Deze twee donkergekleurde suikervervangers verdienen uw aandacht.
Wat is uw zoetstof naar keuze-honing, agave, stevia? Wat dacht je van melasse of sorghum? U bewaart ze misschien niet in de voorraadkast, maar uw grootmoeder waarschijnlijk wel. Melasse heeft altijd al een publiek gehad onder bakkers, maar een nieuwe generatie zuidelijke chef-koks heeft onlangs sorghum opnieuw geïntroduceerd bij het publiek. Hier is een blik op hoe de twee donkergekleurde suikervervangers verschillen.
Ze hebben een verschillende oorsprong.
Hoewel sorghum en melasse beide in de 17e eeuw in de Verenigde Staten arriveerden, hebben ze een heel verschillende ontstaansgeschiedenis. De sorghumplant, een gras, kwam met de Afrikaanse slavenhandel mee en verspreidde zich over het Amerikaanse zuiden omdat hij goed bestand was tegen hete temperaturen en droge omstandigheden. De siroop werd vervolgens ontwikkeld als een alternatief voor suiker en melasse. Melasse daarentegen werd naar de VS gebracht vanuit het Caribisch gebied, het epicentrum van de suikerrietindustrie, om te worden gebruikt bij de rumproductie. Tot in de 19e eeuw was melasse zelfs populairder dan suiker, omdat het goedkoper was.
Ze hebben verschillende productiemethoden.
Sorghumsiroop wordt gemaakt van het groene sap van de sorghumplant, dat wordt gewonnen uit de geplette stengels en vervolgens wordt verhit om het overtollige water te laten verdampen, waarna de siroop overblijft. Melasse daarentegen is het bijproduct van de verwerking van suikerriet tot suiker. Suikerriet wordt ontdaan van zijn bladeren en het sap wordt uit het riet gewonnen door het te pletten of te stampen. Het sap wordt vervolgens gekookt om het te concentreren, waardoor de suiker kristalliseert.
Ze hebben verschillende smaken en consistenties.
Sorghum heeft de neiging een dunnere consistentie te hebben dan melasse, samen met een iets zuurdere smaak. Bovendien is melasse er in verschillende variëteiten. Wanneer melasse voor het eerst wordt gekookt en de suikerkristallen worden verwijderd, wordt het resultaat “eerste melasse” genoemd, en dat is de zoetste vorm. “Tweede melasse”, die aanzienlijk milder is, ontstaat na een tweede kookbeurt en “backstrap” is het resultaat van een derde kookbeurt. Het wordt beschouwd als bitterzoet.