
Esta piñata es de muchas mañas, sólo contiene naranjas y cañas.”

Hit, hit, hit.
Verlies je doel niet,
Want als je verliest, verlies je de weg.
Deze piñata is veel manna, bevat alleen sinaasappels en suikerriet.”

Een ander populair liedje voor het slaan van de piñata vindt zijn oorsprong in het jaar 1557, toen hoogwaardigheidsbekleders van Felipe II door steden in Nieuw-Spanje trokken. Terwijl ze trouwbeloften afsloegen, werden munten van nikkel aangeboden voor munten van zilver. Dit beviel de mensen niet, dus als ze tijdens las posadas piñata’s breken, zingen ze:

“No quiero níquel ni quiero plata:
yo lo que quiero es romper la piñata.”
“I don’t want nickel/I don’t want silver
I only want to break the piñata…”

Piñata’s zijn er in alle vormen en maten. De moderne piñata’s stellen vaak stripfiguren voor of andere figuren die de meeste kinderen kennen. Anderen hebben de vorm van vruchten, manden, raketten enz. Soms worden mensen van een politiek standbeeld gesatiriseerd. Met Kerstmis zijn stervormige piñata’s, die de ster van Bethlehem voorstellen, bijzonder populair. Iemands fantasie is de creatieve grens.

Traditioneel worden piñata’s gevuld met zowel snoepjes als fruit. Rond Kerstmis in Mexico worden piñata’s gevuld met ingepakte snoepjes, pinda’s, guaves, sinaasappels, jicamas (een zoete knolgewas), suikerriet, en tejocotes (een soort krabappel). Sommige soorten piñata’s, vallen genoemd, zijn gevuld met bloem, confetti of “bloemenwater”. Elk kind dat niets heeft nadat het lekkers van de grond is gehaald, krijgt een mandje vol speciaal snoep. Deze colaciónes worden bij de hand gehouden om gekwetste gevoelens en tranen te voorkomen. De rest van de traktaties wordt aan iedereen uitgedeeld voordat het feest voorbij is.

Er waren ooit pottenbakkerssteden om ‘ollas piñateras’ te maken, kale potten van klei die op de mercado werden verkocht. (markt) De mensen namen ze mee naar huis en plakten er hun eigen gekleurde papier op. Karton en papier maché vaak gemaakt over ballonnen heeft vervangen ‘ la olla’ in veel moderne piñatas.

De veelzijdigheid van de piñata’s draagt bij aan zijn blijvende populariteit. Ontstaan uit een lange traditie blijft de vrolijke piñata feesten en partijen over de hele wereld betoveren.

In Mexico hoor je ouders en kinderen dit speciale piñata-liedje zingen.

“Dale, dale, dale, no pierdas el tino,
porque si lo pierdes, pierdes el camino.
Esta piñata es de muchas mañas, sólo contiene naranjas y cañas.”
De piñata heeft poep,
Het heeft poep:
Een heleboel pinda’s.
Deze piñata is erg lastig,
Het heeft alleen sinaasappels en riet.
Ik wil geen goud, en ik wil geen zilver,
Ik wil alleen de piñata kapot maken.
Kom op, Juana, niet treuzelen
Met de mand met pinda’s.
Kom op, Maria, kom uit de hoek
Met de mand met snacks.
We hebben ons rotgewerkt in deze herberg
Omdat Teresita ons niets heeft gegeven.
Snoep en cannelloni
voor de jongens, die erg gulzig zijn.
Alle jongens baden vol overgave,

Ze hebben hun rantsoen van snoep en snoep al gegeven.
Geroost riet, bedekte ananas;
Pak die bij de deur.
Andale Juan, kom uit de kachel
Met het flesje kamille.
Van de heuvels en de heuvels,
De tejocotes springen en springen.
Andale meid, kom weer tevoorschijn
Met de fles sherrywijn.
Deze posada was Carmela aan de beurt:
Als ze niets geeft trek ik er een tand uit.

Piñata Images Copyright © 1999 Maria Elena.
Alle rechten wereldwijd voorbehouden.
https://mariaelena-art.hypermart.net

Gerelateerde artikelen over feesten en fiestas:
  • Een Piñata-traditie
  • Geloof: het hart van Mexicaanse fiestas
  • La Quinceañera: De 15e verjaardag van een meisje is heel speciaal
Data van feesten, festivals en vakanties:
  • Een reeks kalenders voor feesten, festivals en vakanties
Diverse volksgeloven:
  • Katten hebben zeven levens, dinsdag de 13e en andere overtuigingen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *