Drie van de meest voorkomende voetklachten die we in de kliniek zien zijn eelt, likdoorns en wratten. Vaak worden deze afwijkingen verkeerd gediagnosticeerd. De volgende gids kan helpen bij het onderscheiden van de drie.
Eelt
Eelt is een verdikte plek op de huid. Het is een gevolg van druk en wrijving. De behandeling bestaat uit het (pijnloos) debrideren van de harde huid. Het gebruik van een emolliënt kan ook helpen door de huid zacht en soepel te houden, maar het zal de harde huid niet genezen. De beste behandeling is het vermijden van de oorzakelijke factor: druk en wrijving. Activiteitenniveau, schoeisel en biomechanica zijn ook factoren die een rol spelen bij de ontwikkeling van eelt en likdoorns.
Eelt
Er zijn eigenlijk drie soorten likdoorns;
Harde likdoorns: grote likdoorns, die vaak voorkomen op de onderkant van de voet of de bovenkant van de tenen
Zachte likdoorns: komen vaak voor tussen de tenen
Zachte likdoorns: kleinere, vaak jeugdige likdoorns
Deze laesies worden weer veroorzaakt door druk en wrijving, en zijn meestal kleiner dan een eelt. Het verschil tussen een likdoorn en een eelt is dat een likdoorn een kern of nucleus heeft. De kern is harder dan de omliggende weke delen en is vaak de plek van waaruit de pijn uitstraalt. Een likdoorn kan ook voorkomen in combinatie met een eelt.
Wratten
Wratten zijn een kleine, pluizige afwijking. Ze zijn het gevolg van een virus en kunnen besmettelijk zijn. Ze hebben een zenuwtoevoer en een bloedtoevoer. De behandeling van wratten wordt uitgevoerd na bestudering van de medische voorgeschiedenis en de levensstijl van de patiënt. Meestal wordt een plaatselijk middel gebruikt en eventueel cryotherapie, maar er zijn ook andere mogelijkheden. Idealiter worden wratten niet weggesneden vanwege het risico op littekenweefsel dat na de operatie pijnlijk kan zijn, omdat littekenweefsel dichter is dan zacht weefsel.
Bedankt voor het lezen, Carissa