Inns in Europa ontstonden mogelijk voor het eerst toen de Romeinen twee millennia geleden hun systeem van Romeinse wegen aanlegden. Veel herbergen in Europa zijn enkele eeuwen oud. Herbergen voorzagen niet alleen in de behoeften van reizigers, maar fungeerden van oudsher ook als ontmoetingsplaats voor de gemeenschap.
Historisch gezien boden herbergen niet alleen voedsel en onderdak, maar ook stalling en voer voor de paarden van de reizigers. Bekende Londense voorbeelden van herbergen zijn The George en The Tabard. Er bestaat echter geen formeel onderscheid meer tussen een herberg en verschillende andere soorten etablissementen: veel pubs dragen de naam “herberg”, hetzij omdat zij reeds lang bestaan en vroeger wellicht herbergen voor reizigers waren, hetzij om een bepaald imago op te roepen.
Herenhuizen leken op bed and breakfasts, met een gemeenschappelijke eetzaal die ook werd gebruikt voor stadsvergaderingen of werd verhuurd voor bruiloftsfeesten. De voorkant, gericht naar de weg, was decoratief en gastvrij voor reizigers. De achterkant had meestal ook minstens één stal waar reizigers hun paarden konden stallen. Er waren geen lobby’s zoals in moderne herbergen; in plaats daarvan deed de herbergier de deur open voor elke bezoeker en beoordeelde hij de mensen die hij wilde onderbrengen. Veel herbergen waren gewoon grote huizen die extra kamers te huur hadden.
Tijdens de 19e eeuw speelde de herberg een belangrijke rol in het groeiende transportsysteem van Engeland. De industrie was in opkomst en men reisde meer om zaken te kunnen blijven doen. De Engelse herberg werd beschouwd als een belangrijk onderdeel van de Engelse infrastructuur, omdat hij hielp het reizen door het land soepel te laten verlopen.
Terwijl de vervoerswijzen zich ontwikkelden, paste het toeristenverblijf zich aan elke generatie reizigers aan. Een postkoets stopte regelmatig bij herbergen voor water, voedsel en paarden. Een passagierstrein stopte alleen op aangewezen stations in het centrum van de stad, waaromheen grote spoorweghotels werden gebouwd. Het autoverkeer op de oude tweebaanswegen kon onderweg pauzeren bij een kamp, een hofje of een motel, terwijl het verkeer op snelwegen zich beperkte tot afritten naar zijwegen die al snel vol zaten met hotelketen-exploitanten.
De oorspronkelijke functies van een herberg zijn nu meestal verdeeld over verschillende etablissementen. Zo bieden hotels, logementen en motels de traditionele functies van een herberg, maar richten zij zich meer op het logeren van klanten dan op andere diensten; pubs zijn in de eerste plaats alcoholverstrekkende inrichtingen; en restaurants en tavernes serveren eten en drinken. (Hotels bevatten vaak restaurants waar volledige ontbijten en maaltijden worden geserveerd en die dus alle functies van traditionele herbergen vervullen. Goedkope hotels met beperkte dienstverlening beschikken echter niet over een keuken en een bar, en bieden daarom hooguit een continentaal ontbijt aan.)
Het logiesaspect van het woord inn leeft voort in sommige merknamen van hotels, zoals Holiday Inn, en de Inns of Court in Londen waren ooit accommodaties voor leden van de advocatuur. In sommige wetten worden logiesverstrekkers herbergiers genoemd.