Hester Prynne

Een inwoonster van het koloniale Amerika, Hester wordt vooruitgestuurd naar de “Nieuwe Wereld” door haar man, die later de naam Roger Chillingworth aanneemt, omdat hij nog wat zaken moet afronden voordat hij zich bij haar kan voegen. Nadat hij schipbreuk heeft geleden en gevangen is genomen door Indianen en dood wordt gewaand, gaat Hester verder met haar leven als naaister in het stadje. Ze zoekt troost bij de plaatselijke dominee Arthur Dimmesdale; ergens onderweg ontstaat passie, die culmineert in de conceptie en daaropvolgende geboorte van hun kind, Pearl. Omdat Hester geen echtgenoot bij zich heeft, wordt ze gevangen gezet, veroordeeld voor overspel en gedwongen om de rest van haar leven een scharlaken ‘A’ te dragen.

Hoewel ze door haar medeburgers wordt geminacht, blijft Hester een relatief saai leven leiden. Kort na de geboorte van het kind en haar straf verschijnt Hesters echtgenoot weer en eist dat ze hem de naam van de vader van het kind vertelt. Hester weigert, maar zweert dat ze het dorpsvolk niet zal vertellen dat Chillingworth haar man is. Hester gaat verder met haar leven als naaister en voorziet in haar eigen onderhoud en dat van haar kind.

Novellist John Updike zei over Prynne:

Ze is zo’n boeiende en enigszins dubbelzinnige figuur. Ze is een grappige mix van een echt bevrijde, uitdagend seksuele vrouw, maar uiteindelijk een vrouw die de boetedoening aanvaardt die de maatschappij haar heeft opgelegd. En ik weet het niet, ik denk dat ze een belichaming is van vrouwelijke hachelijke situaties. … Ze is een mythische versie van de poging van elke vrouw om haar seksualiteit te integreren met de eisen van de maatschappij.

Een analist schreef:

Al de tegenstrijdigheden van Hester Prynne – schuld en eerlijkheid, zonde en heiligheid, seks en kuisheid – maken haar tot een blijvende heldin van de Amerikaanse literatuur. Ze is gebrekkig, complex, en bovenal vruchtbaar. Het idee van Hester Prynne, de goede vrouw die op het slechte pad belandt, is een culturele meme die telkens weer opduikt – misschien omdat we als cultuur nog steeds proberen uit te vinden wie Hester werkelijk is en wat we van haar vinden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *