Het enige ‘meedogenloze’ aan dominee John Gray is dat hij zijn vrouw voor schut zet

Aventer Gray (L) en pastor John Gray wonen de BET Presents Super Bowl Gospel Celebration bij in Lakewood Church op 3 februari, 2017 in Houston, Texas. (Foto door Marcus Ingram/Getty Images for BET)

Schrijf je in voor updates

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik dominee John Gray een weerzinwekkend voorbeeld vind van ‘een man van God’ en een goot afval voorbeeld van een echtgenoot.

Nu dat uit de weg is – ik beschouw mezelf als christen. Zeven jaar geleden ben ik gedoopt in de First Corinthian Baptist Church in Harlem, New York. Ik bid regelmatig tot God. Pre-‘Rona, was ik een actief kerklid. Ondanks dit geloof heb ik mijn eigen gecompliceerde relatie met religie gehad.

Natuurlijk is er de racistische en verwerpelijke manier waarop het christendom door de trauma’s van de slavernij tegen de zwarte bevolking is gebruikt, hoewel dit geloof veel van onze voorouders heeft geholpen bij hun overleving. Maar de manier waarop het christendom – vooral door de lens van de zwarte kerk – zwarte vrouwen een slechte dienst heeft bewezen als het gaat om, met name, het heteroseksuele huwelijk, is waar ik de meeste aanstoot aan neem.

Lees meer: Waarom kocht dominee John Gray echt een nieuwe Lamborghini voor zijn vrouw?

Eind augustus zwermden de geruchten over vreemdgaan opnieuw rond dominee John Gray van de Relentless Church in Greenville, South Carolina. Dit keer zou Gray ongepaste FaceTime- en iMessage-gesprekken hebben gevoerd met een vrouw met de naam ‘Mary’, waarin hij om naaktfoto’s en maaltijden vroeg – en die ook kreeg – en geld naar haar stuurde.

Naast dat hij zijn vrouw, Aventer Gray, als echtgenoot afkraakte, maakte hij ook denigrerende opmerkingen over haar moederlijke vaardigheden (hij beweerde dat ze niet kookte en hun zoon elke avond pizza te eten gaf) tegen deze vrouw, soms terwijl zijn kind in de buurt was van deze Facetime-gesprekken.

Dit was niet Gray’s eerste dans met de ontrouwheidsduivel. Begin 2019 braken er verhalen los over John Gray en een andere vrouw met wie Gray beweert dat hij alleen een ‘emotionele affaire’ had. Hij vertelde de vrouw blijkbaar dat hij van plan was zijn vrouw te verlaten, niet van haar hield en “alleen met haar trouwde omdat ze er op papier goed uitzag.”

De ironie gaat niet aan mij voorbij dat dezelfde man die een preek hield voor de zwarte vrouwen van zijn kerk waarin hij hen adviseerde “niet te wandelen in de geest van vriendin”, zijn affiniteit voor een overvloed aan side chicks niet kan lijken te beteugelen.

Dezelfde man die Spreuken 18:22 aanhaalde: “Wie een vrouw vindt, vindt iets goeds”, heeft zijn vrouw herhaaldelijk en in het openbaar in verlegenheid gebracht, allemaal ten bate van zijn eigen ego en overmoed. Deze vrouw, om wier hand hij heeft gevraagd, is kennelijk het simpele respect niet waard om haar niet te vernederen door haar vermeende tekortkomingen met een andere vrouw te bespreken.

Ik herinner me, met een grimas, John Gray’s opmerkingen uit 2018 over hoe zijn vrouw “meer pijn heeft doorstaan bij de geboorte van mij dan van onze beide kinderen. Ze heeft deze laatste acht jaar opgeofferd om de pijnlijke gebieden van mijn mannelijkheid bloot te leggen en de gebieden te bedekken die me hadden kunnen ontmaskeren,” en ik huil. Ik huil om het gebrek aan zelfrespect dat Aventer Gray publiekelijk heeft getoond. De zelfkastijding die ze heeft ondergaan door het gebrek aan respect voor en de schaamte van haar man, allemaal omwille van het feit dat ze een ‘goede christelijke echtgenote’ is.
En hierin ligt mijn probleem met de kerk.

Terug in 2019, tot gejuich en lof van hun gemeente, pakte Aventer Gray de “emotionele ontrouw” van haar man aan door zich tegen de andere vrouw te keren. Ze onthulde dat ze deze andere vrouw ‘bestreed’ met gebed en de Schrift, door te zeggen “dus ik moet mijn man verlaten omdat jij sprak tot een plaats van gebrokenheid die nog niet terug was onderworpen aan de Vader?”

Verontschuldig mij?!

Hoewel ik begrijp dat er verschillende echte en ingebeelde demonen in het spel zijn als het gaat om ontrouw in een monogaam huwelijk, omzeilt dit niet iemands eigen schuld en eigenzinnigheid om slecht gedrag te vertonen. Door deze andere vrouw tot zondebok te maken, vertelde Aventer Gray haar echtgenoot – en hun gemeente – dat ‘de duivel hem ertoe had aangezet.’

Snel meer dan een jaar later en het lijkt erop dat de duivel zijn greep op John Gray nog niet heeft losgelaten.
Wat ik het meest beledigend vind, is het veinzen van berouw door de pastoor. In zijn recente “verontschuldiging” aan de gemeente van de Relentless Church neemt Gray niet duidelijk de verantwoordelijkheid op zich voor zijn eigen daden, maar kiest hij ervoor om een onzichtbare geest van ontrouw de schuld te geven, die opnieuw zijn wandaden heeft veroorzaakt. Hij beweert dat de publieke verlegenheid van hem en zijn vrouw een voorbeeld moet zijn voor anderen om het beter te doen.

Lees meer: Pastor John Gray verontschuldigt zich voor vermeende emotionele affaire

Laten we duidelijk zijn, dit is emotioneel en spiritueel misbruik. Het is de conditionering van zwarte vrouwen in zijn congregatie om manipulatie en ontrouw te accepteren als simpelweg ‘de duivel’ (via de penis van hun man, of een andere vrouw) en niet als een feitelijke tekortkoming en moreel falen van hun partner.

Deze weigering om verantwoordelijkheid te nemen is een duidelijke aanwijzing dat John Gray geen goede echtgenoot is, en dat hij geen leider van een kerk zou moeten zijn. Hoe iemand redelijkerwijs kan verwachten dat John Gray zijn kerk zal dienen, is mij een raadsel, niet als zijn eigen gezinsbediening doordrenkt is van schandalen, disfunctioneren en giftigheid.

Het feit dat zijn aangeboren onvermogen om leiding te geven, discipline te tonen of een gezond oordeel te vellen in zijn eigen gezin niet ad nauseum ter discussie wordt gesteld, telkens wanneer deze schandalen aan het licht komen, is verbijsterend. Het is ook tekenend voor het diepe niveau van ontkenning dat de kerk hanteert.

Nou, ik zeg niet dat Gray monogaam getrouwd moet zijn om een effectief leider van zijn kudde te zijn. Ik zie liever een dominee die openlijk heeft besloten dat het huwelijk niets voor hem is (ik zei toch dat ik een gecompliceerde relatie met religie heb), of dat polyamorie de bediening van hem en zijn vrouw is. Want – raad eens – God heeft ook de polyamoreus gemaakt en houdt van hem.

Hoe dan ook, Gray’s weigering om af te treden als leider van de kerk in de nasleep van deze schandalen; in plaats daarvan kiest hij ervoor om zichzelf op het altaar te vleien onder het mom van ‘anderen onderwijzen’ – is niets anders dan misplaatste trots en wanhoop om vast te houden aan de macht die hij denkt te hebben.

Wat meer is, is de belediging aan het adres van degenen onder ons die in therapie zijn, het serieus nemen, en het werk doen. Ondanks al zijn verontschuldigingen, heb ik nog geen bewijs gezien dat Gray toegewijd is aan het werk en het ook zal blijven doen. De duivel en de ingebeelde machinaties van God tot zondebok maken om je eigen kwetsende en destructieve daden te verzachten, is niet kenmerkend voor iemand die het werk doet (of blijft doen) dat therapie vereist.

Het werkelijk rauwe van jezelf afhalen om te begrijpen ‘dit is hoe ik het heb verknald, dit is waarom ik het heb verknald, dit is wat mij een verknipt persoon maakt, en dit is wat ik ga doen om in de toekomst niet meer zo verknipt te zijn’ is ongemakkelijk. Het is ontwapenend. Maar het is nodig als je echt een beter mens wilt zijn voor jezelf, je partner en je gezin. Ik spreek uit ervaring.
Ik wil en verwacht meer van onze kerkleiders. En als zwarte vrouw die toegewijd is aan het werk van God, vind ik het ontmoedigend dat we zo bereid zijn (en verwacht worden) om de herhaalde schadelijkheid van anderen over het hoofd te zien, ten nadele van onszelf, in ons streven om een ‘goede christen’ en een goede echtgenote te zijn.

Shana Pinnock is de Social Media Director bij theGrio, Shana is een liefhebber en maker van content Voor ons en door ons. Je kunt op haar rekenen voor de actualiteit in alles wat met popcultuur te maken heeft (en een beetje humoristische nuance!). Volg haar op @QueenSqueakz op Twitter.

Heb je je geabonneerd op theGrio’s podcast “Dear Culture”? Download dan nu onze nieuwste afleveringen!