Mark Ritchie, hoogleraar biologie aan de Universiteit van Syracuse, geeft de volgende verklaring:
Hippo’s scheiden uit speciale klieren in hun huid een roodachtige olieachtige vloeistof af die soms “bloedzweet” wordt genoemd. Maar de vloeistof is geen zweet. In tegenstelling tot zweet, dat sommige zoogdieren (waaronder de mens) op hun huid afscheiden, waar het verdampt en dus het lichaam afkoelt, fungeert deze vloeistof als vochtinbrenger voor de huid, waterafstotend middel en antibioticum. Het verschijnt rood bij blootstelling aan vol zonlicht, wat de eerste Europese ontdekkers in Afrika ertoe bracht het “bloedzweet” te noemen.
Hippo’s proberen meestal direct zonlicht te vermijden door overdag in water te liggen en ’s nachts te eten. Hun huid is zeer gevoelig voor zowel uitdroging als zonnebrand, dus de afscheiding werkt als een automatische huidzalf. Het beschermt de huid ook tegen verstopping wanneer een nijlpaard in het water ligt. De gedetailleerde chemische samenstelling van deze afscheiding, die uniek is voor nijlpaarden, blijft een mysterie.