Getty
Meer mensen dan ooit werken nu met thuisblijforders en telewerkscenario’s. Het is interessant om na te denken over hoe mensen met dergelijke druk omgaan, maar vooral ouders. Hoe moeilijk hebben werkende ouders het op dit moment om met hun kinderen te jongleren, het evenwicht te bewaren, toezicht te houden op (kies uw woord) kinderen? Zijn ze in staat om hun werk af te krijgen? Zien zij zichzelf als meer of minder effectief en productief omdat zij thuis werken? Doen ze het eigenlijk wel goed? Verschillende klanten hebben hun strijd gedeeld om creatieve manieren te vinden om de tijd te beheren, kinderen op te voeden en zinvol werk gedaan te krijgen.
Zelfstandige moeders worden beoordeeld door andere moeders.
Hoewel er voordelen zijn aan thuiswerken, communiceren veel werkende ouders ook over negatieve aspecten. Werkende ouders (moeders en vaders) die zich tijdelijk aanpassen aan het COVID-19 leven met hun kinderen voelen zich vrij en comfortabel om te uiten wat werkt en wat niet. En ze denken er niet eens aan dat ze hard beoordeeld zouden worden als ze hun waarheid daarover zouden uitspreken. Dat is het goede nieuws. Het slechte nieuws is dat huismoeders meestal niet de ruimte krijgen om hetzelfde te doen. Thuisblijfmoeders die ervoor kiezen om nooit carrière te maken en zij die ervoor kiezen om hun carrière te verlaten om kinderen op te voeden, krijgen niet dezelfde ruimte om te klagen over het feit dat ze ineffectief, onproductief of ontevreden zijn omdat ze de hele dag thuis zijn met de kinderen. Natuurlijk kunnen thuisblijfmoeders net als ieder ander klagen en teleurstellingen delen, maar als ze dat openlijk met andere moeders doen, kan de situatie heel snel heel riskant worden.
Moeders, werkende moeders en thuisblijfmoeders, hebben echte worstelingen en uitdagingen, en soms krijgen ze daar spijt van. Soms krijgen ze spijt van hun keuze om hun carrière op te geven en een gezin te stichten. Soms krijgen ze spijt van hun beslissing om een carrière achter zich te laten om kinderen op te voeden. Soms – ja soms – houden moeders er echt van om moeder te zijn, maar krijgen ze er spijt van dat ze worden gezien als een huismoeder.
Remor over het worden van een thuisblijfmoeder.
Het verhaal van Lisa Endlich Heffernan is een fascinerende casestudy over de druk die vrouwen en moeders ondervinden bij het kiezen tussen hun carrière en het ouderschap. Het is ook een studie naar wat er gebeurt als een moeder de moed heeft om te zeggen dat ze van haar kinderen houdt, maar ook een carrière nodig heeft – en wil. Heffernan is een New York Times bestseller auteur. Voordat ze thuisblijfmoeder werd, werkte ze als managementconsultant, fondsenwerver voor de politiek en handelaar op Wall Street. In 2013, nadat haar zoons “volwassen en bijna volwassen” waren, heeft Heffernan openlijk spijt betuigd dat ze haar carrière had opgegeven om huismoeder te worden. Ze publiceerde een artikel in Grown & Flown en HuffPost voordat ze optredens maakte in de Today show en elders om de boodschap ervan en de reacties erop te bespreken.
Negen redenen waarom Heffernan spijt had dat ze een thuisblijfmoeder werd.
In het artikel deelde Heffernan negen redenen waarom ze spijt had van haar beslissing om een thuisblijfmoeder te worden. Om te zeggen dat haar verhaal controverse veroorzaakte zou nogal een understatement zijn. Het bericht deed sommigen van hun stuk brengen en klonk anderen als muziek in de oren. Duizenden lezers en kijkers reageerden met hun mening over de persoonlijke beslissing en de spijt van deze vrouw. U kunt het artikel lezen voor details achter elke reden, maar hier is een opsomming van haar negen redenen.
- Ik liet degenen die voor mij gingen in de steek.
- Ik gebruikte mijn rijbewijs meer dan mijn diploma’s.
- Mijn kinderen denken dat ik niets deed.
- Mijn wereld versmalde.
- Ik werd opgezogen in een berg vrijwilligerswerk.
- Ik maakte me meer zorgen.
- Met mijn man gleed ik af naar een meer traditioneel huwelijk.
- Ik raakte verouderd.
- Ik verlaagde mijn blik en verloor mijn zelfvertrouwen.
Ik las de commentaren en weerleggingen die Heffernan deelde, en ik las er toen ook nog veel meer elders en vond het gewoonweg fascinerend. Waarom hadden zoveel thuisblijfmoeders een probleem met wat zij uitsprak? Waarom waren zo veel moeders boos dat Heffernan spijt had van het verlaten van haar carrière om fulltime ouder te worden? Wat kan er achter de kritiek en het oordeel gezeten hebben? Ik bedoel, het was haar leven, haar keuzes, haar spijt. Waarom raakten andere mensen van streek? Terwijl veel mensen hun vreugde en lof uitspraken over de boodschap en zeiden dat die hen echt aansprak, waren de meeste die ik las hardvochtig en veroordelend. Wat was de oorzaak?
Ging het echt om het verhaal van deze ene vrouw, of bracht haar verhaal diepe kwesties – geruchten en geheimen – aan het licht waarvan andere moeders niet wilden dat de wereld zich erover zou uitspreken? Veroordeelden andere moeders Heffernan om haar keuze, of drukten ze hard terug omdat de boodschap te dichtbij kwam? Dat kunnen we niet weten, maar wat we wel weten is dat ieder van ons het recht heeft om keuzes te maken en beslissingen te nemen voor ons eigen leven. Ondanks de grote leugen die mensen zichzelf wijsmaken, kunnen we wel degelijk kiezen of we kinderen willen. We mogen kiezen of we al dan niet trouwen. We mogen kiezen of we naast ons ouderschap ook een carrière willen opbouwen. We mogen kiezen of we een thuisblijfmoeder willen worden of niet. Als we onze eigen keuzes accepteren, prima. Als we spijt hebben van onze eigen keuzes, ook goed. Hoe dan ook, het werkt alleen zolang we de ruimte en de vrijheid hebben om te kiezen.
In plaats van te oordelen over de keuzes of de spijt van een vrouw, laten we vieren dat zij het recht heeft om die keuzes te maken.
Ik denk dat de betere boodschap die vrouwen elkaar kunnen geven, is dat we elkaars keuzes en beslissingen kunnen waarderen – en zeker respecteren. Veel vrouwen willen kinderen en een carrière, en ze moeten zich daar niet schuldig over voelen. En veel andere vrouwen willen wel kinderen maar hebben geen carrièrewens, en ook daar hoeven ze zich niet schuldig over te voelen.
Vrouwen met zelfvertrouwen omarmen hun kracht door andere vrouwen op te beuren en hun keuzes te respecteren. En zelfverzekerde vrouwen omarmen hun macht door te doen wat ze maar willen. Dus als je spijt hebt, is dat oké. Als je geen spijt hebt, is dat ook oké.
Volg me op Twitter of LinkedIn. Bekijk mijn website of een deel van mijn andere werk hier.